Pytanie
Czy Bóg istnieje naprawdę? Skąd mogę wiedzieć, że tak jest?
Odpowiedź
Wiemy, że Bóg jest prawdziwy, ponieważ objawił nam siebie na trzy sposoby: w stworzeniu, w swoim Słowie i w swoim Synu, Jezusie Chrystusie.
Największym, fundamentalnym dowodem Bożego istnienia jest to, co stworzył. „Albowiem od stworzenia świata niewidzialne Jego przymioty - wiekuista Jego potęga oraz bóstwo - stają się widzialne dla umysłu przez Jego dzieła, tak że nie mogą się wymówić od winy” (List św. Pawła do Rzymian 1:20). „Niebiosa głoszą chwałę Boga, dzieło rąk Jego nieboskłon obwieszcza” (Księga Psalmów 19:1).
Gdybym znalazł zagarek na rękę na jakimś polu, nie przypuszczałbym, że po prostu pojawił się znikąd lub że leżał tu od zawsze. Widząc projekt tego zagarka raczej sądziłbym, że został przez kogoś zaprojektowany. Ale o wiele wspanialszym projektem i precyzją cechuje się świat dookoła nas. Nasza miara czasu nie opiera się na zegarku, ale na Bożym dziele: regularnych obrotach Ziemi, i na radioaktywnych własnościach cezu (133 unity masy atomowej). Wszechświat został wspaniale zaprojektowany, a to stanowi argument na istnienie wspaniałego Stwórcy.
Gdybym znalazł zakodowaną wiadomość, poszukałbym kryptografa, który pomógłby mi rozszyfrować kod. Przypuszczałbym, że istnieje inteligentny nadawca informacji, ktoś kto stworzył kod. Jak skomplikowany musi być kod DNA, że zawiera on szczegóły dotyczące całego naszego ciała? Czy kompleksowość i celowość DNA nie dowodzi istnienia inteligentnego „nadawcy” kodu?
Bóg nie tylko stworzył skomplikowany, ale i nie fikcyjny, bo fizycznie dokonany świat. Bóg także włożył w pewien sposób cząstkę wieczności w serce człowieka (Księga Koheleta 3:11). Ludzkość posiada wrodzone pragnienie poznania w życiu czegoś więcej niż to, co przed oczyma, rzeczywistości wspanialszej niż rutyna codziennych obowiązków. Nasza tęsknota do wieczności wyraża się przynajmniej w dwóch dziedzinach: w stworzeniu prawa i w uwielbieniu.
Każda cywilizacja w historii ceniła pewne prawa. Są one zdumiewająco podobne w różnych kulturach. Na przykład idea miłości jest ogólnie ceniona, podczas gdy kłamstwo jest zazwyczaj potępione. Ta wspólna moralność, tzn. globalne zrozumienie dobra i zła, wskazuje na istnienie „Wyższej Istoty Moralnej”, która dała nam sumienie.
Podobnie ludzie na całym świecie, bez względu na kulturę, zawsze posiadają pewną potrzebę uwielbienia. Może istoty, które wielbimy jakoś się różnią, ale przypisanie „wyższej mocy” istocie boskiej jest cechą wszystkich ludzi. Nasza skłonność do uwielbienia potwierdza, że Bóg stworzył nas „na swój obraz” (Księga Rodzaju 1:27).
Bóg dał się nam poznać także przez swoje Słowo, Biblię. W Piśmie Świętym istnienie Boga nie podlega kwestii (Księga Rodzaju 1:1; Księga Wyjścia 3:14). Kiedy Benjamin Franklin napisał swoją „Autobiografię”, nie tracił czasu na udowadnianie swojego istnienia. Podobnie Bóg nie spędził wiele czasu starając się udowodnić Swoje istnienie na kartach Biblii. Mająca moc zmieniać życie Biblia, jej nieskazitelność i cuda, które towarzyszyły Jej pisaniu, powinny wystarczyć, by zmotywować nas do bliższego poznania jej.
Trzeci sposób, w jaki Bog objawił się człowiekowi, miał miejsce, gdy Jego Syn, Jezus Chrystus, przyszedł na Ziemię (Ewangelia wg św. Jana 14:6-11). „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo… A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas” (Ewangelia wg św. Jana 1:1, 14). W Jezusie Chrystusie „mieszka cała Pełnia: Bóstwo, na sposób ciała” (List św. Pawła do Kolosan 2:9).
Jezus w całym swoim cudownym życiu wypełnił doskonale wszystkie Starotestamentowe przykazania. W ten sposób spełniły się proroctwa dotyczące Mesjasza (Ewangelia wg św. Mateusza 5:17). Aby uczynić swoje przesłanie autentycznym i udowodnić, że jest Bogiem, dokonał niezliczonych aktów miłosierdzia i publicznych cudów (Ewangelia wg św. Jana 21:24-25). Następnie, trzy dni po swojej śmierci na krzyżu zmartwychwstał, co potwierdziły tysiące naocznych świadków (1 List św. Pawła do Koryntian 15:6). Zapiski historyczne także udowadniają, kim był Jezus. Jak powiedział Apostoł Paweł: „Nie działo się to w jakimś zapadłym kącie” (Księga Dziejów Apostolskich 26:26).
Wiemy, że na świecie zawsze będą sceptycy, którzy mają swoje własne podejście do Boga i dowody na Jego istnienie będą traktować stosownie do swoich przekonań. I będą tacy, których żadne dowody nie przekonają (Psalm 14:1), ponieważ wszystko sprowadza się do wiary (List do Hebrajczyków 11:6).
English
Czy Bóg istnieje naprawdę? Skąd mogę wiedzieć, że tak jest?
