Vraag
Wat is de onvergeeflijke zonde?
Antwoord
De “onvergeeflijke zonde”, ook wel “zonde tegen de Heilige Geest”, wordt genoemd in Marcus 3:22-30 en Matteüs 12:22-23. De term “godslastering” kan algemeen gedefinieerd worden als “opstandige oneerbiedigheid”. Wij zouden deze term toepassen op zonden als het vervloeken van God of het opzettelijk denigreren van zaken die met Hem te maken hebben. Het is ook het toeschrijven van een kwaad aan God, of het ontkennen van iets goeds dat aan Hem toegeschreven zou moeten worden. Dit geval van Godslastering, echter, is een specifiek geval genaamd “lastering tegen de Heilige Geest” in Matteüs 12:31. In deze passage claimen de Farizeeën, na het aanschouwen van onomstotelijk bewijs dat Jezus wonderen bewerkstelligde door de kracht van de Heilige Geest, dat Jezus in plaats daarvan bezeten is door de demon Beëlzebub (Matteüs 12:24). In Marcus 3:30 is Jezus heel duidelijk over wat ze precies deden bij het begaan van de “lastering tegen de Heilige Geest”.
Deze lastering heeft te maken met het beschuldigen van Jezus Christus (als persoon, op aarde) dat Hij bezeten is door een demon. Er zijn andere manieren om de Heilige Geest te lasteren (bijvoorbeeld: door tegen Hem te liegen, zoals het geval was bij Ananias en Saffira in Handelingen 5:1-10), maar het beschuldigen van Jezus was de lastering die onvergeeflijk was. Deze specifieke onvergeeflijke zonde tegen de Heilige Geest kan men vandaag de dag niet meer begaan.
De enige onvergeeflijke zonde vandaag de dag is de zonde van volhardend doorlopend ongeloof. Er is geen excuus voor iemand die sterft in ongeloof. Johannes 3:16 vertelt ons: “Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft”. De enige manier waarop iemand geen vergeving ontvangt is wanneer hij/zij niet behoort tot de “ieder” die in Hem gelooft. Jezus zei: “Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand komt tot de Vader dan door mij (Johannes 14:6). Het afwijzen van de enige manier van verlossing is jezelf veroordelen tot een eeuwigheid in de hel omdat het afwijzen van de enige vergeving, logischerwijs, onvergeeflijk is.
Veel mensen vrezen dat ze een of andere zonde begaan hebben die God niet kan of wil vergeven, en ze hebben daarom het idee dat er geen hoop voor hen is, ongeacht wat ze doen. Satan wil niets liever dan ons blijvend laten zwoegen onder deze misvatting. De waarheid is dat als een persoon deze angst heeft, hij/zij alleen voor God hoeft te komen, de zonde moet belijden, zich ervan afkeert, en Gods belofte van vergeving ontvangt. “Als wij onze zonden belijden: Hij is getrouw en rechtvaardig om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid” (1 Johannes 1:9). Dit vers verzekert ons van het feit dat God bereid is om al onze zonden te vergeven—hoe gruwelijk ook—wanneer we naar Hem toe komen in bekering. Als jij onder een last van schuld gebukt gaat, wacht God met Zijn armen geopend in liefde en medeleven tot jij naar Hem toe komt. Hij stelt nooit teleur en onthoudt nooit vergeving van hen die dat doen.
English
Wat is de onvergeeflijke zonde?
