Vraag
Wat heeft de Bijbel te zeggen over het vinden van zin in het leven?
Antwoord
Nadat hij schrijft over de ijdelheid van het leven, wanneer dit geleid wordt alsof deze wereld en alles wat deze te bieden heeft het enige is wat er is, geeft Salomo de volgende concluderende opmerkingen in het boek Prediker: "Om te besluiten, nu je alles hebt gehoord: vrees God en onderhoud zijn geboden; daar komt voor een mens alles op aan. Want van alles wat je doet, zelfs in het verborgene, zal Gods oordeel uitwijzen of het goed is of kwaad." (Prediker 12:13-14). Salomo zegt dat het leven volledig draait om het eren van God met je gedachten en je daden, en dus ook het volgen van Zijn geboden, want op een dag zullen we allemaal vóór Hem staan en door Hem veroordeeld/beoordeeld worden.
David: In tegenstelling tot mensen die hun geluk in dit leven zoeken, ging koning David op zoek naar een tevredenheid in een tijd die nog moest komen. Hij zei: "Maar ik, vrijgesproken door U, ik mag uw gelaat aanschouwen, en bij mijn ontwaken van uw aanblik genieten." (Psalm 17:15). David wist dat Hij helemaal tevreden zou zijn op de dag waarop Hij zou ontwaken (in het volgende leven) en daar niet alleen Gods gelaat zou aanschouwen (met Hem zou samen zijn), maar ook Zijn gelijkenis zou hebben (1 Johannes 3:2).
Asaf: In Psalm 73 vertelt Asaf hoe hij ertoe verleid werd om jaloers te zijn op de boosaardige mensen die maar geen zorgen leken te hebben en die hun rijkdommen over de ruggen van andere mensen opbouwden, maar hij vertelt vervolgens hoe hij over hun uiteindelijke afloop dacht. In contrast met de dingen die zij in hun levens nastreefden, vertelt hij ons in vers 25 wat voor hem belangrijk was: "Wie heb ik in de hemel behalve u? Behalve u verlang ik ook niets op aarde." Voor hem was een relatie met God het enige wat belangrijk was, veel belangrijker dan alle andere dingen in het leven.
Paulus: De apostel Paulus sprak over alles wat hij had bereikt voordat hij de opgestane Christus ontmoette. Hij beschreef dat alles wat hij ooit had gehad of had bereikt (vooral op religieus gebied) nu slechts een hoop afval voor hem was in vergelijking met de grootheid van de kennis van Jezus Christus, zelfs als dat betekende dat hij er alles door zou verliezen. In Filippenzen 3:9-10 zegt hij dat het enige wat hij wil een eenheid met Christus is: "Ik ben gerechtvaardigd, niet door de wet na te leven maar door te geloven in Christus, ik ben gerechtvaardigd door God op grond van het geloof. Al wat ik wens is Christus te kennen en de kracht te ondervinden van zijn opstanding; te delen in zijn lijden en aan hem gelijk te worden in zijn dood". Nogmaals, wat voor Paulus het belangrijkste was, was de kennis van Christus, zijn rechtvaardiging op grond van zijn geloof in Christus en zijn relatie met Hem, ook als hij daardoor zou moeten lijden (2 Timoteüs 3:12). Uiteindelijk keek hij uit naar een tijd waarin hij een onderdeel zou zijn van de "opstanding van de doden".
De zin van het leven zoals verkondigd in het boek Openbaring:
Het laatste boek van de Bijbel, het boek Openbaring, bespreekt wat er zal gebeuren aan het einde van de tijd zoals wij die kennen. Nadat Christus is teruggekeerd en Zijn duizendjarige heerschappij over de aarde ten einde is gekomen, zullen de mensen die niet gered zijn uit de dood worden opgewekt, naar hun daden worden beoordeeld en naar hun eeuwige toestand in de vuurpoel worden gezonden (Openbaring 20). De aarde en de hemel, zoals wij die kennen, zullen vernietigd worden en een nieuwe hemel en een nieuwe aarde zullen worden geschapen en de eeuwige toestand zal ingeleid worden. De mens zal dan opnieuw met God samen zijn en God zal onder de mensen zijn, net zoals dit in de hof van Eden in het boek Genesis het geval was geweest (Openbaring 21:3); alle resten van de vloek (die zich op de aarde bevond als gevolg van de menselijke zonde) zullen worden verwijderd (verdriet, ziekte, dood, pijn) (Openbaring 21:4) God zegt dat de mensen die zullen zegevieren alle dingen zullen erven; Hij zal hun God zijn en zij zullen Zijn zonen zijn. De verloste mensheid zal dan, net zoals in het boek Genesis, in gemeenschap met God leven; bevrijd van de zonde (zowel innerlijk als uiterlijk) en bevrijd van de vloek, in een perfecte wereld, met perfecte harten net als het hart van Christus Zelf (1 Johannes 3:2-3).
De zin van het leven zoals beschreven door Jezus Christus:
God schiep de mens in het begin zodat de mens van de volgende dingen zou kunnen genieten: (1) de gemeenschap met God, (2) relaties met anderen, (3) werk en (4) zijn heerschappij over de aarde. Maar door de zondeval van de mens werd de gemeenschap met God verbroken, zijn de relaties met anderen vaak “stroef”, lijkt werk altijd wel slechte aspecten te hebben en worstelt de mens om op zijn minst de illusie van heerschappij over de natuur te hebben, of we het nu over het weer hebben of over onkruid in een veld of tuin. In de nieuwe hemel en aarde zal de mens weer in een herstelde, perfecte toestand met al deze dingen bezig zijn. Maar hoe word je een onderdeel van de groep mensen die de nieuwe hemel en de nieuwe aarde zal bereiken? En wat moeten we in de tussentijd doen? Kan er alleen maar in het volgende leven zin worden gevonden, wanneer de vloek van de zonde is verwijderd? Jezus Christus, de Zoon van God, verliet Zijn thuis in de hemel, werd volledig mens terwijl Hij toch de volkomenheid van Zijn Goddelijkheid behield, en kwam naar de aarde OM DE PRIJS VOOR ONS EEUWIGE LEVEN TE BETALEN en om ons zin en betekenis in het huidige leven te geven. Omdat onze zondige aard de mensheid van God afzonderde en omdat onze zondige aard de vloek over ons uitriep, zegt Matteüs 1:21 dat Jezus kwam om “zijn volk te bevrijden van hun zonden”.
De zin van het leven is afhankelijk van de oorsprong van de mens:
Als we het resultaat zijn van kosmisch toeval (evolutie), dan zijn we niets meer dan een ingewikkelde biologische levensvorm die in staat is geweest om een zelfbewustzijn te verkrijgen. We wanhopen bij de gedachte dat er geen grotere betekenis in het leven kan worden gevonden dan overleven en het laten voortbestaan van onze soort tot het volgende kosmische ongeluk onze levensvorm een trapje hoger brengt. MAAR, we zijn NIET het resultaat van een kosmisch ongeluk. De ware wetenschap bevestigt dat macro-evolutie (de transformatie van de ene soort naar een andere soort) een farce is. Evolutie wordt ten onrechte “wetenschap” genoemd, terwijl dit idee in feite niet herhaalbaar of waarneembaar is, maar in geloof moet worden aanvaard, net zoals dit voor het scheppingsverhaal geldt.
Onze kennis over de microbiologie neemt alsmaar toe en we weten nu dat de waarschijnlijkheid dat slechts de eenvoudigste eiwitmoleculen die noodzakelijk zijn voor het leven op toevallige wijze zouden ontstaan volkomen onwaarschijnlijk is, zelfs al zouden er TRILJOENEN jaren beschikbaar zijn om op toevallige wijze de correcte volgorde van aminozuren te vormen. Daarnaast wordt de evolutietheorie niet ondersteund door het fossielenbestand. Evolutionisten geven zelf toe dat er talrijke overgangsvormen in het fossielenbestand zouden moeten bestaan die gewoonweg niet gevonden kunnen worden. Wat het fossielenbestand wel bekrachtigt is precies wat in hoofdstuk 1 van het boek Genesis van de Bijbel verkondigd wordt: een enorm aantal verschillende soorten verscheen tegelijkertijd en is grotendeels identiek aan de levensvormen die tegenwoordig bestaan. Veranderingen die in de afgelopen eeuw in vogels en motten werden waargenomen en die als ondersteuning voor evolutie worden aangehaald hebben feitelijk betrekking op veranderingen binnen een soort (micro-evolutie), een fenomeen dat noch door de Bijbel, noch door creationisten wordt ontkend. We leren ook steeds meer over de zogenaamde eenvoudige cel en ook hier ontdekken we weer wat hoofdstuk 1 van het boek Genesis altijd al heeft gezegd: dat het leven het resultaat is van een ongelooflijk geleerde Ontwerper en Schepper. Omdat we geen kosmisch ongeluk zijn, maar door God zijn geschapen, kunnen we het volgende concluderen: als het leven zin heeft, dan heeft God ons vertelt wat dat is.
English
Wat heeft de Bijbel te zeggen over het vinden van zin in het leven?
