Vraag
Is creationisme wetenschappelijk?
Antwoord
Er is op het moment veel discussie over de validiteit van creationisme, waarbij creationisme gedefinieerd wordt als "het geloof dat het universum en levende organismen voortkomen uit specifieke handelingen van goddelijke schepping, zoals in het in de Bijbel vermeld staat, in plaats van door natuurlijke processen zoals evolutie". Creationistische wetenschap of "creation science" wordt vaak afgedaan door de seculiere gemeenschap en wordt er van beschuldigd geen wetenschappelijke waarde te hebben. Creationisme is echter duidelijk verenigbaar met een wetenschappelijke aanpak op welk gebied dan ook. Creationisme doet uitspraken over echte gebeurtenissen, plaatsen en andere zaken in de wereld. Het is niet slechts beperkt tot subjectieve ideeën of abstracte concepten. Er zijn gerenommeerde wetenschappelijke feiten die aansluiten bij creationisme, en de manier waarop die feiten betrekking hebben op elkaar, leent zich voor een creationistische interpretatie. Zoals andere brede wetenschappelijke ideeën gebruikt worden om samenhang aan te brengen aan een serie feiten, zo doet het creationisme dat ook.
Hoe is creationisme—in tegenstelling tot naturalisme, dat gedefinieerd wordt als "een filosofische visie die stelt dat alles voorkomt uit natuurlijke eigenschappen en oorzaken, en waarin bovennatuurlijke of geestelijke verklaringen worden uitgesloten of buiten beschouwing gelaten worden"— dan wetenschappelijk? Toegegeven; het antwoord hangt van hoe je "wetenschappelijk" definieert. "Wetenschap" en "naturalisme" worden maar al te vaak door elkaar gehaald, waardoor creationistische zienswijzen per definitie buiten de boot vallen. Zo’n definitie vereist een irrationele eerbiedigheid voor naturalisme. Wetenschap is gedefinieerd als "het observeren, identificeren, beschrijven, experimenteel onderzoeken en theoretische verklaren van verschijnselen". Er is niets aan de wetenschap zelf dat deze vereist naturalistisch te zijn. Naturalisme, zoals creationisme, vereist een aantal vooronderstellingen die niet voortkomen uit experimenten. Ze worden niet ontleend aan data of uit testresultaten afgeleid. Deze filosofische vooronderstellingen worden geaccepteerd voordat er enige data verzameld wordt. Omdat zowel naturalisme als creationisme sterk beïnvloed worden door die vooronderstellingen die niet bewijsbaar en ontestbaar zijn, en doordat beide in de discussie meegenomen worden voordat er feiten ter sprake komen, is het creationisme redelijkerwijs minstens net zo wetenschappelijk is als naturalisme.
Creationisme kan, net als naturalisme, wetenschappelijk zijn in zoverre het verenigbaar is met de wetenschappelijke methode van ontdekking. Deze twee concepten zijn echter niet op zichzelf wetenschappen, omdat beide visies aspecten omvatten die als "onwetenschappelijk" gezien kunnen worden in de normale zin van het woord. Creationisme en naturalisme zijn beiden "onfalsifieerbaar"; dat houdt in dat er geen experiment bestaat dat een van deze twee definitief uit kan sluiten. Geen van beide is voorspellend; ze genereren of versterken het vermogen om een resultaat te voorspellen niet. Alleen al op basis van deze twee punten kunnen we zien dat er geen logische reden is om aan te nemen dat de een wetenschappelijker is dan de ander.
Een van de belangrijkste redenen die naturalisten geven voor het afwijzen van creationisme is het idee van wonderen. Ironisch genoeg zullen naturalisten doorgaans aankaarten dat wonderen, zoals speciale schepping, onmogelijk zijn omdat ze de natuurwetten overtreden die duidelijk en historisch geobserveerd zijn. Zo’n visie is ironisch op verschillende vlakken. Bijvoorbeeld: abiogenese, de theorie dat leven voorkomt uit niet levende materie. Abiogenese is een van de meest omstreden concepten van de wetenschap. Maar een waarlijk naturalistisch standpunt vooronderstelt dat het leven op aarde—complex organisch leven dat zichzelf kan onderhouden en vermeerderen—bij toeval ontstond uit niet-levend materiaal. Zoiets is in de geschiedenis van de mensheid nog nooit geobserveerd. De gunstige evolutionaire veranderingen die nodig zijn om een schepsel te laten ontwikkelen tot een meer complexe vorm ervan, zijn ook nog nooit geobserveerd. Dus creationisme staat eigenlijk voorop met het bewijs voor "wonderen" aangezien de Schrift gedocumenteerde verklaringen bevat van de wonderen. Als je creationisme het stempel van onwetenschappelijk opdrukt op basis van wonderen, moet je hetzelfde ook met naturalisme doen.
Er zijn vele feiten die gebruikt worden door beide zijden van het schepping vs. naturalisme debat. Feiten zijn feiten, maar er is geen feit dat slechts voor één interpretatie vatbaar is. De scheiding tussen creationisme en seculier naturalisme is volkomen gebaseerd op verschillende interpretaties. Charles Darwin gaf dit zelf ook al aan, specifiek met betrekking tot het debat over evolutie vs. schepping. In de introductie van "The Origin of Species" schreef hij: "Ik ben me er van bewust dat er nauwelijks één enkel punt behandeld wordt in dit boek, waar geen feiten voor aangevoerd kunnen worden die veelal ogenschijnlijk kunnen leiden tot conclusies die het directe tegenovergestelde zijn van de conclusies die ik getrokken heb". Het is duidelijk dat Darwin in evolutie geloofde en niet in schepping, maar hij gaf wel toe dat interpretatie de sleutel was tot het kiezen van een geloof. De ene wetenschapper kan een bepaald feit als ondersteunend voor naturalisme zien; de andere wetenschapper kan dat zelfde feit zien als iets dat creationisme ondersteunt.
Ook het feit dat creationisme het enige mogelijke alternatief is ten opzichte van naturalistische ideeën zoals evolutie maakt dat het een relevant onderwerp is, zeker wanneer die tweedeling door enkelen van de meest vooraanstaande wetenschappers toegegeven is. Vele bekende en invloedrijke wetenschappers geven aan dat de enige mogelijke verklaringen voor het leven naturalistische evolutie of bijzondere schepping zijn. Niet alle wetenschappers zijn het eens over welke van de twee waar is, maar ze zijn het er bijna allemaal over eens dat het één van de twee moet zijn.
Er zijn nog veel meer redenen waarom creationisme een rationele en wetenschappelijke leermethode is. Bijvoorbeeld realistische kansberekeningen, het ontbrekende bewijs voor macro-evolutie, het bewijs van de ervaring, enzovoorts. Er is geen logische reden om naturalistische vooronderstellingen zonder meer te accepteren en creationistische vooronderstellingen zonder meer te verwerpen. Het sterke geloof in creationisme is geen belemmering voor het doen van wetenschappelijke ontdekkingen. Kijk bijvoorbeeld naar wat mensen als Newton, Pasteur, Mendel, Pascal, Kelvin, Linnaeus en Maxwell bereikt hebben. Ze waren stuk voor stuk creationisten en voelden zich daar prima bij. Creationisme is niet een "wetenschap", zoals naturalisme ook geen "wetenschap" is. Creationisme is echter wel volkomen verenigbaar met wetenschap zelf.
Is creationisme wetenschappelijk?
