Vraag
Wat is de menselijke ziel?
Antwoord
De Bijbel is niet volkomen duidelijk over de aard van de menselijke ziel. Maar door een studie naar hoe het woord ziel is gebruikt in de Schrift, kunnen we enkele conclusies trekken. Simpel gezegd, de menselijke ziel is dat gedeelte van een persoon dat niet fysiek is. Het is het deel van elk mens dat voor eeuwig blijft nadat het lichaam is gestorven. Genesis 35:18 beschrijft het overlijden van Rachel, de vrouw van Jakob, waarbij zij haar zoon een naam gaf "op het moment dat haar ziel het lichaam verliet." Hierdoor weten we dat de ziel anders is dan het lichaam, en dat deze doorleeft na de fysieke dood.
De menselijke ziel staat centraal in de persoonlijkheid van de mens. Zoals C.S. Lewis zei: "Je hebt geen ziel. Je bent een ziel. Je hebt een lichaam." In andere woorden, persoonlijkheid is niet gebaseerd op het hebben van een lichaam. Een ziel is datgene wat nodig is. In de Bijbel worden mensen herhaaldelijk aangeduid als "zielen"(Exodus 31:14; Spreuken 11:30), vooral in contexten waarbij wordt gefocust op de waarde van het menselijk leven en persoonlijkheid of in relatie tot het "hele wezen" (Psalm 16:9-10; Ezechiël 18:4; Handelingen 2:41; Openbaring 18:13).
De menselijke ziel is anders dan het hart (Deuteronomium 26:16; 30:6) en de geest (1 Thessalonicenzen 5:23; Hebreeën 4:12) en het verstand (Mattheüs 22:37; Markus 12:30; Lukas 10:27). De menselijke ziel is geschapen door God (Jeremia 38:16). Deze kan sterk zijn of onstandvastig (2 Petrus 2:14); Deze kan verloren gaan of gered worden (Jakobus 1:21; Ezechiël 18:40). We weten dat de menselijke ziel verzoening nodig heeft (Leviticus 17:11) en dat het dat gedeelte van ons is dat is gereinigd en wordt beschermd door de waarheid en het werk van de Heilige Geest (1 Petrus 1:22). Jezus is de grote Herder van de zielen (1 Petrus 2:25).
Mattheüs 11:29 vertelt ons dat wij ons kunnen richten op Jezus om rust te vinden voor onze zielen. Psalm 16:9-10 is een Messiaanse psalm die ons laat zien dat ook Jezus een ziel had. David schreef: "Daarom is mijn hart verblijdt en mijn eer verheugt zich, ook zal mijn lichaam veilig wonen. Want U zult mijn ziel in het graf niet verlaten, U laat niet toe dat Uw Heilige ontbinding ziet." Dit kan niet over David gaan (zoals Paulus uitlegt in 13:35-37), omdat Davids lichaam wel is gecorrumpeerd en ontbonden. Jezus, echter, heeft nooit corruptie gekend (Hij is herrezen), en Zijn ziel was niet verlaten in het graf. Jezus, als de Zoon van Mensen, heeft een ziel.
Er is vaak verwarring over de menselijke geest in tegenstelling tot de menselijke ziel. Op sommige plaatsen lijkt de Schrift hen uitwisselbaar te gebruiken, maar er kunnen subtiele verschillen zijn. Hoe anders zou het Woord van God kunnen doordringen "tot op de scheiding van ziel en geest" (Hebreeën 4:12)? Wanneer de Bijbel spreekt over de menselijke geest, wordt meestal gesproken over een innerlijke kracht die de mens de ene of de andere kant op beweegt. Het wordt herhaaldelijk beschreven als een beweger, een dynamische kracht (bijv. Numeri 14:24).
Het is gezegd dat er maar twee dingen zijn die overblijven: Het Woord van God (Markus 13:31) en de zielen van mensen. Dit is omdat, net als Gods Woord, de ziel een onvergankelijk ding is. Deze gedachte zou zowel ontnuchterend als ontzagwekkend moeten zijn. Elke persoon die je ontmoet is een eeuwige ziel. Elke mens dat ooit heeft geleefd had een ziel, en al deze zielen bestaan nog steeds ergens. De vraag is, waar? De zielen die Gods liefde hebben afgewezen zijn veroordeeld te betalen voor hun zonde, voor eeuwig, in de hel (Romeinen 6:23). Maar de zielen die hun eigen zondigheid en Gods genadige gift van vergeving hebben geaccepteerd, zullen voor altijd blijven leven naast de stille wateren, met hun Herder, waar het hen aan niets ontbreekt (Psalm 23:2).
English
Wat is de menselijke ziel?
