Vraag
Wat zegt de Bijbel over zielenslaap?
Antwoord
“Zielenslaap” is een geloof dat nadat een persoon gestorven is, zijn/haar ziel “slaapt” tot de opstanding en het laatste oordeel. Het idee van “zielenslaap” is niet Bijbels. Wanneer de Bijbel een persoon als “slapend” beschrijft in de context van de dood (Lucas 8:52; 1 Korintiërs 15:6), betekent dat niet letterlijk slapen. Slapen is slechts een manier om de dood te beschrijven omdat een dood lichaam lijkt te slapen. Zodra we sterven, komen we oog in oog te staan met het oordeel van God (Hebreeën 9:27). Voor gelovigen is het afwezig zijn uit het lichaam het aanwezig zijn bij de Heer (2 Korintiërs 5:6-8; Filippenzen 1:23). Voor ongelovigen betekent de dood een eeuwige straf in de Hel (Lucas 16:22-23).
Echter, tot het laatste oordeel zijn er een tijdelijke hemel—het paradijs (Lucas 23:43; 2 Korintiërs 12:4) en een tijdelijke hel—Hades (Openbaring 1:18; 20:13-14). Zoals duidelijk te lezen is in Lucas 16:19-31, slapen zowel in het paradijs als in Hades de mensen niet. Er kan wel gezegd worden dat het lichaam van een persoon “slaapt” terwijl zijn ziel in het paradijs of in Hades is. Bij de opstanding zal dit lichaam dan “gewekt” worden en veranderen in het eeuwigdurende lichaam dat die persoon zal bezitten tot in de eeuwigheid, of het nu in de Hemel is of in de hel. Zij die in het paradijs waren zullen naar de nieuwe hemelen en de nieuwe aarde gestuurd worden (Openbaring 21:1). Zij die in Hades waren zullen in de vuurpoel geworpen worden (Openbaring 20:11-15). Dit zijn de uiteindelijke, eeuwige verblijfplaatsen van alle mensen—volkomen gebaseerd op het feit of die persoon op Jezus Christus vertrouwde voor verlossing.
English
Wat zegt de Bijbel over zielenslaap?
