Pytanie
Co Biblia mówi o byciu bezdomnym/ o bezdomności?
Odpowiedź
Biblia uznaje fakt bezdomności i instruuje nas, abyśmy pomagali tym, którzy są biedni i potrzebujący, w tym osobom bezdomnym.
Jezus mógł identyfikować się z bezdomnymi podczas swojej wędrownej posługi. W Ew. Mateusza 8.20 Jezus stwierdza, że nawet zwierzęta mają miejsce, które mogą nazwać domem, ale On nie miał gdzie położyć głowy. Zatrzymywał się w domach każdego, kto chciał Go przyjąć, a czasami na zewnątrz. Urodził się w stajni, a ostatnią noc przed ukrzyżowaniem spędził w ogrodzie. Apostoł Paweł również był czasami bezdomny (1 Koryntian 4.11).
Bóg oczekuje, że Jego lud będzie pomagał tym, którzy są bezdomni. Prawo bezpośrednio odnosi się do opieki nad potrzebującymi. W 3 Ks. Mojżeszowej 25.35 Bóg nakazuje swojemu ludowi pomagać tym, którzy nie mają domu i nie mogą się sami utrzymać: "Jeżeli zubożeje twój brat i podupadnie, to ty go wspomożesz na równi z obcym przybyszem czy tubylcem, aby mógł żyć obok ciebie" (tłum. Biblia Warszawska; zob. także 5 Ks. Mojżeszowa 15.7-11). Pan zganił tych, którzy zachowywali zewnętrzną formę religii, ale nie troszczyli się o ubogich: "Lecz to jest post, w którym mam upodobanie: …, że podzielisz twój chleb z głodnym i biednych bezdomnych przyjmiesz do domu, gdy zobaczysz nagiego, przyodziejesz go, a od swojego współbrata się nie odwrócisz" (Ks. Izajasza 58.6-7).
Ks. Przyp. Salomona, ustanawia zasadę dawania ubogim i wiąże ją z błogosławieństwem: "Kto się lituje nad ubogim, pożycza Panu, a ten mu odpłaci za jego dobrodziejstwo" (Ks. Przyp. Salomona 19.17). Ci, którzy odmawiają pomocy ubogim, znajdą się na przegranej pozycji: "Kto daje ubogiemu, nie zazna braku, lecz kto zasłania swoje oczy, zbiera wiele przekleństw" (Ks. Przyp. Salomona 28.27; tłum. Biblia Warszawska).
W Nowym Testamencie Jezus i Jego uczniowie regularnie dawali ubogim (zob. Ew. Jana 13.29), a Jezus nakazuje nam, abyśmy podążali za Jego przykładem i również troszczyli się o ubogich: "Temu, kto cię prosi, daj, a od tego, który chce od ciebie pożyczyć, nie odwracaj się" (Ew. Mateusza 5.42; tłum. Biblia Warszawska). Jak wskazuje Jakub, słowa nic nie kosztują; naszym słowom (i naszej wierze) muszą towarzyszyć czyny: "Jeśli brat albo siostra nie mają się w co przyodziać i brakuje im powszedniego chleba, a ktoś z was powiedziałby im: Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i nasyćcie, a nie dalibyście im tego, czego ciało potrzebuje, cóż to pomoże?" (Jakuba 2.15-16).
Biblia nie unika trudnej i nieprzyjemnej rzeczywistości, w której niektórzy ludzie doświadczają w swoim życiu strasznych niepowodzeń i trudności, nawet do tego stopnia, że zostają bez środków do życia. Biblia uznaje, że ubóstwo, niesprawiedliwość społeczna i bezdomność są prawdziwymi problemami, które nieustannie nękają społeczeństwa (Ew. Marka 14.7). Biblia naucza, że mamy radykalnie różnić się od świata w tym, jak postrzegamy i traktujemy naszych bliźnich. W rzeczywistości powinniśmy zrobić wszystko, co w naszej mocy, aby zapewnić pomoc bezdomnym i innym potrzebującym, ufając, że Bóg wynagrodzi nas w swoim czasie. Nasz Pan powiedział: "Lecz gdy urządzasz przyjęcie, zaproś ubogich, ułomnych, chromych, ślepych. I będziesz błogosławiony, bo nie mają ci czym odpłacić. Odpłatę bowiem będziesz miał przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych" (Ew. Łukasza 14.13-14; tłum. Biblia Warszawska).
Ponieważ Bóg stworzył wszystkich ludzi na swój obraz (1 Ks. Mojżeszowa 1.27), każdy, niezależnie od statusu społecznego czy ograniczeń ekonomicznych, ma wewnętrzną wartość. Uciskanie lub wykorzystywanie tych, którzy są słabsi lub biedniejsi od nas, jest niegodziwością. Od początku do końca Pismo Święte mówi, że powinniśmy okazywać hojność, współczucie, życzliwość i miłosierdzie w praktyczny, namacalny sposób. Nawet nasz Pan Jezus "nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć" (Ew. Marka 10.45).
English
Co Biblia mówi o byciu bezdomnym/ o bezdomności?
