Vraag
Waarom was het belangrijk dat het voorhangsel van de tempel in tweeën scheurde toen Jezus stierf?
Antwoord
Tijdens het leven van Jezus was de heilige tempel in Jeruzalem het centrum van het Joodse godsdienstige leven. De tempel was de plaats waar de dierenoffers werden gebracht en waar de aanbidding van God volgens de Wetten van Mozes trouw werd nageleefd. Hebreeën 9:1-9 vertelt ons dat in de tempel het Allerheiligste, de aardse verblijfplaats van Gods heerlijkheid, door een voorhangsel werd afgescheiden van de rest van de tempel waar de mensen vertoefden. Hiermee werd aangeduid dat de mens door de zonde van God was afgescheiden (Jesaja 59:1-2). Alleen de hogepriester mocht zich aan de andere kant van dit voorhangsel begeven, en dat slechts eenmaal per jaar (Exodus 30:10; Hebreeën 9:7) om zich als vertegenwoordiger van heel Israël in de aanwezigheid van God te begeven en verzoening te doen voor hun zonden (Leviticus 16).
Salomo's tempel was dertig el hoog (1 Koningen 6:2), maar volgens de geschriften van Jozefus, een Joods geschiedschrijver uit de eerste eeuw, vergrootte Herodes deze hoogte tot veertig el. Het is niet zeker hoe lang een el precies is, maar we kunnen veilig aannemen dat het voorhangsel bijna twintig meter hoog was. Jozefus vertelt ons ook dat het voorhangsel zo'n tien centimeter dik was en dat een stel paarden, aan weerszijden aan het voorhangsel gebonden, niet in staat was om het kapot te trekken. Het boek Exodus vertelt ons dat dit dikke voorhangsel vervaardigd was van blauw, paars en scharlaken wol en dubbeldraads fijn linnen.
De afmetingen en de dikte van het voorhangsel maken de gebeurtenissen ten tijde van de dood van Jezus aan het kruis alleen maar gewichtiger. “Jezus riep nogmaals met luide stem en gaf de geest. En zie, het voorhangsel van de tempel scheurde in tweeën, van boven tot beneden” (Matteüs 27:50-51a).
Dus wat moeten we hier van denken? Wat is het belang van dat gescheurde voorhangsel voor ons vandaag de dag? De scheuring van het voorhangsel ten tijde van de dood van Jezus symboliseert bovenal op een heel dramatische wijze dat Zijn offergave, het vergieten van Zijn eigen bloed, een afdoende boetedoening voor zonden was. Het gaf aan dat de weg naar het Allerheiligste nu geopend was voor alle mensen, in alle tijden, zowel Joden als heidenen.
Toen Jezus stierf scheurde het voorhangsel en verliet God deze plaats om nooit meer in een tempel te wonen die door handen gemaakt is (Handelingen 17:24). God had geen doel meer voor deze tempel en zijn godsdienstige systeem. De tempel en Jeruzalem werden in 70 na Christus als een “woestenij” achtergelaten (zij werden verwoest door de Romeinen), precies zoals Jezus had geprofeteerd in Lucas 13:35. Zo lang de tempel nog overeind stond, betekende dit dat het Oude Verbond nog in stand was. Hebreeën 9:8-9 verwijst naar het tijdperk dat tenietgedaan werd toen het nieuwe verbond werd ingesteld (Hebreeën 8:13).
In zekere zin was het voorhangsel een symbool voor Christus Zelf als de enige manier om de Vader te bereiken (Johannes 14:6). Dit wordt aangegeven door het feit dat de hogepriester het Allerheiligste via het voorhangsel moest binnengaan. Maar nu is Christus onze voortreffelijker Hogepriester en als mensen die in Zijn volbrachte werk geloven, nemen wij deel aan Zijn voortreffelijker priesterschap. Wij kunnen nu via Hem het Allerheiligste binnentreden. Hebreeën 10:19-20 stelt dat wij, broeders, het heiligdom kunnen ingaan “door het bloed van Jezus, langs een nieuwe en levende weg, die Hij voor ons heeft ingewijd door het voorhangsel, dat is door Zijn vlees”. Dit verbeeldt hoe het lichaam van Jezus voor ons werd verscheurd, net zoals Hij het voorhangsel voor ons heeft verscheurd.
De scheuring van het voorhangsel over de volledige hoogte is een historisch feit. Het diepe belang van deze gebeurtenis wordt tot in glorieus detail uitgelegd in het boek Hebreeën. De dingen van de tempel waren slechts een schaduw van de werkelijke dingen die nog zouden komen en uiteindelijk wijzen zij allemaal naar Jezus Christus. Hij was het voorhangsel dat naar het Allerheiligste leidde en dankzij Zijn dood hebben gelovigen nu vrij toegang tot God.
Het voorhangsel in de tempel was een aanhoudende herinnering dat de mensheid door de zonde ongeschikt was geworden voor een samenzijn met God. Het feit dat de offergaven voor de zonde jaarlijks werden gebracht, en dat talloze andere offergaven dagelijks werden gebracht, maakten duidelijk dat er door middel van dierenoffers niet werkelijk boete kon worden gedaan voor de zonde en dat zonden hierdoor niet konden worden uitgewist. Jezus Christus heeft, door middel van Zijn dood, de barrières tussen God en de mens verwijderd; wij mogen Hem nu zonder schroom en vol vertrouwen benaderen (Hebreeën 4:14-16).
English
Waarom was het belangrijk dat het voorhangsel van de tempel in tweeën scheurde toen Jezus stierf?
