Vraag
Roept de Bijbel Christenen er toe op om het geloof te verdedigen/het geloof te verantwoorden?
Antwoord
Wanneer het aankomt op apologetiek (=de verdediging van het Christelijke geloof) is 1 Petrus 3:15 het meest-geciteerde vers. Dit vers zegt dat gelovigen “de hoop die in hen leeft” moeten verdedigen. De enige manier om dit doeltreffend te doen is door een studie te maken van de redenen waarom we geloven wat we geloven. Dat bereidt ons er op voor om "spitsvondigheden neer te halen en iedere verschansing die wordt opgetrokken tegen de kennis van God, we maken iedere gedachte krijgsgevangen om haar aan Christus te onderwerpen”, zoals Paulus gezegd heeft dat we dat moeten doen (2 Korintiërs 10:4-5). Paulus voegde daad bij het woord: feitelijk was de verdediging van het geloof zijn dagelijkse bezigheid (Filippenzen 1:7). In diezelfde tekst verwijst hij naar apologetiek als een onderdeel van zijn missie (vers 16). In Titus 1:9 stelt hij apologetiek zelfs als een vereiste voor mensen die leidinggevende functies in de kerk bekleden. Judas (niet Judas Iskariot), een apostel van Jezus, schreef: “het was mijn vaste voornemen u te schrijven over de redding van ons allen, maar ik zie mij nu genoodzaakt u in deze brief op te roepen om te strijden voor het geloof dat voor eens en altijd aan de heiligen is overgeleverd” (vers 3).
Van wie kregen de apostelen deze ideeën? Van de Meester Zelf. Jezus was Zijn eigen apologeet, omdat Hij vaak zei dat we in Hem moesten geloven vanwege het bewijs dat Hij gaf (Johannes 2:23; 10:25; 10:38; 14:29). Feitelijk staat de hele Bijbel bol van goddelijke wonderen die bevestigen wat God wil dat wij geloven (Exodus 4:1-8; 1 Koningen 18:36-39; Handelingen 2:22-43; Hebreeën 2:3-4; 2 Korintiërs 12:12). Mensen staan in hun recht wanneer ze weigeren iets te geloven waar geen bewijs voor is. Omdat God de mens geschapen heeft als een rationeel wezen, moeten we niet gek opkijken als Hij van ons verwacht dat wij rationeel leven. Zoals theoloog Norman Geisler zegt: “Dat betekent niet dat er geen ruimte is voor geloof. Maar God wil dat wij een geloofsstap zetten in het licht van bewijs, in plaats van in het duister te springen”.
Mensen die zich verzetten tegen deze heldere Bijbelse leer en voorbeelden zeggen wellicht: “Het Woord van God hoeft niet verdedigd te worden!”. Maar welke wereldse geschriften bevatten het Woord van God? Zodra je die vraag begint te beantwoorden, doe je aan apologetiek.
Sommige mensen zeggen dat menselijke redeneringen ons niets kunnen vertellen over God – maar die uitspraak is op zichzelf een “redenerende” uitspraak over God. Als het geen “redenerende” uitspraak zou zijn, dan is er ook geen reden om de uitspraak te geloven. Een bekende uitspraak is : “Als je iemand het Christendom kunt aanpraten, dan kan iemand anders die persoon er ook weer uit praten”.
Waarom is dit een probleem? Heeft Paulus ons niet zelf in 1 Korintiërs 15 een criterium gegeven (de opstanding) aan de hand waarvan het Christendom aanvaard of verworpen kan worden? Een ontkenning daarvan is misplaatste vroomheid.
Dit alles wil niet zeggen dat iemand enkel door apologetiek, zonder de invloed van de Heilige Geest, tot verlossend geloof gebracht kan worden. Dat veroorzaakt een dilemma in het denken van veel mensen dat niet terecht is. Maar er hoeft geen “Geest versus logica”-strijd te zijn, want waarom niet beide? De Heilige Geest moet iemand bewegen tot een punt waarop men gelooft, maar hoe Hij dat punt doet bereiken is aan Hem. Bij sommige mensen gebruikt God beproevingen, bij anderen is het een emotionele ervaring, en bij weer anderen is het logica. God kan gebruiken wat Hij maar wil. Daarentegen is onze opdracht om apologetiek in te zetten op net zoveel – of méér – plekken en momenten als wij het evangelie moeten prediken.
English
Roept de Bijbel Christenen er toe op om het geloof te verdedigen/het geloof te verantwoorden?
