Pytanie
Czym jest wolność chrześcijańska?
Odpowiedź
Biblia stwierdza dobitnie w Liście do Galacjan 5:1, że wierzący są wolni w Chrystusie: "Ku wolności wyswobodził nas Chrystus" (Galacjan 5:1). Zanim Jezus umarł na krzyżu, lud Boży żył pod szczegółowym systemem praw, które służyły jako moralny kompas kierujący ich życiem. Prawo, choć nie było w stanie zapewnić zbawienia ani prawdziwej wolności, wskazywało jednak drogę do Jezusa Chrystusa (Ga 3:19-24). Poprzez swoją ofiarną śmierć Jezus Chrystus wypełnił Prawo, uwalniając wierzących od prawa grzechu i śmierci. Boże prawa są teraz zapisane w naszych sercach przez Ducha Bożego i jesteśmy wolni, by podążać za Chrystusem i służyć Mu w sposób, który sprawia Mu przyjemność i oddaje Mu chwałę (Rzymian 8:2-8). W skrócie jest to definicja chrześcijańskiej wolności.
Ważnym aspektem chrześcijańskiej wolności jest nasza odpowiedzialność za to, by nie powrócić do życia pod Prawem. Apostoł Paweł porównał to do niewolnictwa: "Stójcie więc niewzruszenie i nie dajcie się znowu obarczyć jarzmem niewoli" (List do Galacjan 5:1). Dalsze życie pod Prawem po zbawieniu jest jedynie legalistyczną formą religii. Nie możemy zasłużyć na sprawiedliwość poprzez Prawo; celem Prawa było raczej zdefiniowanie naszego grzechu i pokazanie, że potrzebujemy Zbawiciela. Chrześcijańska wolność obejmuje życie nie pod uciążliwymi zobowiązaniami Prawa, ale pod łaską Bożą: "Albowiem grzech już nie będzie waszym panem, bo nie jesteście pod zakonem, lecz pod łaską" (Rz 6:14).
W Chrystusie jesteśmy wolni od opresyjnego systemu Prawa, jesteśmy wolni od kary za grzech i jesteśmy wolni od mocy grzechu. Chrześcijańska wolność nie jest licencją na grzech. Jesteśmy wolni w Chrystusie, ale nie wolni, by żyć tak, jak chcemy, pobłażając ciału: "Zostaliście bowiem powołani, bracia moi, do życia w wolności. Ale nie używajcie waszej wolności do zaspokajania waszej grzesznej natury. Zamiast tego używajcie wolności, by służyć sobie nawzajem w miłości" (Galacjan 5:13). Wierzący nie są wolni, by grzeszyć, ale wolni, by prowadzić święte życie w Chrystusie.
Chrześcijańska wolność jest jednym z wielu paradoksów wiary chrześcijańskiej. Prawdziwa wolność oznacza dobrowolne stanie się niewolnikiem Chrystusa, a dzieje się to poprzez relację z Nim (Kol 2:16-17). W Liście do Rzymian 6 Paweł wyjaśnia, że gdy wierzący przyjmuje Chrystusa, zostaje ochrzczony Duchem Świętym w Jego śmierć, pogrzeb i zmartwychwstanie. W tym momencie wierzący przestaje być niewolnikiem grzechu i staje się sługą sprawiedliwości: "Ale dzięki niech będą Bogu, że wy, którzy niegdyś byliście niewolnikami grzechu, staliście się z serca posłuszni wzorcowi nauczania, któremu byliście oddani, i uwolnieni od grzechu staliście się niewolnikami sprawiedliwości" (Rzymian 6:17-18).
Tylko chrześcijanie znają prawdziwą wolność: "Jeśli Syn was wyzwoli, rzeczywiście będziecie wolni" (J 8:36). Ale jak wygląda chrześcijańska wolność w sensie praktycznym? Co możemy robić, a czego nie? Co możemy oglądać w telewizji? Co możemy jeść i pić? Co możemy nosić na plaży? Co z paleniem i piciem? Czy istnieją granice chrześcijańskiej wolności?
W 1 Liście do Koryntian 10 apostoł Paweł podaje praktyczną ilustrację chrześcijańskiej wolności: "(23) Wszystko wolno, ale nie wszystko jest pożyteczne. Wszystko wolno, ale nie wszystko buduje. (24) Nie zabiegajcie tylko o to, co służy wam, ale również o to, co służy innym. " (1 Koryntian 10:23-24).
Pisząc do kościoła w Koryncie, Paweł wspomina o członkach, którzy uczestniczyli w posiłkach w pogańskich świątyniach, tak jak robili to przed przyjęciem Chrystusa. Czuli się wolni, aby nadal w nich uczestniczyć, ponieważ uważali te festiwale za normalną część kultury społecznej. Nie postrzegali swoich działań jako pogańskiego kultu.
Paweł przedstawił kilka ostrzeżeń, przypominając Koryntianom o niebezpiecznym flircie Izraela z bałwochwalstwem w Starym Testamencie. Następnie zajął się praktyczną kwestią jedzenia mięsa, które zostało złożone w ofierze bożkom.
"Wszystko jest dozwolone", mówili Koryntianie. To prawda, mówi Paweł; chrześcijanie mają wiele wolności w Chrystusie. Jednak nie wszystko jest pożyteczne lub konstruktywne. Nasza wolność w Chrystusie musi być zrównoważona pragnieniem budowania i przynoszenia korzyści innym. Podejmując decyzję o tym, jak korzystać z naszej chrześcijańskiej wolności, powinniśmy przedkładać dobro innych nad nasze własne.
W judaizmie nałożono ograniczenia na zakup mięsa na rynku. Żydzi mogli kupować i jeść tylko koszerne mięso. Paweł powiedział, że wierzący w Chrystusa mogą kupować i jeść dowolne mięso (1 Koryntian 10:25-26). Jeśli jednak pojawiła się kwestia mięsa składanego w ofierze bożkom, wierzący mieli przestrzegać wyższego prawa. Miłość jest tym, co ogranicza chrześcijańską wolność.
Nieco później w tym rozdziale Paweł napisał o jedzeniu mięsa jako gość w czyimś domu. Chrześcijanie mogą jeść wszystko, co im podano, bez wyrzutów sumienia (1 Koryntian 10:27). Jeśli jednak ktoś zwróci uwagę, że mięso zostało ofiarowane bożkowi, lepiej jest go nie jeść ze względu na osobę, która podniosła kwestię sumienia (werset 28). Podczas gdy wierzący mają swobodę spożywania mięsa, są zmuszeni rozważyć, co jest najlepsze dla tych, którzy obserwują ich zachowanie.
List do Rzymian 14:1-13 porusza kluczową kwestię dla zrozumienia granic chrześcijańskiej wolności. We fragmencie tym Paweł ponownie porusza kwestię spożywania mięsa składanego w ofierze bożkom, a także przestrzegania pewnych dni świętych. Niektórzy wierzący czuli się wolni w Chrystusie w tych obszarach, podczas gdy inni nie. Ich odmienne punkty widzenia powodowały kłótnie i brak jedności. Paweł podkreślił, że jedność i miłość w ciele Chrystusa są ważniejsze niż osobiste przekonania czy chrześcijańska wolność: "Przestańmy więc wydawać sądy jedni o drugich. Postanówcie raczej, że nie będziecie stawiać przeszkód na drodze brata lub siostry" (Rz 14:13).
Zasadniczo przesłanie Pawła do wierzących w Nowym Testamencie i do nas dzisiaj jest następujące: nawet jeśli wierzymy, że mamy rację i mamy chrześcijańską wolność w jakiejś dziedzinie, jeśli nasze działania spowodują, że inny brat lub siostra potknie się w swojej wierze, mamy powstrzymać się z miłości.
Paweł ponownie wypowiedział się na ten temat w 1 Liście do Koryntian 8:7-9: "(7) Nie każdy jednak ma takie poznanie. Niektórzy, wciąż przyzwyczajeni, że naprawdę istnieją jakieś bóstwa, spożywają złożone im ofiary i ich sumienie — wciąż słabe — ulega splamieniu. (8) Pokarm nie zbliża nas do Boga. Nic nie tracimy, jeśli nie jemy, i nic nie zyskujemy, jeśli jemy. (9) Uważajcie jednak, aby w jakiś sposób to wasze prawo do jedzenia nie stało się dla słabych przyczyną upadku".
W czasach Nowego Testamentu problemem było jedzenie mięsa ofiarowanego bożkom; dziś istnieją inne "szare strefy", które pojawiają się w naszym chrześcijańskim życiu. List do Rzymian 14:1 nazywa je "sprawami spornymi", czyli obszarami, w których Biblia nie daje jasnych wskazówek co do tego, czy dane zachowanie jest grzechem. Kiedy mamy do czynienia z szarymi strefami, możemy polegać na dwóch naczelnych zasadach, które regulują naszą chrześcijańską wolność: niech miłość do innych zmusza nas do tego, by nie powodować niczyjego potknięcia i niech nasze pragnienie chwalenia Boga będzie naszym wszechogarniającym motywem (1 Koryntian 10:31).
English
Czym jest wolność chrześcijańska?
