Pytanie
Czy poprawne jest odnoszenie się do czegoś jako do "rzeczy Boga"?
Odpowiedź
"Rzeczy Boga" to nieformalne hasło, które stało się popularne w obecnej kulturze chrześcijańskiej dzięki piosenkom i książkom. Ludzie zazwyczaj używają tego terminu do opisania okoliczności lub wyniku, który można wyjaśnić jedynie jako bezpośrednią interwencję Boga. "To był cud!" i "To była boska opatrzność w pracy" są bardziej formalnymi i tradycyjnymi sposobami deklarowania czegoś jako "boskiej rzeczy".
"To zasługa Boga" jest często słyszane jako część świadectwa, pośrednio oddając uznanie, pochwałę lub chwałę Bogu: "Nie było możliwości, abym przeżył wypadek. To była Boża zasługa". Czasami kontekst podkreśla wyjątkowy lub nieoczekiwany charakter wydarzenia: "Nie wiem, jak dostałem tę pracę. Wszystko, co mogę powiedzieć, to to, że była to sprawka Boga!". Główną ideą jest to, że Bóg w jakiś sposób działał w szczegółach, aby osiągnąć niezwykły rezultat: "Moja siostrzenica przyjmuje dziś chrzest. Gdybyś znał ją w zeszłym roku, wiedziałbyś, że to dzieło Boga".
Nie ma nic złego w określaniu czegoś mianem "Bożego wydarzenia". Wyrażenie to przypomina inne popularne chrześcijańskie powiedzenie - "Boży moment" - opisujące niezwykłe lub intymne doświadczenie Bożej obecności lub mocy. Żadne z tych wyrażeń nie jest niepoprawne, jeśli jest rozumiane i stosowane w świetle biblijnej prawdy.
Opatrzność Boża to ciągła, często nieobserwowalna działalność Boga, podtrzymująca wszelkie życie, podtrzymująca wszechświat, zaspokajająca potrzeby każdego stworzenia i zawsze realizująca Jego odwieczne cele w każdych okolicznościach (zob. Rdz 8:22; Nehemiasza 9:6; 1 Tymoteusza 6:13; Psalm 145:15-16; Dzieje Apostolskie 17:25-28). Pismo Święte daje przytłaczające świadectwo, że wszystko jest "sprawą Boga", zarówno w wymiarze uniwersalnym, jak i osobistym. Bóg, który "utrzymuje w jedności całe stworzenie" (Kolosan 1:17) również "sprawia, że wszystko współdziała dla dobra tych, którzy Boga miłują i według postanowienia Bożego są powołani" (Rzymian 8:28).
Apostoł Paweł głosił: "Wszystko bowiem pochodzi od Niego, istnieje dzięki Jego mocy i jest przeznaczone dla Jego chwały. Jemu chwała na wieki! Amen" (Rzymian 11:36). Prawidłowe zrozumienie Bożej opatrzności musi obejmować prawdę, że wszystkie rzeczy - dobre i złe, cudowne i przyziemne - są "rzeczami Bożymi". Każde pociągnięcie pędzla w całej panoramie historii pochodzi z Jego ręki. Nic nie dzieje się poza Jego kontrolą lub autorytetem (Izajasza 45:7; Psalm 135:6).
Rzadko kiedy ktoś określa trudności jako "Bożą rzecz", ale rzeczywistość jest niezaprzeczalna. Józef powiedział swoim braciom: "Zamierzaliście mnie skrzywdzić, ale Bóg zamierzył to na dobre, aby dokonać tego, co się teraz dokonuje, ocalenia wielu istnień" (Rdz 50:20). Paweł zeznał o kłopotach, przez które przeszedł on i jego towarzysze misji: "Byliśmy zdruzgotani i przytłoczeni ponad nasze siły i myśleliśmy, że nigdy tego nie przeżyjemy. W rzeczywistości spodziewaliśmy się śmierci. Ale w rezultacie przestaliśmy polegać na sobie i nauczyliśmy się polegać tylko na Bogu, który wskrzesza umarłych" (2 Koryntian 1:8-9). Paweł zachęcał nas do radowania się, "gdy napotykamy trudności i próby, ponieważ wiemy, że pomagają nam one rozwinąć wytrwałość. Wytrwałość zaś rozwija siłę charakteru, a charakter wzmacnia naszą ufną nadzieję zbawienia. A nadzieja ta nie prowadzi do rozczarowania" (Rzymian 5:3-5).
Jakub uważał za "Bożą rzecz" przechodzenie prób i testów, ponieważ pomagają nam one wzrastać w duchowej dojrzałości. Zachęcał wierzących: "Kiedy na waszej drodze pojawią się jakiekolwiek kłopoty, potraktujcie to jako okazję do wielkiej radości. Wiecie bowiem, że gdy wiara wasza wystawiona jest na próbę, wytrwałość wasza ma szansę wzrastać. Niech więc wzrasta, bo gdy wasza wytrwałość będzie w pełni rozwinięta, będziecie doskonali i kompletni, bez żadnych braków" (Jakuba 1:2-4).
Rzadko ktoś powie: "Poniosłem druzgocącą stratę. To była naprawdę Boża rzecz". Niemniej jednak stwierdzenie to jest głęboko zakorzenione w prawdzie. Osoba z prawdziwą wiarą i zaufaniem w Bożą suwerenność rozpozna "Bożą rzecz" w dobrych i złych dniach, w zwycięstwie i tragedii, w radości i smutku, ponieważ wie, że Bóg kontroluje wszystkie rzeczy. Wierzący, który może "być spokojny i wiedzieć, że On jest Bogiem" (Psalm 46:10) pomimo okoliczności lub wyniku, jest tym, który w pełni rozumie znaczenie "Bożej rzeczy".
English
Czy poprawne jest odnoszenie się do czegoś jako do "rzeczy Boga"?
