Pytanie
Co Biblia mówi na temat złości?
Odpowiedź
Przezwyciężanie uczucia złości jest ważnym tematem. Doradcy chrześcijańscy wskazują, że aż 50 % osób, które zgłaszają się po porady, zmagają się z problemem złości. Złość niszczy porozumiewanie się i rozbija relacje międzyludzkie, rujnując zarówno radość jak i zdrowie wielu osób. Smutne jest to, że wiele osób próbuje znaleźć usprawiedliwienie swojej złości, zamiast ponieść za nią odpowiedzialność. Każdy walczy, w różnym stopniu, ze złością. Dziękujmy za Słowo Boże, które podaje zasady jak radzić sobie ze złością w Boży sposób, i jak przezwyciężyć grzeszny gniew.
Złość nie zawsze jest grzechem. Istnieje złość na którą Biblia przyzwala, często określana jest „sprawiedliwym oburzeniem.” Bóg wybucha gniewem (Psalm 7.11; Ew. Marka 3.5) i wierzący mogą wybuchnąć gniewem (Efezjan 4.26). Istnieją dwa wyrazy na określenie „złości.” Pierwszy oznacza „pasję, siłę (energię)” a drugi „poruszony, wstrząśnięty.” W sensie biblijnym złość jest siłą/ energią daną ludziom przez Boga, po to aby pomóc nam w rozwiązywaniu problemów. Biblijnym przykładem wybuchu złości była konfrontacja Pawła z Piotrem, który źle nauczał Galacjan 2.11-14, gniew Dawida gdy prorok Natan wykazywał mu jego nieprawość (2 Księga Samuela 12), czy wybuch złości Jezusa względem Żydów, którzy uczynili sobie targowisko ze świątyni w Jerozolimie (Ew. Jana 2.13-18). Zauważ, że w żadnym z tych przypadków wybuch złości nie dotyczył obrony własnej osoby, lecz innych osób lub zasad.
Złość staje się grzechem, gdy jej motywacją jest własne dobro (Jakub 1.20), gdy Boży cel jest odsunięty na bok (1 Koryntian 10.31), lub gdy złość narasta i przeradza się w gniew (Efezjan 4.26-27). Zamiast skupiać się na sile (energii), która powstaje w złości powinniśmy rozwiązać problem od razu, a nie atakować drugą osobę. Efezjan 4.15-19 mówi, że powinniśmy przekazywać prawdę w miłości, używać słów, które mogą zbudować innych, a nie ich zniszczyć. Niestety, taka zgorzkniała mowa często występuje u osoby nie znającej Boga (Rzymian 3.13-14). Złość staje się grzechem, gdy pozwalamy jej się rozwijać aż do momentu w którym narastają zranienia (Księga Przypowieści Salomona 29.11), pozostawiając same straty, czasem o nieodwracalnych skutkach. Złość staje się grzechem, gdy ten kto się gniewa nie chce się pojednać, pielęgnuje urazę i zranienia w sobie (Efezjan 4.26-27). Może to prowadzić do depresji lub wybuchów irytacji w małych sprawach, które często nie są podstawą problemu.
Możemy w biblijny sposób uporać się z gniewem, gdy dostrzeżemy i przyznamy się do egoistycznego wybuchu złości, czy naszego złego rozprawienia się ze złością, co doprowadziło nas do grzechu (Księga Przypowieści Salomona 28.13; 1 Jana 1.9). Wyznanie takie powinniśmy skierować zarówno do Boga, jak i do tych, których zraniliśmy naszym wybuchem gniewu. Nie powinniśmy umniejszać naszego grzechu poprzez wynajdywanie sobie wytłumaczenia naszej winy czy zrzucania jej na innych.
Możemy w biblijny sposób uporać się z gniewem, gdy spotkamy się z Bogiem. Jest to szczególnie ważne, gdy ktoś uczynił coś złego w stosunku do nas. Jakuba 1.2-4, Rzymian 8.28-29 oraz 1 Księga Mojżeszowa 50.20 wskazują, że Bóg jest suwerenny i sprawuje pełną kontrolę nad okolicznościami i osobami, które pojawiają się na naszej drodze. Nic nie wydarzy się bez jego udziału lub przyzwolenia. I tak jak podkreślają wersety z Psalmu (145.8, 9, 17), Bóg jest dobrym Bogiem, który dopuszcza różne rzeczy w naszym życiu dla dobra naszego i innych osób. Uchwycenie się tej prawdy, pomoże nam postępować w odpowiedni sposób z tymi, którzy nas zranili.
Możemy w biblijny sposób uporać się z gniewem, przez to że powierzymy tą sprawę Bożej sprawiedliwości. Jest to szczególnie ważne, gdy spotyka nas w życiu jakaś niesprawiedliwość, gdy „zło” człowieka rani „niewinnych” ludzi. 1 Księga Mojżeszowa 50.19 oraz Rzymian 12.19 mówią nam, że nie mamy „bawić się w Boga.” Bóg jest dobry i sprawiedliwy, i możemy na nim polegać, gdyż zna wszystko i wszystko widzi i postępuje sprawiedliwie (1 Księga Mojżeszowa 18.25).
Możemy w biblijny sposób uporać się z gniewem, poprzez zamianę zła w dobro (1 Księga Mojżeszowa 50.21; Rzymian 12.21). Jest to klucz w przemianie naszego gniewu w miłość. Nasze zachowanie wypływają z postawy serca, więc nasze serca mają wpływ na nasze działania (Ew. Mateusza 5.43-48). W ten sposób, możemy zmienić nasze uczucia względem drugiej osoby przez to, że zmienimy sposób postępowania wobec tej osoby.
Możemy w biblijny sposób uporać się z gniewem, poprzez wyrażenie chęci rozwiązania tego problemu. Istnieje kilka podstawowych zasad komunikacji, przedstawione w Efezjan 4.15, 25-32:
1) Bądź uczciwy I mów (Efezjan 4.15, 25). Ludzie nie potrafią czytać w myślach. Musimy przekazywać prawdę w miłości.
2) Bądź spokojny (Efezjan 4.26-27). Nie możemy dopuścić do sytuacji w której to co nas denerwuje wyprowadzi nas z równowagi. Rozwiązywanie problemu i mówienie o tym co nas denerwuje, zanim będzie za późno.
3) Skup się na problemie, nie atakuj osoby (Efezjan 4.29, 31). Tutaj warto także pamiętać, aby nie podnosić głosu (Księga Przypowieści Salomona 15.1).
4) Działaj, a nie reaguj (Efezjan 4.31-32). Nasza upadła natura sprawia, że naszym naturalnym odruchem jest popadanie w grzech (werset 31). Czas poświęcony na „liczenie do dziesięciu” powinien być poświecony refleksji w jaki Boży sposób powinniśmy zareagować (werset 32) i przypominać sobie, że próbuje uporać się z gniewem, a nie go dalej wywoływać.
Na koniec, musimy tak postępować aby z naszej strony dołożyć wszelkich starań by rozwiązać problem (Dzieje Apostolskie 12.18). Nie możemy kontrolować to jak inni postępują czy reagują, lecz przede wszystkim powinniśmy uczynić zmiany w naszym zachowaniu. Walka z temperamentem nie jest osiągana w jeden dzień. Poprzez modlitwę, rozważanie Biblii i poleganiu na Duchu Świętym możemy przezwyciężyć grzeszną złość. Tak jak pozwoliliśmy, aby gniew w nas narastał poprzez regularne praktykowanie go, musimy również uczyć się jak go przezwyciężać, aż stanie się to naszym nawykiem.
English
Co Biblia mówi na temat złości?
