2 Księga Kronik
2 Księga Kronik
Autor: 2 Księga Kronik nie podaje dokładnie kto jest jej autorem. Zazwyczaj przyjmuje się, że autorem 1 i 2 Księgi Kronik był Ezdrasz.
Data napisania: 2 Księga Kronik została najprawdopodobniej spisana pomiędzy 450 a 425 r. przed Chr.
Cel napisania: 1 i 2 Księga Kronik opisuje praktycznie te same zdarzenia co 1 i 2 Księga Samuela oraz 1 i 2 Księga Królewska. 1 i 2 Księga Kronik skupia się bardziej na opisie tego czasu z perspektywy kapłaństwa. 2 Księga Kronik jest praktycznie przedstawieniem historii religii narodu.
Kluczowe wersety: 2 Księga Kronik 1.18, „Następnie postanowił Salomon zbudować imieniu Pana świątynię oraz pałac królewski dla siebie.”
2 Księga Kronik 29.1-3, „Hiskiasz objął władzę królewską, mając dwadzieścia pięć lat, panował zaś w Jeruzalemie dwadzieścia dziewięć lat. Matka jego miała na imię Abijja, a była córką Zachariasza. Czynił on to, co prawe w oczach Pana, zupełnie tak samo, jak czynił Dawid, jego praojciec. On to w pierwszym roku swojego panowania, w pierwszym miesiącu kazał otworzyć bramy świątyni Pańskiej i naprawić je.”
2 Księga Kronik 36.14, „Także wszyscy książęta judzcy i kapłani oraz lud coraz bardziej grzęźli w niewierności, naśladując wszelkie obrzydliwości narodów, bezczeszcząc świątynię Pańską, którą On poświęcił w Jeruzalemie.”
2 Księga Kronik 36.23, „Tak mówi Cyrus, król perski: Wszystkie królestwa ziemi dał mi Pan, Bóg niebios. On też nakazał mi, abym mu zbudował świątynię w Jeruzalemie, które leży w Judzie. Kto z całego jego ludu jest wśród was, niech Pan, jego Bóg, będzie z nim- niech wyrusza!”
Krótkie podsumowanie: 2 Księga Kronik opisuje historię Południowego Królestwa Judy, od czasów rządów Salomona do końca niewoli babilońskiej. Upadek Judy jest przerażający, lecz podkreśla jak duże znaczenie mają duchowi reformatorzy, którzy zagorzale próbują przywieść ludzi do Boga. Niewiele jest powiedziane odnośnie złych królów czy przegranych dobrych królach; podkreślona jest tylko dobroć. Ponieważ w 2 Księdze Kronik pojawia się perspektywa kapłańska, toteż mało jest mowy o Królestwie Północnym Izrael i jego złym sprawowaniu kultu i odrzuceniu znaczenia Świątyni w Jerozolimie. 2 Księga Kronik kończy się ostatecznym zniszczeniem Jerozolimy i jej Świątyni.
Zapowiedzi: Podobnie jak w odniesieniu do królów i świątyń Starego Testamentu, widzimy tutaj odniesienie do prawdziwego Króla królów- Jezusa Chrystusa- i do świątyni Ducha Świętego- jego ludu. Nawet najlepsi królowie Izraela ponosili porażki grzesznych ludzi, prowadząc lud w sposób niedoskonały. Lecz gdy Król królów będzie żył i rządził na ziemi w tysiącletnim królestwie, będzie na tronie całego świata jako następca Dawida. Tylko wtedy będziemy mieli doskonałego Króla, który będzie rządził w sprawiedliwości i świętości, o czym najlepsi królowie Izraela mogli jedynie pomarzyć.
Podobnie jak w przypadku świątyni zbudowanej przez Salomona, nie została ona zaprojektowana by trwała na zawsze. W niecałe 150 lat później, potrzebowała remontu i odnowienia, aby przetrwać dla kolejnych pokoleń, które popadły w „duchowe cudzołóstwo” (2 Księga Królewska 12). Lecz świątynia Ducha Świętego- ci, którzy należą do Chrystusa- będzie trwała na wieki. My, którzy należymy do Jezusa jesteśmy tą świątynią, nie uczynioną rękami ludzkimi lecz wolą Bożą (Ew. Jana 1.12-13). Duch, który w nas mieszka nigdy nas nie opuści, lecz pewnego dnia doprowadzi nas bezpiecznie w Boże ramiona (Efezjan 1.13; 4.30). Żadna świątynia ziemska nie wypełni tej obietnicy.
Zastosowanie praktyczne: Czytelnik 2 Księgi Kronik jest zachęcony do przyjrzenia się każdemu minionemu pokoleniu i rozpoznaniu dlaczego każde było błogosławione za swoje posłuszeństwo lub karane za swoje słabości. Powinniśmy również przyrównać ich ciężkie położenie do własnego, zarówno w sensie zbiorowym jak i indywidualnym. Jeśli my sami lub nasz naród czy nasz kościół przeżywa trudny czas, powinniśmy porównać nasze przekonania i sposób w jaki na nie reagujemy do tych przekonań i doświadczeń Izraelitów, pod panowaniem różnych królów. Bóg nienawidzi grzechu i nie będzie przyzwalał by w nim trwać. 2 Księga Kronik naucza nas, że sam Bóg pragnie przebaczać i uzdrawiać tych, którzy w pokorze modlą się i odwracają się od swojej nieprawości (1 Jana 1.9).
Gdybyś mógł dostać od Boga cokolwiek o co byś go poprosił, to co by to było? Bajeczny dobrobyt? Doskonałe zdrowie dla siebie i swojej rodziny? Moc nad życiem i śmiercią? Niesamowite, prawda? Ale jeszcze bardziej niesamowite jest to, że Bóg złożył Salomonowi taką propozycję, a on nie wybrał żadnej z tych rzeczy. To o co poprosił, to mądrość i umiejętność, aby wypełniać to do czego Bóg go przeznaczył i aby czynić to dobrze. Lekcja jaka płynie dla nas z tej księgi jest taka, że Bóg powierzył nam pewne zadania do wykonania i największym błogosławieństwem o jakie powinniśmy u Boga zabiegać, to umiejętność wypełniania tego co jest jego wolą dla naszego życia. Z tego powodu potrzebujemy „mądrości z góry” (Jakuba 3.17), aby poznać jego wolę i jego samego, abyśmy mogli przybliżać się do obrazu Chrystusa, zarówno w naszych uczynkach jak i postawie (Jakuba 3.13).
English
2 Księga Kronik
