3 Księga Mojżeszowa
3 Księga Mojżeszowa
Autor: Autorem 3 Księgi Mojżeszowej jest Mojżesz.
Data napisania: 3 Księga Mojżeszowa została spisana w latach 1440- 1400 przed Chr.
Cel napisania: Ze względu na 400-letnią niewolę Izraela, pojęcie Boga zostało mocno zniekształcone pogańskimi koncepcjami politeizmu wyznawanego przez Egipcjan. 3 Księga Mojżeszowa została napisana po to, aby grzesznym lecz wykupionym ludziom przekazać zalecenia i prawa, pochodzące od świętego Boga. W tej księdze duży nacisk kładzie się na indywidualną potrzebę uświęceniu (prawości) w życiu i budowaniu relacji ze świętym Bogiem. Grzech musi być wykupiony przez złożenie odpowiedniej ofiary (rozdziały 8-10). Pozostałe tematy poruszone w księdze dotyczą przestrzegania nakazów żywieniowych (czystych i nieczystych pokarmów), rodzenia dzieci, szczegółowego postępowania w przypadku chorób (rozdziały 11.15). Rozdział 16 opisuje Dzień Odkupienia, gdy grzech ludu wykupywany jest doroczną ofiarą. Poza tym, lud Boży powinien unikać kontaktu z rzeczami, które zanieczyszczą go rytualnie (osobiście, moralnie czy socjalnie), w przeciwnym razie muszą poddać się szczegółowym zaleceniom dotyczącym oczyszczenia z nieczystości (rozdziały 17-22).
Kluczowe wersety: 3 Księga Mojżeszowa 1.4, „Niech położy rękę swoją na głowie zwierzęcia ofiary całopalnej, aby zostało przyjęte z upodobaniem jako przebłaganie za niego.”
3 Księga Mojżeszowa 17.11, „Gdyż życie ciała jest we krwi, a Ja dałem wam ją do użytku na ołtarzu, abyście dokonywali nią przebłagania za dusze wasze, gdyż to krew dokonuje przebłagania za życie.”
3 Księga Mojżeszowa 19.18, „Nie będziesz się mścił i nie będziesz chował urazy do synów twego ludu, lecz będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego. Jam jest Pan!”
Krótkie podsumowanie: Rozdziały 1-7 przedstawiają cały system ofiarniczy wymagany zarówno od kapłaństwa jak i laickiej części społeczeństwa. Rozdziały 8-10 opisują wyświęcenie Aarona i jego synów na kapłanów. Rozdziały 11-16 opisują różne czynności, które prowadzą do rytualnej nieczystości. Ostatnie 10 rozdziałów przedstawiają Boże wskazówki w jaki sposób lud Boży ma prowadzić święte życie. Różne posty były ustanowione jako uwielbienie dla Boga, praktykowane zgodnie z zasadami Bożego Prawa. Błogosławieństwa czy przekleństwa towarzyszyły ludowi, gdy albo przestrzegał albo zaniedbywał Boże przykazania (rozdział 26). W rozdziale 27 opisane są przyrzeczenia składane Panu.
Kwestia świętości jest głównym tematem omawianym w 3 Księdze Mojżeszowej. Boże żądanie dotyczące świętości względem swojego ludu wymagane jest ze względu na jego doskonałą naturę. Równie ważnym tutaj tematem jest odkupienie. Świętość przed Bogiem musi się dopełnić, a jest to możliwe jedynie poprzez złożenie właściwej ofiary odkupienia.
Zapowiedzi: Wiele z tych wspomnianych praktyk uwielbienia w wielu wymiarach wskazują na osobę i dzieło naszego Zbawiciela, Pana Jezusa Chrystusa. 10 rozdział Hebrajczyków mówi nam, że Prawo Mojżeszowe jest „jedynie cieniem rzeczy przyszłych”, co oznacza, że te codzienne ofiary składane za grzechy ludzi przez kapłanów były zapowiedzią doskonałej Ofiary- Jezusa Chrystusa, którego ofiara była dokonana raz na zawsze za wszystkich, którzy w niego uwierzą. Świętość rozdzielona tymczasowo przez Prawo zostanie zastąpiona doskonałym osiągnięciem świętości gdy chrześcijanie zamienią swoje grzechy na sprawiedliwość Chrystusa (2 Koryntian 5.21).
Praktyczne zastosowanie: Bóg bardzo poważnie traktuje swoją świętość i my także powinniśmy tak czynić. W kościele doby postmodernizmu jest taki trend by tworzyć Boga na swój obraz, przypisując mu atrybuty jakie chcielibyśmy aby posiadał zamiast tych o których wspomina jego słowo. Boża doskonała świętość, jego splendor i „światłość niedostępna” (1 Tymoteusza 6.16) nie są dostrzegane w koncepcjach wielu chrześcijan. Jesteśmy powołani do trwania w Światłości i odrzucenia grzechu- ciemności w naszym życiu, abyśmy mogli żyć dla jego chwały. Święty Bóg nie może znieść rażącego, bezwstydnego grzechu pośród swojego ludu, a jego świętość wymaga osądzenia tego. Nie możemy pozwolić sobie na nonszalancję w naszej postawie względem grzechu albo Bożego przyzwolenia na niego, ani też nie powinniśmy go usprawiedliwiać.
Bogu niech będą dzięki za to, że przez śmierć Jezusa, my nie musimy już składać ofiar ze zwierząt. Cała 3 Księga Mojżeszowa mówi o zastępczej śmierci. Śmierć zwierząt była zastępczą karą za tych, którzy zgrzeszyli. W podobny sposób, ale znacznie ważniejszym zastępstwem była ofiara- śmierć Jezusa za nas na krzyżu. Możemy obecnie stać w jego obecności w całkowitej świętości bez lęku, ponieważ postrzega nas teraz poprzez sprawiedliwość Chrystusa.
English
3 Księga Mojżeszowa
