Pytanie
Dlaczego "budowanie" kogoś jest ważne w życiu chrześcijanina?
Odpowiedź
Czym jest "budowanie kogoś" i dlaczego jest tak ważne w życiu wierzących? Słowo używane w Nowym Testamencie jako "budowanie" to oikodomé, co dosłownie tłumaczy się jako "budowanie domu". Słowo to pojawia się w Biblii tylko około 20 razy, tylko w Nowym Testamencie. Co ciekawe, jego użycie ogranicza się również do listów Pawła. Słownikowa definicja słowa budować kogoś to "pouczać i poprawiać, zwłaszcza w zakresie wiedzy moralnej i religijnej". Według Vine's Expository Dictionary of Old and New Testament Words, słowo to wskazuje na promowanie "duchowego wzrostu i rozwoju charakteru wierzących, poprzez nauczanie lub przykład, sugerując taki duchowy postęp jako wynik cierpliwej pracy".
Definicja Vine'a dość dobrze oddaje to znaczenie. Budowanie to coś więcej niż tylko zachęcanie; obejmuje ono wszelkie działania, które prowadzą do większego podobieństwa do Chrystusa, zarówno w nas samych, jak i w innych wierzących. Budowanie może być indywidualne lub zbiorowe. Indywidualnie można budować się poprzez uczestnictwo w różnych dyscyplinach duchowych (czytanie Biblii, prywatna modlitwa, prywatne uwielbienie itp.)
Ogólnie jednak koncepcja budowania w Nowym Testamencie odnosi się do ciała zbiorowego (wzajemne budowanie). Wzajemne budowanie polega na pomaganiu sobie nawzajem na drodze do podobieństwa do Chrystusa i wymaga udziału wszystkich członków kościoła. Nauczanie i głoszenie poprawiają nasze zrozumienie Boga; zachęta promuje postępowanie, które rozwija charakter podobny do Chrystusowego. Kiedy napominamy się nawzajem i rozliczamy, jesteśmy zachęcani do angażowania się w działania promujące pobożność. Odpowiedzialność oznacza, że z miłością sprawdzamy wzajemnie swoje duchowe postępy. Chrystusowa służba zapewnia, że potrzeby kościoła są zaspokajane, a prawdziwa społeczność to interakcja, którą mamy ze sobą na głębszym duchowym poziomie. Nie można przecenić wspólnotowej natury budowania. Bez wzajemnego budowania kościół staje się zbiorem duchowych słabeuszy, wiecznym żłobkiem dla duchowych niemowląt, a nie ciałem (1 Koryntian 12:27) czy budynkiem (Efezjan 2:20-22).
Paweł mówi nam w Liście do Efezjan 4:12 i wielokrotnie w 1 Liście do Koryntian 14:1-26, że budowanie jest jednym z powodów udzielania wierzącym darów duchowych. W 2 Liście do Koryntian Paweł nie mniej niż trzy razy stwierdza, że "budowanie" kościoła jest powodem jego apostolskiego autorytetu (10:8, 12:19 i 13:10). Celem Pawła było budowanie. W 1 Liście do Koryntian 10:23 i Liście do Efezjan 4:16 stwierdza on, że kościół musi pracować nad budowaniem samego siebie dla ogólnego zdrowia każdego z jego członków. Wreszcie, każdy z nas ma nakaz angażowania się w budowanie (Rz 14:19; 15:2; Ef 4:29; 1 Tes 5:11).
Kościół istnieje we wspólnocie. W całym Nowym Testamencie język jest bogaty we wspólne obrazy. Kościół jest opisywany jako trzoda Chrystusa, Jego ciało i Jego budynek. Żadna z tych metafor nie oznacza indywidualnej jednostki. Paweł wyjaśnia tę koncepcję w 1 Liście do Koryntian 12:12-31, opisując współzależność części ludzkiego ciała i konieczność każdej z nich. Posuwa się nawet do stwierdzenia, że w rzeczywistości jesteśmy "członkami jedni drugich" w Liście do Efezjan 4:25.
Analogia jest tutaj pouczająca. Łuk gotycki był bardzo popularną konstrukcją w średniowiecznej architekturze. Podstawową zaletą łuku była jego wytrzymałość i stabilność, która wynikała z faktu, że każdy kamień w łuku opierał się na sąsiednim. Ten system wzajemnego wsparcia umożliwiał budowę znacznie większych konstrukcji niż te, które mogłyby powstać w innym przypadku. Łuk gotycki może być symbolem kościoła. Sam fakt, że potrzebujemy siebie nawzajem, daje Kościołowi siłę. I w momencie, gdy decydujemy się przestać opierać się na sobie nawzajem, upadamy.
English
Dlaczego "budowanie" kogoś jest ważne w życiu chrześcijanina?
