Het boek 3 Johannes
Datering: Het boek 3 Johannes is hoogst waarschijnlijk geschreven rond dezelfde tijd als de andere brieven van Johannes, 1 en 2 Johannes, waarschijnlijk tussen 85-95 na Christus.
Doelstelling: Johannes heeft drie doelen met deze zendbrief. Ten eerste schrijft hij om zijn geliefde medewerker Gajus te prijzen en te bemoedigen bij zijn gastvrije bediening aan de rondreizende boodschappers, die van plaats tot plaats trokken om het Evangelie van Christus te prediken. Ten tweede waarschuwt hij indirect voor ene Diotrefes, wiens gedrag hij veroordeelt. Deze Diotrefes was een dictatoriale leider die een van de kerken in de provincie Azië had overgenomen. Zijn gedrag was strijdig met alles waar de apostel en zijn Evangelie voor stonden. Ten derde prijst hij het voorbeeld van Demetrius, waarvan gezegd wordt dat allen over hem een goed getuigenis hadden gegeven.
Belangrijkste verzen: "Niets verheugt mij meer dan te horen dat mijn kinderen de weg van de waarheid volgen." (3 Johannes 4)
"Geliefde broeder, volg niet het kwade na maar het goede. Wie goeddoet komt uit God voort; wie kwaad doet heeft God niet gezien." (3 Johannes 11)
Beknopte samenvatting: Johannes schrijft aan zijn veelgeliefde broeder in Christus, Gajus, met zijn gebruikelijke nadruk op waarheid. Gajus is een redelijk welgestelde leek die enig aanzien geniet in een stad nabij Efeze. Johannes heeft de hoogste lof voor de zorg en gastvrijheid die Gajus biedt aan zijn boodschappers (wiens missie het was om het Evangelie van plaats tot plaats te verspreiden), ongeacht of zij bekenden of vreemdelingen waren. Johannes spoort hem aan om goed te blijven doen, en niet het kwade na te volgen zoals in het voorbeeld van Diotrefes. Deze man had het leiderschap over een kerk in Azië overgenomen en weigerde niet alleen om het gezag van Johannes als apostel te erkennen, maar ook om zijn brieven te ontvangen en zich aan zijn aanwijzingen te onderwerpen. Hij verspreidde ook laster over Johannes en excommuniceerde leden die de boodschappers van Johannes steunden en gastvrijheid betuigden. Voordat Johannes zijn brief besluit, prijst hij ook het voorbeeld van Demetrius, over wie hij zeer goede berichten heeft gehoord.
Verbanden: In het Oude Testament zijn veel voorbeelden te vinden van gastvrijheid aan vreemdelingen. Daden van gastvrijheid in Israël zijn o.a. de nederige en royale ontvangst van vreemdelingen in huis voor voedsel, onderdak en bescherming (Genesis 18:2-8, 19:1-8; Job 31:16-23, 31-32). Bovendien toont de leer van het Oude Testament de Israëlieten als een vervreemd volk dat afhankelijk is van Gods gastvrijheid (Psalm 39:13) en God als Degene die ruimhartig hun noden lenigde, hen verloste uit Egypte en hen voedde en kleedde in de woestijn (Exodus 16; Deuteronomium 8:2-5).
Praktische toepassing: Zoals altijd benadrukt Johannes het belang van een levenswandel in de waarheid van het Evangelie. Gastvrijheid, steun en bemoediging voor onze medechristenen horen tot de belangrijkste gedragsregels in de leer van Jezus, en Gajus was duidelijk een bijzonder goed voorbeeld van deze bediening. Wij moeten hetzelfde doen zo vaak we maar kunnen, door bezoekende zendelingen, predikers en vreemdelingen in onze kerken en woningen te verwelkomen (zolang we zeker weten dat zij ware gelovigen zijn) en hen alle steun en bemoediging te bieden die ze nodig hebben.
We moeten ook voorzichtig zijn dat we altijd alleen het voorbeeld volgen van degenen wiens woorden en daden overeenstemmen met het Evangelie. We moeten voldoende kritisch zijn om op onze hoede te zijn voor mensen zoals Diotrefes, wiens gedrag verre is van wat Jezus onderrichtte.
Het boek 3 Johannes
