Vraag
Wat is premillenialisme?
Antwoord
Premillennialisme is het standpunt dat de wederkomst van Christus zal plaatsvinden vóór Zijn duizendjarige koninkrijk, en dat het duizendjarige koninkrijk letterlijk een 1000-jarige heerschappij zal zijn. Om de passages in de Schriftteksten over de gebeurtenissen in de eindtijd te kunnen begrijpen en te interpreteren, zijn er twee dingen die goed begrepen moet worden: (1) een correcte methode om de Schriftteksten te interpreteren, en (2) het verschil tussen Israël (de Joden) en de Kerk (het lichaam van allen die in Jezus Christus geloven).
Op de eerste plaats vereist een correcte methode om de Schriftteksten te interpreteren dat een Schrifttekst geïnterpreteerd wordt op een manier die consequent is binnen de context van de tekst. Dit betekent dat een passage zodanig geïnterpreteerd moet worden, dat er rekening wordt gehouden met de doelgroep, het onderwerp, de schrijver, enzovoorts. Het is cruciaal om op de hoogte te zijn van de schrijver, de beoogde lezers en de historische achtergrond van elke passage die geïnterpreteerd wordt. De historische en culturele achtergrond zal vaak openbaren wat de correcte betekenis van een passage is. Het is eveneens belangrijk om niet te vergeten dat de Schriftteksten de Schriftteksten interpreteren. Dat wil zeggen dat een bepaalde passage vaak een onderwerp behandelt dat ook elders in de Bijbel wordt besproken. Het is belangrijk dat al deze passages consequent ten opzichte van elkaar worden geïnterpreteerd.
Tenslotte, en dit is het belangrijkste, moeten passages altijd in hun normale, gewone, eenvoudige, letterlijke betekenis worden gelezen, tenzij de context van de passage aangeeft dat het om figuurlijk taalgebruik gaat. Een letterlijke interpretatie sluit niet uit dat er mogelijk figuurlijke taal wordt gebruikt. In plaats daarvan moedigt het de lezer aan om geen figuurlijke betekenis in een passage te lezen, tenzij dat in de context gepast is. Het is cruciaal dat we nooit een “diepere, geestelijker” betekenis proberen te vinden dan feitelijk wordt gepresenteerd. Dit is gevaarlijk, want zodra dit gebeurt wordt de basis voor een nauwkeurige interpretatie in het brein van de lezer geplaatst in plaats van in de Schriftteksten zelf. In dat geval kan er geen objectieve standaard bestaan waartegen de interpretatie wordt afgemeten, maar worden de Schriftteksten onderworpen aan individuele indrukken van de lezer. 2 Petrus 1:20-21 herinnert ons eraan “…dat geen enkele profetie uit de Schrift een eigenmachtige uitleg toelaat, want nooit is een profetie voortgekomen uit menselijk initiatief: mensen die namens God spraken werden daartoe altijd gedreven door de heilige Geest.”
Wanneer we deze principes voor de Bijbelse interpretatie toepassen, dan zien we dat Israël (Abrahams lichamelijke nakomelingen) en de Kerk (alle gelovigen) twee afzonderlijke groepen zijn. Het is cruciaal om te herkennen en te begrijpen dat Israël en de Kerk twee verschillende mensengroepen zijn, want als dit verkeerd begrepen wordt, dan zullen ook de Schriftteksten verkeerd worden begrepen. Meer specifiek kunnen we zeggen dat de passages over de beloften aan Israël (vervuld en onvervuld) gemakkelijk verkeerd begrepen en verkeerd geïnterpreteerd kunnen worden als iemand probeert om ze op de Kerk toe te passen, en vice versa. Vergeet niet dat de context van de passage zal bepalen aan wie de tekst is gericht en dat de context dus op de meest correcte interpretatie zal wijzen!
Met deze principes in gedachten zullen we nu naar diverse passages uit de Schriftteksten kijken die verband houden met het premillenniale standpunt. Laten we eens beginnen in Genesis hoofdstuk 12, verzen 1-3. Deze zeggen: “De HEER zei tegen Abram: ‘Trek weg uit je land, verlaat je familie, verlaat ook je naaste verwanten, en ga naar het land dat ik je zal wijzen. Ik zal je tot een groot volk maken, ik zal je zegenen, ik zal je aanzien geven, een bron van zegen zul je zijn. Ik zal zegenen wie jou zegenen, wie jou bespot, zal ik vervloeken. Alle volken op aarde zullen wensen gezegend te worden als jij.”
God belooft Abraham hier drie dingen: dat Abraham vele nakomelingen zou hebben, dat zijn volk een eigen land zou hebben en bevolken en dat er een universele zegen aan de hele mensheid zou worden gegeven via de stamlijn van Abraham (de Joden). In Genesis 15:9-17 ratificeert God Zijn verbond met Abraham. De manier waarop dit gebeurt laat zien dat God de volledige verantwoordelijkheid voor het verbond draagt. Dat wil zeggen, er is niets dat Abraham kon doen of laten wat het verbond van God nietig zou kunnen verklaren. We zien in deze passage ook dat er grenzen worden uitgezet voor het land dat de Joden uiteindelijk zullen bezetten. Zie Deuteronomium 34 voor een gedetailleerde lijst van de grenzen. Andere passages over de belofte van het land zijn Deuteronomium 30:3-5 en Ezechiël 20:42-44.
2 Samuël hoofdstuk 7 gaat over de heerschappij van Christus tijdens het millennium (het duizendjarige koninkrijk). 2 Samuël 7, verzen 11-17 gaan over een belofte die God aan Koning David doet. Hier belooft God aan David dat hij nageslacht zal hebben en dat God uit dat nageslacht een eeuwig koninkrijk zal voortbrengen. Dit slaat op de heerschappij van Christus tijdens het millennium, en voor de eeuwigheid. Het is belangrijk om in gedachten te houden dat deze belofte letterlijk vervuld moet worden en dat deze vervulling nog niet heeft plaatsgevonden. Sommigen willen graag geloven dat de heerschappij van Salomo de letterlijke vervulling van deze belofte is, maar hierin zit een probleem: het territorium waarover Salomo heerste is tegenwoordig niet in het bezit van Israël, noch heerst Salomo tegenwoordig over Israël! Vergeet niet dat God aan Abraham beloofde dat zijn nakomelingen voor altijd een land zouden hebben, wat dus nog niet gebeurd is. Bovendien zegt 2 Samuël 7 dat God een koning zou instellen die tot in de eeuwigheid zou heersen. Salomo kon daarom niet de vervulling van de belofte aan David zijn. En daarom is dit een belofte die nog moet worden nagekomen!
Nu we dit allemaal weten kunnen we onderzoeken wat in Openbaring 20:1-7 is vastgelegd: “Ik zag een engel uit de hemel neerdalen met de sleutel van de onderaardse diepte en zware ketenen in zijn hand. Hij greep de draak, de slang van weleer, die ook duivel of Satan wordt genoemd, en ketende hem voor duizend jaren. Hij gooide hem in de diepte, sloot de put boven hem en verzegelde die, opdat de volken niet meer door hem misleid zouden worden tot de duizend jaar voorbij waren; daarna moet hij korte tijd worden losgelaten. Ook zag ik tronen, en aan hen die erop zaten werd recht gedaan. Het zijn de zielen van hen die onthoofd waren omdat ze van Jezus hadden getuigd en over God hadden gesproken; zij hadden het beest en zijn beeld niet aanbeden en ook zijn merkteken niet op hun voorhoofd of hun hand gekregen. Zij waren tot leven gekomen en heersten duizend jaar lang samen met de messias. De andere doden kwamen niet tot leven voordat de duizend jaar voorbij waren. Dit is de eerste opstanding. Gelukkig en heilig zijn zij die deelhebben aan de eerste opstanding. De tweede dood heeft geen macht over hen. Zij zullen priester van God en van de messias zijn en duizend jaar lang samen met hem heersen”.
De duizend jaren die herhaaldelijk in Openbaring 20:1-7 worden vermeld komen overeen met de letterlijke duizendjarige heerschappij van Christus op aarde. Houd in gedachten dat de belofte die aan David gedaan werd over een heerser letterlijk vervuld moet worden en dat dit nog niet is gebeurd. Het Premillennialisme ziet deze passage als de beschrijving van een toekomstige vervulling van die belofte met Christus op de troon. God sloot zowel met Abraham als met David een onvoorwaardelijk verbond. Geen van beide verbonden is gedeeltelijk of volledig vervuld. Een letterlijke, lichamelijke heerschappij van Christus is de enige manier waarop de verbonden vervuld kunnen worden op de manier die God heeft beschreven.
De toepassing van een letterlijke interpretatiemethode van de Schriftteksten laat alle puzzelstukken op hun plaats vallen. Alle profetieën in het Oude Testament over de eerste komst van Jezus werden letterlijk vervuld. Daarom kunnen we verwachten dat ook de profetieën over Zijn wederkomst op een letterlijke manier vervuld zullen worden. Het Premillennialisme is het enige raamwerk dat in overeenstemming is met een letterlijke interpretatie van Gods verbonden en de profetie over de eindtijd.
English
Wat is premillenialisme?
