2 Księga Samuela
2 Księga Samuela
Autor: 2 Księga Samuela nie mówi dokładnie kto jest jej autorem. Z pewnością nie może nim być prorok Samuel, skoro opis jego śmierci znajduje się w 1 Księgi Samuela. Możliwe, że autorami tej księgi byli Natan i Gad (zobacz 1 Księga Kronik 29.29).
Data napisania: Na samym początku 1 i 2 Księga Samuela tworzyły jedną księgę. Tłumacze Septuaginty podzielili ją na dwie części i od tamtej pory zachowuje się taki podział. Wydarzenia 1 Księgi Sameula obejmują okres 100 lat, od 1100 do 1000 r. przed Chr. Wydarzenia z 2 Księgi Samuela opisują kolejne 40 lat, zatem data napisania przypada na około 960 r. przed Chr.
Cel napisania: 2 Księga Samuela opisuje rządy króla Dawida. Księga przedstawia Przymierze Dawidowe w konkretnym kontekście historycznym.
Kluczowe wersety: 2 Księga Samuela 7.15, „I trwać będzie twój dom i twoje królestwo na wieki przede mną; tron twój też utwierdzony będzie na wieki.”
2 Księga Samuela 19.4, „Król zaś zasłonił swoją twarz i głośno krzyczał: Synu mój, Absalomie! Absalomie, synu mój, synu mój!”
2 Księga Samuela 22.2-4, „Pan jest opoką moją i twierdzą moją, i wybawicielem moim. Bóg skałą moją, jemu ufam, tarczą moją, rogiem zbawienia mojego, schronieniem moim i ucieczką moją. Wybawicielem moim, który mnie od przemocy wybawia.”
Krótkie podsumowanie: 2 Księga Samuela może być podzielona na dwie główne części- zwycięstwa Dawida (rozdziały 1-10) oraz problemy Dawida (rozdziały 11-20). Ostatnia część księgi (rozdziały 21-24) jest nie chronologicznym dodatkiem przedstawiającym szczegóły związane z rządami Dawida.
Księga rozpoczyna się w chwili gdy Dawid otrzymuje wiadomość, iż Saul i jego synowie zginęli. Ogłasza czas żałoby. Niedługo po tym, Dawid zostaje wybrany na króla Judy, podczas gdy Iszboszet- jeden z synów Saula, który przeżył- zostaje wybrany królem północnych plemion izraelskich (rozdział 2). Wybucha wojna domowa, lecz Iszboszot zostaje zamordowany, a Izraelici proszą Dawida aby objął władzę także nad plemionami północnymi (rozdziały 4-5).
Dawid przenosi stolicę z Hebronu do Jerozolimy, a później także Arkę Przymierza (rozdziały 5-6). Plany Dawida, aby odbudować świątynię w Jerozolimie są wstrzymane przez Boga, który później obiecuje Dawidowi następujące rzeczy: 1) Dawid będzie miał syna, który obejmie po nim władzę; 2) Syn Dawida zbuduje świątynię; 3) potomek z linii Dawida będzie rządził na wieki; oraz 4) Bóg nigdy nie odbierze swojego miłosierdzia domowi Dawida (2 Księga Samuela 7.4-16).
Dawid prowadzi Izrael do zwycięstwa nad wieloma wrogimi narodami, którzy z nimi sąsiadowali. Okazał on również dobroć względem rodziny Jonatana, biorąc pod opiekę Mefiboszeta, kalekiego syna Jonatana (rozdziały 8-10).
Później Dawid zgrzeszył. Pożądał pięknej kobiety o imieniu Batszeba, z którą zcudzołożył, a której męża później zabił (rozdział 11). Gdy prorok Natan wykazuje Dawidowi jego grzech, on wyznaje swoją winę, a Bóg okazuje mu łaskę przebaczenia. Jednak z powodu tych wydarzeń Pan zapowiada Dawidowi, że w jego rodzinie pojawi się problem.
Problem pojawia się, gdy pierworodny syn Dawida- Amnon- gwałci swoją przyrodnią siostrę Tamar. W odpowiedzi na to, brat Tamar- Absalom zabiła Amnona. Absalom ucieka z Jerozolimy, aby uniknąć gniewu swojego ojca. Później, Absalom przewodzi buntowi jaki wybucha przeciwko Dawidowi, a niektórzy z wcześniejszych sprzymierzeńców przyłącza się do buntu (rozdziały 15-16). Dawid jest zmuszony uciekać z Jerozolimy, a Absalom ogłasza się na krótki czas królem. Uzurpator zostaje jednak pozbawiony władzy i- wbrew życzeniu Dawida- zostaje zabity. Dawid przeżywa żałobę swojego syna.
Poczucie niekończących się trosk determinują rządy Dawida. Mężowie izraelscy zagrozili rozłamem z Judą, a Dawid musiał doświadczyć kolejnej utraty władzy (rozdział 20).
Księga zawiera również informacje dotyczące 3- letniego ubóstwa, jakie nawiedziło ziemię (rozdział 21), pieśń Dawida (rozdział 22) oraz relacje związane z osiągnięciami najdzielniejszych wojowników Dawida (rozdział 23), grzeszne postępowanie Dawida oraz opis plag, które później nastały (rozdział 24).
Zapowiedzi: Pan Jezus Chrystus jest przede wszystkim dostrzegany w dwóch częściach 2 Księgi Samuela. Po pierwsze, Przymierze Dawidowe przedstawione w 2 Księdze Samuela 7.16: „I trwać będzie twój dom i twoje królestwo na wieki przede mną; tron twój też będzie utwierdzony na wieki” i przytoczone w Ew. Łukasza 1.3-33 w słowach anioła, który objawił się Marii, zwiastując jej narodziny Jezusa: „Ten będzie wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego. I da mu Pan Bóg tron jego ojca Dawida. I będzie królował nad domem Jakuba na wieki, a jego królestwu nie będzie końca.” Chrystus jest wypełnieniem Przymierza Dawidowego; On jest Synem Boga, wywodzącym się z linii Dawida i będzie królował na wieki.
Po drugie, Jezus jest wspomniany w pieśni jaką Dawid śpiewa u schyłku swojego życia (2 Księga Samuela 22.2-51). Śpiewa, że jest skałą, tarczą i rogiem zbawienia, schronieniem i ucieczką. Jezus jest naszą Skałą (1 Koryntian 10.4; 1 Piotra 2.7-9), Wybawicielem Izraela (Rzymian 11.25-27), ucieczką dla tych którzy ocaleli, aby „mieli mocną zachętę do pochwycenia leżącej przed nami nadziei” (Hebrajczyków 6.18) i naszym jedynym Zbawicielem (Ew. Łukasza 2.11; 2 Tymoteusza 1.10).
Zastosowanie praktyczne: Każdy z nas może upaść. Nawet taki człowiek jak Dawid, który całym sercem chciał podążać za Bogiem i którego On hojnie błogosławił, popadł w pokuszenie. Cudzołóstwo Dawida popełnione z Batszebą powinno być dla nas wszystkich ostrzeżeniem, aby strzec własnych serc, oczu i umysłów. Pycha związana z naszą duchową dojrzałością i naszą zdolnością do powstrzymania się przed pokusą polegając na własnych siłach jest pierwszym krokiem do upadku (1 Koryntian 10.12).
Bóg jest łaskawy na tyle, by przebaczyć nawet najbardziej haniebne grzechy, gdy szczerze się od nich odwracamy. Jednak, uleczenie ran powstałych na skutek grzechu nie zawsze udaje się usunąć. Grzech pociąga za sobą konsekwencje, i nawet jeśli został on przebaczony, Dawid musiał zebrać to, co wcześniej zasiał. Poczęty syn w grzechu z inną kobietą (aniżeli jego własna żona) został mu odebrany (2 Księga Samuela 12.14-24). Dawid cierpiał rozdarcie ze względu na zerwaną relację z Ojcem Niebiańskim (Psalm 32 i 51). Znacznie lepiej jest w pierwszej kolejności unikać grzechu, aniżeli szukać później przebaczenia!
English
2 Księga Samuela
