Pytanie
Co Biblia mówi o przyjaciołach?
Odpowiedź
Ludzie zostali stworzeni do relacji, a przyjaźnie są ważną częścią naszego życia. Potrzebujemy przyjaciół - ludzi, z którymi łączą nas wzajemne uczucia. Ale nie każdy przyjaciel się nada; posiadanie właściwych przyjaciół jest kluczowe i wymaga rozeznania: "Prawy jest ostrożny w swoich przyjaźniach, a droga przewrotnych prowadzi na manowce" (Ks. Przyp. Salomona 12.26; tłum. Edycja Świętego Pawła). W Piśmie Świętym widzimy, jaki powinien być prawdziwy przyjaciel:
Prawdziwy przyjaciel okazuje miłość bez względu na wszystko (Ks. Przyp. Salomona 17.17).
Prawdziwy przyjaciel udziela szczerych rad, przynosząc radość sercu (Ks. Przyp. Salomona 27.9).
Prawdziwy przyjaciel upomina, gdy jest to konieczne, ale koryguje w miłości (Ks. Przyp. Salomona 27.5-6).
Prawdziwy przyjaciel wywiera wpływ, ożywia i wygładza (Ks. Przyp. Salomona 27.17).
Prawdziwy przyjaciel unika plotek (Ks. Przyp. Salomona 16.28).
Prawdziwy przyjaciel wybacza i nie chowa urazy (Ks. Przyp. Salomona 17.9).
Prawdziwy przyjaciel jest lojalny (Ks. Przyp. Salomona 18.24).
Prawdziwy przyjaciel pomaga w potrzebie (Ks. Kazn. Salomona 4.9-12).
Przyjaciele mogą nas pocieszać i pomagać nam, gdy mamy kłopoty, tak jak Barzillaj, Gileadczyk, pocieszał Dawida, gdy ten był ścigany przez Saula (2 Ks. Samuela 19.31-32) lub gdy przyjaciele córki Jeftego pocieszali ją w smutku (Ks. Sędziów 11.37-38). Przyjaciel może również upominać w miłości, okazując się wierniejszym niż obłudny pochlebca (Ks. Przyp. Salomona 27.6).
Jednym z najwspanialszych biblijnych przykładów przyjaźni są Dawid i Jonatan, syn króla Saula. Lojalność Jonatana wobec jego przyjaciela, Dawida, przewyższała lojalność wobec jego własnego ojca i jego własnych ambicji (1 Ks. Samuela 18.1-4; 20.14-17). Dawid był tak przywiązany do swojego lojalnego przyjaciela, że po śmierci Jonatana napisał dla niego pieśń, hołd pełen rozdzierającego serce patosu (2 Ks. Samuela 1.19-27). Ich przyjaźń była bliższa niż braterstwo. W Nowym Testamencie wiele listów Pawła zaczyna się i kończy wyrazami uznania dla jego przyjaciół, tych, którzy mu usługiwali, wspierali go, modlili się za niego i kochali go.
Przyjaźń może mieć również swoje negatywne aspekty. Domniemani przyjaciele mogą doprowadzić nas do grzechu, jak wtedy, gdy Jonadab doradził Amnonowi, by zgwałcił swoją przyrodnią siostrę Tamar (2 Ks. Samuela 13.1-6). Przyjaciel może sprowadzić nas na duchowe manowce, przed czym ostrzegano Izrael (5 Ks. Mojżeszowa 13.6-11). Nawet przyjaciele o dobrych intencjach mogą dawać fałszywe pocieszenie i złe rady, tak jak robili to przyjaciele Joba, pogarszając jego cierpienie i nie podobając się Panu (Ks. Joba 2.11-13; 6.14-27; 42.7-9). Ludzie, których uważaliśmy za przyjaciół, mogą okazać się fałszywi, opuszczając nas, gdy nasza przyjaźń nie przynosi im już korzyści (Psalm 55.12-14; Ks. Przyp. Salomona 19.4, 6-7). Z tych i wielu innych powodów, przyjaciół należy wybierać ostrożnie. Jak nauczał Paweł: "Złe towarzystwo psuje dobre obyczaje" (1 Koryntian 15.33; tłum. Przekład Literacki).
Biblia ostrzega przed niewłaściwymi typami przyjaciół. Na przykład, nie powinniśmy przyjaźnić się z osobami o porywczym charakterze (Ks. Przyp. Salomona 22.24-25). Przyp. Salomona 1.10-19 i 4.14-19 ostrzegają przed tymi, którzy namawiają nas do czynienia zła. Nie powinniśmy zadawać się ze złoczyńcami, bez względu na to, jak wielka jest obiecana nagroda lub jak atrakcyjna wydaje się ich "przyjaźń". Za wszelką cenę należy unikać tych, których "nogi rwą się do grzechu". Wybrana przez nich ścieżka nie jest miejscem dla chrześcijanina, który powinien podążać "ścieżką sprawiedliwych". Tylko ta ścieżka prowadzi do przyjaźni z Bogiem.
Największym przyjacielem, jakiego ktokolwiek mógłby mieć, jest Jezus Chrystus. On chętnie nazywa nas przyjaciółmi (Ew. Jana 15.15) i udowodnił swoje zaangażowanie i przywiązanie do nas w przekonujący sposób: "Większej miłości nikt nie ma nad tę, jak gdy kto życie swoje kładzie za przyjaciół swoich" (Ew. Jana 15.13).
English
Co Biblia mówi o przyjaciołach?
