Vraag
Waarom zou ik in georganiseerde godsdienst moeten geloven?
Antwoord
Het woordenboek geeft ons de volgende definitie voor het woord “godsdienst”: “geloof in God of goden die aanbeden moeten worden, wat gewoonlijk wordt uitgedrukt in gedragingen en rituelen; elk specifiek systeem van geloof, aanbidding, enzovoorts, waarbij vaak een ethische code betrokken is”. In het licht van deze definitie spreekt de Bijbel inderdaad over georganiseerde godsdienst en in veel gevallen zijn de doelen en de gevolgen van “georganiseerde godsdienst” geen zaken waar God erg tevreden mee is. Hierbeneden volgen enkele voorbeelden waarin georganiseerde godsdienst wordt beschreven.
Genesis 11:1-9: Hier vinden we mogelijk het eerste geval van georganiseerde godsdienst. De nakomelingen van Noach werkten samen om een toren te bouwen, omdat zij geloofden dat ze gered zouden worden als ze deze toren maar hoog genoeg zouden kunnen bouwen. Zij geloofden dat hun eenheid belangrijker was dan hun relatie met God. Maar God ging daarop tot actie over en verwarde hun spraak. Daarmee werd hun religie in de kiem gesmoord.
Exodus 6 en verder: God had Abram (Abraham) beloften gegeven over een bijzondere relatie tussen zijn nakomelingen en God. We zien hoe deze “georganiseerde” religie voor het volk begint bij de exodus en door de hele geschiedenis van de Israëlieten werkzaam is. De Tien Geboden, de tabernakel, de offergaven, enzovoorts, werden allemaal door God georganiseerd en moesten door de Israëlieten gevolgd worden. Een diepere studie van het Nieuwe Testament verduidelijkt dat deze religie bedoeld was om de volgeling naar Christus te leiden (Galaten 3; Romeinen 7). Maar veel mensen begrepen dit verkeerd en hebben de elementen van deze godsdienst aanbeden in plaats van de ware God zelf.
Rechters en verder: Een groot aantal van de conflicten waarbij de Israëlieten betrokken waren had te maken met botsingen over georganiseerde godsdienst. Voorbeelden zijn onder meer: Baäl (Rechters 6; 1 Koningen 18), Dagon (1 Samuël 5) en Moloch (2 Koningen 23:10). God gebruikte deze religies om Zijn macht te tonen door ze te verslaan.
De Evangelies: De Farizeeën en Sadduceeën waren in de tijd van Christus vertegenwoordigers van de georganiseerde godsdienst. Jezus botste onophoudelijk met hen over hun valse leer en hun hypocriete leefstijl. Veel van hen veranderden en verlieten deze georganiseerde godsdienst. Paulus is een goed voorbeeld.
De Epistels (brieven): Er waren georganiseerde groepen die het evangelie vermengden met bepaalde lijsten van vereiste daden. Zij probeerden ook druk op gelovigen uit te oefenen om deze nieuwe religie te aanvaarden. Galaten en Kolossenzen waarschuwen hiertegen.
Openbaring: Zelfs in de eindtijd zal georganiseerde godsdienst een invloed op de wereld hebben wanneer de antichrist de éne wereldreligie zal instellen.
In de meeste gevallen zijn de eindresultaten van “georganiseerde godsdienst” afleidingen van de plannen van God. Maar de Bijbel spreekt ook over georganiseerde Christenen (gelovigen) die een onderdeel van Zijn plan vormen. Deze worden kerken of gemeenten genoemd. De beschrijvingen in het boek Handelingen en in de Epistels geven ons aanwijzingen voor de organisatie en de onderlinge afhankelijkheid van de kerken. Deze organisatie leidt tot bescherming, productiviteit en de mogelijkheid om andere mensen te bereiken en te bedienen (Handelingen 2:41-47).
In dit geval zou het beter zijn om over een “georganiseerde relatie” te spreken. Er bestaat geen plan om God te bereiken (Hij strekt Zijn hand naar ons uit). Er is geen trots (alles wordt uit genade ontvangen). Er zou niet over leiderschap gekibbeld moeten worden (Christus is het Hoofd - Kolossenzen 1:18). Er zouden geen vooroordelen moeten bestaan (We zijn allen één in Christus – Galaten 3:28). De organisatie is niet het probleem. Het volgen van een religie is het probleem.
English
Waarom zou ik in georganiseerde godsdienst moeten geloven?
