Vraag
Wat zijn de ingrediënten voor een werkelijk Bijbelse eredienst?
Antwoord
Mensen eren instinctief. De schrijver van de Psalmen bracht dit het best tot uitdrukking toen hij schreef: “Zoals een hinde smacht naar stromend water, zo smacht mijn ziel naar U, o God” (Psalm 42:2). Al in de tijd van Cicero, in de eerste eeuw vóór Christus, werd geconstateerd dat religie, ongeacht in welke vorm, een algemene eigenschap van de mens is. Aangezien mensen iets of iemand zullen eren, moeten we ons afvragen wat eren is, wie we moeten eren en hoe we dat moeten doen? Waaruit bestaat een Bijbelse eredienst, en de meest belangrijke vraag is: zullen we “echte aanbidders” zijn (Johannes 4:23), of valse aanbidders? Aanbidding vraagt om een diepgaande beleving van religieus ontzag dat zichzelf uit in handelingen van aanbidding en dienst. Eren en aanbidden zijn een vorm van “waarderen”, hetgeen de waarde aangeeft van een wezen of voorwerp dat onze verering of aanbidding “waardig” is.
Christus gebood dat ware aanbidders aanbidden in geest en in waarheid (Johannes 4:24). De apostel Paulus legde uit dat wij dienen door de Geest van God (Filippenzen 3:3), hetgeen betekent dat ware verering alleen kan komen van diegenen die gered zijn door geloof in de Heer Jezus Christus, en de Heilige Geest in hun hart hebben wonen. Geestelijke verering vereist ook de juiste houding van het hart, niet slechts het navolgen van riten en rituelen. Vereren in waarheid betekent aanbidding volgens wat God over Zichzelf onthuld heeft in de Schrift. Teneinde onze eredienst waarlijk Bijbels te laten zijn, moet de dienst niet buiten de grenzen gaan van wat in de Bijbel geoorloofd is (Leviticus 10:1; 1 Korintiërs 4:6) en de leer van Christus moet aangehouden worden (2 Johannes 9; zie ook Deuteronomium 4:12; 12:32; Openbaring 22:18-19). Door mensen geschreven boeken – zoals een belijdenisboek, of kerkregels etc. – zijn niet nodig om God werkelijk te aanbidden.
Het voorbeeld van de Kerk in de eerste eeuw kan ons helpen om te bepalen waaruit een werkelijk Bijbelse eredienst bestaat. Het brood werd gebroken (Handelingen 20:7), er werd gebeden (1 Korintiërs 14:15-16), er werden liederen gezongen ter ere van God (Efeziërs 5:19), er werd geld ingezameld (1 Korintiërs 16:2), er werd gelezen uit de Schrift (Kolossenzen 4:16), en Gods Woord werd verkondigd (Handelingen 20:7).
Het breken van het brood is een fantastisch moment om onze Heer te aanbidden omdat we daarmee de dood van Jezus gedenken totdat Hij terugkomt (1 Korintiërs 11:25-26). Net als het Avondmaal moet ook ons gebed overeenstemmen met het Goddelijke patroon dat ons in de Schrift geleerd wordt. Onze gebeden moeten alleen tot God gericht zijn (Nehemia 4:9; Matteüs 6:9), nooit tot een overledene zoals gebruikelijk is in het katholieke geloof. We mogen geen hulpmiddelen gebruiken zoals rozenkransen of Boeddhistische “gebedswielen” (die geschreven verzoeken naar de uithoeken van het universum zouden sturen). Het allerbelangrijkst is dat onze gebeden volgens de wil van God moeten zijn.
Gebaseerd op het voorbeeld van de vroege Kerk vormt gezang een essentieel onderdeel van de eredienst. De apostel Paulus gebiedt ons: “zing met elkaar psalmen, hymnen en liederen die de Geest u ingeeft. Zing en jubel met heel uw hart voor de Heer en dank God, die uw Vader is, altijd voor alles in de naam van onze Heer Jezus Christus” (Efeziërs 5:19-20). Gezamenlijk zingen geeft muzikale waarheid als vorm van lering (Kolossenzen 3:16), waarbij zowel de geest als ons verstand betrokken zijn bij het leerproces (1 Korintiërs 14:15-16).
Een ander onderdeel van ware, Bijbelse eredienst is het schenken van een financiële bijdrage op de eerste dag van de week, zoals Paulus aan de Korintische kerk aangaf: “Wat de collecte voor de heiligen betreft, moet u de richtlijn volgen die ik aan de gemeenten in Galatië gegeven heb: laat ieder van u elke eerste dag van de week naar vermogen iets opzijleggen. Dan hoeft er bij mijn komst geen geld meer te worden ingezameld” (1 Korintiërs 16:1-2). Onze regelmatige gaven ter ondersteuning van het werk van de Heer is een serieuze verantwoordelijkheid en onderdeel van ware Bijbelse eredienst. Onze gave moet gezien worden als een zegen, niet als iets vervelends waar we over kunnen mopperen (2 Korintiërs 9:7). Bovendien zijn onze schenkingen de enige Bijbelse methode voor de financiering van het werk van de Kerk van Jezus Christus. We mogen geen handel drijven, bingofeestjes organiseren, concerten met betaalde toegangskaarten organiseren, et cetera. De kerk van Christus mag geen commerciële onderneming zijn (Matteüs 21:12-13).
Tot slot: prediking en onderricht zijn belangrijke onderdelen van ware eredienst. We moeten uitsluitend de Schrift onderwijzen, omdat de Schrift de enige manier is om gelovigen toe te rusten voor het leven en deugdzaamheid (2 Timoteüs 3:16-17). De godvruchtige prediker of leraar zal alleen onderwijzen uit het Woord en vertrouwen op Gods Geest om Zijn werk te verrichten in het verstand en de harten van zijn toehoorders. Zoals Paulus bij Timoteüs in herinnering bracht: “Verkondig de boodschap, blijf aandringen, of het nu uitkomt of niet, wijs terecht, straf en vermaan met alle geduld dat het onderricht vereist” (2 Timoteüs 4:2). Een kerkviering die niet Gods Woord als hoofdbestanddeel heeft, is geen ware Bijbelse eredienst.
Zonder twijfel heeft God, in Zijn Goddelijke wijsheid, het volmaakte voorbeeld gegeven voor ware, Bijbelse eredienst zodat we kunnen aanbidden op een wijze die Hem behaagt. Als we aanbidden, moeten we dat doen met grote hartstocht. We moeten bij de wereld niet de indruk wekken dat het eren van onze God een saai, levenloos ritueel is. We zijn verlost van onze zonden. Laten we daarom onze Schepper prijzen als Zijn kinderen die dankbaar zijn voor Zijn overvloedige zegeningen. “Laten we daarom het onwankelbare Koninkrijk in dankbaarheid aanvaarden, om God zo te dienen dat Hij er behagen in schept, met eerbied en ontzag” (Hebreeën 12:28-29).
English
Wat zijn de ingrediënten voor een werkelijk Bijbelse eredienst?
