Pytanie
Czy mormoni są chrześcijanami? Czy mormoni mogą być zbawieni?
Odpowiedź
Chociaż mormoni wyznają, że są chrześcijanami i mówią, że wierzą w Słowo Boże, wiele z ich przekonań jest sprzecznych z chrześcijaństwem. W rzeczywistości mormonizm można określić mianem sekty, którą można zdefiniować jako "grupę religijną, która neguje jeden lub więcej fundamentów prawd biblijnych". Mormoni mówią, że są chrześcijanami, ale ponieważ odrzucają fundamentalne prawdy ze Słowa Bożego, nie są nimi.
Józef Smith, który sam siebie nazywał "Prorokiem", założył Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich w połowie XIX wieku. Twierdził, że miał wizję Boga Ojca i Boga Syna, w której potępili oni nowoczesne chrześcijaństwo i wyznaczyli Smitha do ujawnienia i przywrócenia "prawdziwego" chrześcijaństwa (Artykuły Wiary, s. 182-185). Trzy lata później Smith twierdził, że anioł Moroni opowiedział mu o złotych płytach, na których zapisana jest Księga Mormona. Pomimo wątpliwego pochodzenia Smitha i jego skłonności do naginania prawdy (zob: Pochodzenie, powstanie i rozwój mormonizmu, Nowy York, 1861r.]; i Mormonizm ujawniony, Painesville, Ohio, 1834r.], wielu uwierzyło Smithowi i narodziła się nowa "religia". Dziś liczba członków Kościoła Mormonów sięga milionów.
Księga Mormona ma być nowym objawieniem, które według mormonów jest częścią nowego przymierza z Izraelem i "kolejnym świadectwem" prawdy biblijnej (Historia Kościoła 4.461, 8 Artykuł Wiary). Pomijając wiele teologicznych konfliktów z Biblią oraz faktami historycznymi i archeologicznymi, napisanie Księgi Mormona było owiane tajemnicą i fałszywymi twierdzeniami. Na przykład Józef Smith i jego współpracownicy twierdzili, że pewien profesor Charles Anthon z Uniwersytetu Columbia zweryfikował egipskie znaki na złotych płytach. Jednak ten sam profesor wkrótce potem napisał list zaprzeczający, w którym stwierdził, że nigdy nie zrobił czegoś takiego i w rzeczywistości uznał te znaki za oszustwo. Ponadto wiele wersetów w pismach mormońskich zostało na przestrzeni lat zmienionych, ponieważ przywódcy kościoła próbują ukryć coś wstydliwego ze swojej przeszłości i bronić się przed krytyką. Tylko te fakty wystarczą, by poddać w wątpliwość prawdziwość Księgi Mormona.
Jednym z wielu obszarów, w których mormonom brakuje zbawczej wiary, jest ich wiara, że Bóg jest jedynie wywyższonym człowiekiem, który zasłużył na swoją pozycję dzięki dobrym uczynkom (Nauki mormonów, str. 321; Nauki proroka Józefa Smitha, str. 345). Jest to bezpośrednio sprzeczne z Biblią, która mówi, że Bóg istnieje jako Bóg wszechświata od wieków (Ks. Objawienia 1.8; 1 Tymoteusza 1.17; 6:15-16; Psalm 102:24-27). Bóg nigdy nie był człowiekiem (Księga Liczb 23:19; 1 Księga Samuela 15:29; Ks. Ozeasza 11.9), jest świętym i potężnym Stwórcą wszystkich rzeczy (1 Ks. Mojżeszowa rozdział 1; Psalm 24.1; Ks. Izajasza 37.16). Mormoni wierzą również, że oni sami mogą osiągnąć status bogów w życiu pozagrobowym dzięki swoim uczynkom tutaj na ziemi (Nauki Proroka Józefa Smitha, str. 345-354). Jednak żaden człowiek nigdy nie może stać się taki jak Bóg (1 Ks. Samuela 2.2; Ks. Izajasza 43.10-11; 44.6; 45.21-22), wbrew temu, co wąż powiedział Ewie w ogrodzie (1 Ks. Mojżeszowa 3.5).
Mormoni również wierzą, że Jezus był bogiem, ale nie samym Bogiem (Nauki Mormonów, str. 547; Artykuły Wiary, str. 35; Nauki Proroka Józefa Smitha, str. 372). Dla wiary chrześcijańskiej zasadnicze znaczenie ma to, że Jezus jest jednością z Bogiem i że jest jednorodzonym Synem Bożym, który stał się ciałem (Ew. Jana 1.1, 14; 3.16). Tylko dzięki jedności Jezusa z Bogiem mógł On prowadzić bezgrzeszne, nienaganne życie (Hebrajczyków 7.26). I tylko Jezus Chrystus był w stanie zapłacić cenę za nasze grzechy swoją śmiercią na krzyżu (Rzymian 4.25; Dz. Apostolskie 4.12).
Wyznawcy wiary mormońskiej wierzą również, że mogą osiągnąć niebo dzięki uczynkom (Nauki i Przymierza, 58.42-43; 2 Nefi 9.23-24; Alma 34.30-35; Artykuły Wiary, str. 92). Chociaż twierdzą, że wierzą w Chrystusa, to opierają się również na przestrzeganiu przykazań Kościoła mormońskiego (Nauki o zbawieniu, t. 1, s. 188; Nauki mormońskie, s. 670) i praktykowaniu dobrych uczynków (2 Nefi 25.23; Alma 11.37), aby osiągnąć zbawienie. Biblia jest bardzo jasna w tej kwestii, stwierdzając, że dobre uczynki nigdy nie mogą zapewnić nam dostania się do nieba (Rzymian 11.6; Efezjan 2.8-9; Tytusa 3.5) i że wiara w Jezusa Chrystusa jest jedyną drogą do zbawienia (Ew. Jana 10.9; 11.25; 14.6; Dz. Apostolskie 4.12). Zbawienie z łaski jest nie do pogodzenia ze zbawieniem przez ludzkie uczynki (Rzymian 11.6).
Niestety, wielu członków Kościoła mormońskiego nie jest świadomych podejrzanej przeszłości tej religii, zmienionych pism świętych, a nawet pełnej doktryny ich kościoła. Wielu mormonów, którzy odkryli te rzeczy, opuściło kościół i przyjęło prawdziwą zbawczą wiarę w Jezusa Chrystusa. Jako chrześcijanie musimy traktować mormonów z miłością i zrozumieć, że należą oni do grona osób zwiedzionych przez samego szatana (1 Piotra 5.8). Celem szatana jest zniekształcenie prawdy, stworzenie fałszywej pewności zbawienia i rozszerzenie zwodniczej nadziei na boskość (2 Koryntian 4.4).
(Uwaga redakcyjna: wiele odniesień w naszych artykułach na temat mormonizmu pochodzi z publikacji mormońskich, takich jak Doktryna Mormona, Artykuły Wiary, Nauki o Zbawieniu, Historia Kościoła, Nauki i Przymierza itd. Inne pochodzą z samej Księgi Mormona, np. z takich ksiąg jak 1 Nefi, 2 Nefi i Alma).
English
Czy mormoni są chrześcijanami? Czy mormoni mogą być zbawieni?
