Vraag
Wat is de Christelijke visie op het klonen van mensen?
Antwoord
Hoewel de Bijbel niet specifiek het klonen van mensen behandelt, zijn er principes te vinden in de Schrift die licht kunnen werpen op dit onderwerp. Klonen vereist zowel DNA als embryonale cellen. Eerst wordt het DNA weggehaald uit de kern van de cel van een wezen. Het DNA, dat gecodeerde informatie bevat, wordt vervolgens in de kern van een embryonale cel geplaatst. Van de cel die de nieuwe genetische informatie ontvangt, is het DNA eerst uit de kern gehaald zodat het nieuwe DNA geaccepteerd kan worden. Als de cel het nieuwe DNA accepteert, volgt een deling van het embryo. De embryonale cel kan het DNA echter ook afstoten en sterven. Het is ook heel goed mogelijk dat het embryo het weghalen van zijn originele DNA uit zijn kern niet overleeft. In veel gevallen worden meerdere embryo’s gebruikt zodat de kans op een succesvolle implantatie van het nieuwe genetische materiaal toeneemt. Hoewel het mogelijk is om op deze manier een duplicatie van het originele wezen te verkrijgen (bijvoorbeeld Dolly het schaap), is de kans op de succesvol duplicatie van een wezen zonder verschil, en zonder complicaties, extreem klein.
De Christelijke visie op het klonen van mensen kan geformuleerd worden op basis van verschillende Bijbelse principes. Ten eerste, een mens is geschapen naar het evenbeeld van God en is daardoor uniek. Genesis 1:26-27 beweert dat de mens naar Gods evenbeeld geschapen is en op Hem lijkt en uniek is onder alle wezens. Het is duidelijk dat het menselijk leven iets is dat gewaardeerd dient te worden en niet behandeld zou moeten worden als koopwaar en gekocht of verkocht moet worden. Sommige mensen hebben het klonen van mensen gepromoot voor het maken van vervangende organen voor mensen die transplantaties nodig hebben en die geen geschikte donor kunnen vinden. De gedacht is dat de kans dat het lichaam het orgaan afstoot veel kleiner wordt, als zijn eigen DNA wordt gebruikt om daarmee een duplicaat van een orgaan te maken. Hoewel dit waar kan zijn, zorgt dit ervoor dat het menselijk leven minder waard wordt. Het proces van klonen vereist het verbruik van menselijk embryo’s. Hoewel de cellen gestuurd kunnen worden om nieuwe organen te maken, moeten een aantal embryo’s sterven om het vereiste DNA te verkrijgen. In principe zouden er door het klonen vele menselijke embryo’s worden “weggegooid” als “afvalmateriaal”, waardoor deze embryo’s nooit de kans zullen hebben om zich te ontwikkelen tot volwassen mensen.
Veel mensen geloven dat het leven niet begint bij de verwekking en de vorming van het embryo en dat daarom embryo’s niet echt mensen zijn. De Bijbel onderwijst iets anders. Psalm 139:13-16 zegt: “U was het die mijn nieren vormde, die mij weefde in de buik van mijn moeder. Ik loof u voor het ontzaglijke wonder van mijn bestaan, wonderbaarlijk is wat u gemaakt hebt. Ik weet het, tot in het diepst van mijn ziel. Toen ik in het verborgene gemaakt werd, kunstig geweven in de schoot van de aarde, was mijn wezen voor u geen geheim. Uw ogen zagen mijn vormeloos begin, alles werd in uw boekrol opgetekend, aan de dagen van mijn bestaan ontbrak er niet één.” De schrijver, David, verkondigt dat God hem persoonlijk kende voordat hij geboren werd, wat betekent dat hij vanaf zijn verwekking een mens was, met een door God voorbestemde toekomst.
Verder spreekt Jesaja 49:1-5 over hoe God Jesaja tot zijn bediening als profeet riep toen hij nog in de moederschoot was. Ook werd Johannes de Doper vervuld met de Heilige Geest toen hij nog in de moederschoot was (Lucas 1:15). Dit wijst allemaal op het standpunt van de Bijbel dat het leven begint bij de verwekking. In dit licht valt het klonen van mensen, met het vernietigen van menselijke embryo’s, niet samen met de Bijbelse visie op menselijk leven.
Verder: als de mensheid geschapen is, dan moet er een Schepper zijn en daardoor is de schepping onderworpen aan die Schepper en moet zij verantwoording aan Hem afleggen. Hoewel populaire denkwijzen — seculiere psychologie en de humanistische denkwijze — ons willen laten geloven dat de mens aan niemand verantwoording hoeft af te leggen behalve aan zichzelf, en dat de mens zelf het hoogste gezag is, zegt de Bijbel iets anders. God schiep de mens en gaf hem verantwoordelijkheid over de hele aarde (Genesis 1:28-29, 9:1-2). Dit gezag over de aarde gaat hand in hand met een verantwoording aan God. De mens is niet het hoogste gezag over zichzelf en hij bevindt zich niet in een positie waarin hij beslissingen kan nemen over de waarde van het menselijk leven. Ook de wetenschap is niet het gezag door welke de ethiek van het klonen van mensen, abortus, of euthanasie vastgesteld wordt. Volgens de Bijbel is God de enige die het recht heeft om een soeverein gezag over het menselijk leven uit te oefenen. Zelf zoiets proberen te bepalen is jezelf op Gods plaats zetten. Dit is duidelijk niet iets dat de mens zou moeten doen.
Als we de mens simpelweg als ieder ander wezen zien, en niet als de unieke schepping die hij is, is het niet lastig om mensen te zien als slechts mechanismen die onderhoud en reparatie nodig hebben. Maar we zijn méér dan een verzameling van moleculen en chemicaliën. De Bijbel onderwijst dat God elk van ons geschapen heeft en een specifiek plan voor ieder van ons heeft. Ook zoekt Hij een persoonlijke relatie met ieder van ons door Zijn Zoon, Jezus Christus. Hoewel er voordelige aspecten aan het klonen van mensen zouden kunnen zitten, heeft de mens niet in de hand welke richting de kloontechnologie in de toekomst zal opgaan. Het is dwaas om aan te nemen dat het gebruik van klonen alleen door goede bedoelingen geleid zal worden. De mens bevindt zich niet in een positie waarin hij de verantwoordelijkheid kan dragen of het oordeel kan vellen dat nodig is om het klonen van mensen in goede banen te leiden.
Een veel voorkomende vraag is of een gekloond mens, aangenomen dat het klonen van mensen ooit mogelijk zal zijn, een ziel zou hebben. Genesis 2:7 zegt: “Toen maakte God, de HEER, de mens. Hij vormde hem uit stof, uit aarde, en blies hem levensadem in de neus. Zo werd de mens een levend wezen.” Hier wordt beschreven hoe God een levende menselijke ziel schept. Zielen zijn wat we zijn, niet wat we hebben (1 Korintiërs 15:45). De vraag is wat voor soort levende ziel er geschapen zou worden bij het klonen van mensen? Dat is niet een vraag die afdoende beantwoord kan worden. Het lijkt er echter op, als mensen succesvol gekloond zouden worden, dat de kloon net zo goed een mens zou zijn, inclusief het bezit van een eeuwige ziel, als enig ander mens.
English
Wat is de Christelijke visie op het klonen van mensen?
