Pytanie
Co Biblia mówi o wspólnocie?
Odpowiedź
Wspólnota może być zdefiniowana jako poczucie satysfakcji z bycia zjednoczonym z innymi ludźmi w określonym celu. Samo przebywanie w fizycznej bliskości z tłumem ludzi nie tworzy poczucia wspólnoty. Duch jedności, który powstaje, gdy umysły są zgodne, tworzy wspólnotę.
Bycie razem ma pewne praktyczne zalety w porównaniu z byciem samemu i jest to prawdą w wielu sytuacjach:
"Lepiej jest dwom niż jednemu, mają bowiem dobrą zapłatę za swój trud: (10) Bo jeżeli upadną, to jeden drugiego podniesie. Lecz biada samotnemu, gdy upadnie! Nie ma drugiego, który by go podniósł. (11) Także, gdy dwaj razem leżą, zagrzeją się; natomiast jak może jeden się zagrzać? (12) A jeżeli jednego można pokonać, to we dwóch można się ostać; a sznur potrójny nie tak szybko się zerwie." (Kaznodziei 4:9-12).
Wspólnota może być zarówno pozytywna, jak i negatywna, w zależności od jej przyczyny. Dobrym przykładem wspólnoty w pozytywnym kontekście jest wspólnota Adama i Ewy. Nie było dobrze, aby mężczyzna był sam (Rdz 2:18), więc Bóg stworzył Ewę i przyprowadził ją do mężczyzny (werset 22). W ten sposób ustanowiona została zasada, zgodnie z którą mężczyzna opuszcza swoich rodziców i wiąże się ze swoją żoną, ponieważ dwoje staje się jednym ciałem w małżeństwie (werset 24).
Wczesnym przykładem wspólnoty w negatywnym kontekście jest Wieża Babel z Księgi Rodzaju 11. Po potopie (Rdz 6-8) ludzie zaczęli ponownie zaludniać ziemię. Jednak zamiast rozprzestrzeniać się i wypełniać ziemię zgodnie z Bożymi instrukcjami (Rdz 9:1), trzymali się blisko siebie i stali się prawem samym dla siebie. W Księdze Rodzaju 11:4 czytamy, że przywódcy mówili: "Chodźcie, zbudujmy sobie miasto z wieżą sięgającą niebios, abyśmy mogli wyrobić sobie imię; w przeciwnym razie zostaniemy rozproszeni po całej ziemi". Dokładne powody budowy wieży i jej późniejszego zniszczenia przez Boga były przedmiotem dyskusji przez wieki. Najprawdopodobniej wspólnota wymagana do zbudowania takiej wieży była związana z pewnego rodzaju kultem bożków, ponieważ ludzie byli aktywnie nieposłuszni Bogu. Ponieważ byli tak zjednoczeni w swoim buncie przeciwko Bogu, Pan zniszczył ich jedność, mieszając ich języki (Rdz 11:7). Spowodowało to, że Jego plan został zrealizowany, ponieważ ludzie w końcu rozprzestrzenili się po całej ziemi i podporządkowali ją sobie.
Kiedy ludzie łączą się dla Bożych celów, On to uwielbia. Wybrał potomków Abrahama, aby stali się narodem samym dla siebie (Rdz 12:2) i zgromadził ich razem, aby uczyli się Jego praw i Jego dróg (Pwt 5:31-33). Uchronił ich przed głodem podczas klęski głodu (Rdz 41:53-42:5) i wyprowadził z niewoli egipskiej (Wj 14:21-22). Za pośrednictwem tej wyjątkowej grupy ludzi Bóg pewnego dnia ześle swojego Mesjasza (Izajasza 9:6-7). Bóg błogosławił ich razem, gdy byli Mu posłuszni, i karał ich razem, gdy się buntowali. W całym Starym Testamencie Bóg często traktował narody jako całość i błogosławił je, gdy ludzie wspólnie oddawali Mu cześć (Psalm 33:12; 144:15).
Jedność jest jednym z najważniejszych tematów w Nowym Testamencie. W swojej najdłuższej zapisanej modlitwie Jezus modlił się, aby Jego naśladowcy "stanowili jedno, jak Ty i Ja, Ojcze, stanowimy jedno" (J 17:21). Apostoł Paweł błagał kościoły w wielu swoich listach, aby "zachowały jedność Ducha dzięki więzi pokoju" (Efezjan 4:3). W Liście do Kolosan 3:12-14 czytamy: "Przeto przyobleczcie się jako wybrani Boży, święci i umiłowani, w serdeczne współczucie, w dobroć, pokorę, łagodność i cierpliwość, (13) znosząc jedni drugich i przebaczając sobie nawzajem, jeśli kto ma powód do skargi przeciw komu: Jak Chrystus odpuścił wam, tak i wy. (14) A ponad to wszystko przyobleczcie się w miłość, która jest spójnią doskonałości".
Przeciwieństwem wspólnoty jest niezgoda i spór, które Biblia zdecydowanie potępia (1 Kor 3:3; Mt 12:25; Rz 13:13). Podziały w ciele Chrystusa powstrzymują Boże dzieło przez nas i kierują naszą uwagę do wewnątrz, a nie na zewnątrz, ku innym. Kościół Chrystusa składa się ze wszystkich wierzących; zostaliśmy ochrzczeni w Jego ciało i uzdolnieni na różne sposoby, aby przynosić korzyść temu ciału (1 Koryntian 12:7-11, 13). Kiedy pracujemy razem, a nie każdy szuka własnego planu, osiągamy więcej dla królestwa Bożego. Jedność w duchu, z Chrystusem jako naszą Głową, jest Bożym ideałem dla Jego rodziny.
"O, jak dobrze i miło, Gdy bracia w zgodzie mieszkają! " (Psalm 133:1).
English
Co Biblia mówi o wspólnocie?
