Pytanie
Jaka jest Boża relacja względem czasu?
Odpowiedź
Żyjemy w świecie fizycznym z jej czterema wymiarami określającymi czasoprzestrzeń- długość, szerokość, wysokość (lub głębokość) oraz czas. Jednak Bóg żyje w innej rzeczywistości- w rzeczywistości duchowej- ponad percepcją naszych zmysłów fizycznych. To nie jest tak, że Bóg nie jest prawdziwy; to jest kwestia Jego istnienia bez ograniczenia fizycznymi prawami i wymiarami, rządzącymi naszym światem (Ks. Izajasza 57.15). Wiedząc o tym, że "Bóg jest duchem" (Ew. Jana 4.24), jaka jest Jego relacja względem czasu?
W Psalmie 90.4 Mojżesz używa prostej, aczkolwiek głębokiej analogii w opisie bezczasowości Boga: "Albowiem tysiąc lat w oczach twoich Jest jak dzień wczorajszy, który przeminął, I jak straż nocna." Wieczność Boga jest skontrastowana z tymczasowością człowieka. Nasze życia są krótkie i wątłe, ale Bóg nie słabnie, nie staje się wątły wraz z upływem czasu.
W pewnym sensie mierzenie czasu nie ma znaczenia dla Boga, ponieważ On go przenika. Piotr, w 2 Piotra 3.8, ostrzegał swoich czytelników, aby nie pozwolili by ten krytyczny fakt uszedł ich uwadze- Boża perspektywa odnośnie czasu jest znacznie inna niż ludzka perspektywa (zobacz także Psalm 102.12, 24-27). Pan nie jest związany czasem tak jak my. On jest ponad i poza sferą czasu. Bóg patrzy na całą przeszłą wieczność i wieczną przyszłość. Czas, który upływa na ziemi, jest mgnieniem oka z ponadczasowej perspektywy Boga. Sekunda nie różni się od eonu; miliard lat mija jak sekundy dla wiecznego Boga.
I chociaż nie jesteśmy w stanie pojąć koncepcji wieczności czy bezczasowości Boga, próbujemy naszymi ograniczonymi umysłami ograniczyć nieskończonego Boga do naszego harmonogramu czasowego. Ci, którzy bezmyślnie żądają, aby Bóg działał zgodnie z ich ramą czasu, ignorują fakt, że On jest "Wysoki i Wyniosły, który króluje wiecznie" (Ks. Izajasza 57.15). Ten opis Boga jest daleki od stanu człowieka: "Życie nasze trwa lat siedemdziesiąt, A gdy sił stanie, lat osiemdziesiąt; A to, co się ich chlubą wydaje, to tylko trud i znój, Gdyż chyżo mijają, a my odlatujemy" (Psalm 90.10).
Ze względu na nasze ograniczone umysły, możemy tylko częściowo uchwycić koncepcję ponadczasowego istnienia Boga. I czyniąc tak, opisujemy Go jako Boga bez początku i bez końca, wiecznego, nieskończonego, istniejącego na wieki itp. Psalm 90.2 stwierdza, "Zanim góry powstały, Zanim stworzyłeś ziemię i świat, Od wieków na wieki Tyś jest, o Boże!" (zobacz także Psalm 93.2). On zawsze był i zawsze będzie.
Zatem, czym jest czas? Najprościej mówiąc, czas jest trwaniem. Nasze zegarki zaznaczają zmianę lub, bardziej dokładnie, nasz podział okresów, które wskazują na upływ czasu. Moglibyśmy powiedzieć zatem, że czas jest koniecznym warunkiem wstępnym dla zmiany a zmiana jest wystarczającym warunkiem do określenia wycinka czasu. Innymi słowy, kiedy zachodzi zmiana jakiegoś rodzaju wiemy, że czas minął. Widzimy to gdy przemija życie, gdy się starzejemy. I nie możemy cofnąć minut, które już minęły.
Dodatkowo nauka o fizyce mówi nam, że czas jest właściwością wynikającą z istnienia materii. Jako taki czas istnieje, gdy istnieje materia. Ale Bóg nie jest materią; W rzeczywistości Bóg stworzył materię. Najważniejsze jest to: czas zaczął się, gdy Bóg stworzył wszechświat. Przedtem Bóg po prostu istniał. Ponieważ nie było materii i ponieważ Bóg się nie zmienia, czas nie istniał, a zatem nie miał znaczenia, żadnego związku z Nim.
To prowadzi nas do znaczenia słowa wieczność. Wieczność jest terminem używanym do wyrażenia koncepcji czegoś, co nie ma końca i/lub początku. Bóg nie ma początku czy końca. On jest poza rzeczywistością czasową. Wieczność nie jest czymś, co może być absolutnie związane z Bogiem. Bóg jest nawet ponad wieczność.
Pismo Święte odsłania, że Bóg żyje poza granicami czasu jakie znamy. Nasze przeznaczenie zostało zaplanowane "przed założeniem świata" (2 Tymoteusza 1.9; Tytusa 1.2) oraz "przed stworzeniem świata" (Efezjan 1.4; 1 Piotra 1.20). "Przez wiarę poznajemy, że światy zostały ukształtowane słowem Boga, tak iż to, co widzialne, nie powstało ze świata zjawisk" (Hebrajczyków 11.3). Innymi słowy, fizyczny wszechświat jaki widzimy, słyszymy, czujemy i doświadczamy został stworzony nie z istniejącej materii, ale ze źródła niezależnego od fizycznych wymiarów jakie możemy dostrzec.
"Bóg jest duchem" (Ew. Jana 4.24) i odpowiednio, Bóg jest raczej ponadczasowy, aniżeli wiecznie w czasie lub poza czasem. Czas został po prostu stworzony przez Boga jako ograniczenie Jego stworzenia w realizacji Jego celu w Jego wszechświecie (zobacz 2 Piotra 3.10-12).
Na zakończenie Jego aktu stworzenia, włączając w to czas, co Bóg stwierdził? "I spojrzał Bóg na wszystko, co uczynił, a było to bardzo dobre" (1 Ks. Mojżeszowa 1.31). Rzeczywiście, Bóg jest duchem w rzeczywistości ponadczasowej.
Jako wierzący, mamy głębokie poczucie komfortu wiedząc, że Bóg chociaż ponadczasowy i wieczny, jest teraz razem z nami w czasie; On nie jest nieosiągalny transcendentnie, ale dokładnie teraz z nami. A ponieważ jest teraz w tym momencie, może odpowiedzieć na nasze potrzeby i modlitwy.
English
Jaka jest Boża relacja względem czasu?
