Pytanie
Czy chrześcijanie powinni wyganiać demony/ wykonywać egzorcyzmy?
Odpowiedź
Egzorcyzm (rozkazywanie demonom opuszczenie innych ludzi) był praktykowany przez różne osoby opisane w ewangeliach i Dziejach Apostolskich- czynili to uczniowie Chrystusa (Ew. Mateusza rozdział 10); inni robili to w imieniu Chrystusa (Ew. Marka 9.38); dzieci faryzeuszy (Ew. Łukasza 11.18-19); Paweł (Dzieje Apostolskie rozdział 16); i niektórzy egzorcyści (Dzieje Apostolskie 19.11-16).
Wydaje się, że głównym celem wykonywania egzorcyzmów przez uczniów Chrystusa było pokazanie panowania Chrystusa nad demonami (Ew. Łukasza 10.17) oraz potwierdzenie, że uczniowie działają w Jego imieniu i z Jego autorytetem. To również wskazywało na ich wiarę lub jej brak (Ew. Mateusza 17.14-21). Oczywiste jest to, że praktyka wyganiania demonów była bardzo ważnym elementem służby uczniów Chrystusa. Aczkolwiek, nie jest do końca jasne jaką rolę pełniło „wyganianie demonów” w procesie uczniostwa.
Ciekawe jest to, że późniejsze fragmenty Nowego Testamentu wspominają o walce demonów. Nauczanie Nowego Testamentu (od listu do Rzymian przez list św. Judy) odnosi się do działalności demonicznej, chociaż nie wspomina czynności wyganiania demonów, ani też wierzących którzy mieliby się tym zajmować. Mamy nakaz, aby przywdziewać zbroję by przeciwstawiać się nim (Efezjan 6.10-18). Mamy nakaz aby unikać diabła (Jakuba 4.7), być względem niego czujnym (1 Piotra 5.8), i nie dawać mu przystępu w swoim życiu (Efezjan 4.27). A jednak nie mamy nakazu, aby wyganiać demony z innych osób, czy nawet rozważać praktykowanie takich rzeczy.
List św. Pawła do Efezjan podaje szczegółowe instrukcje odnośnie tego jak zwyciężać w naszym życiu walkę duchową z siłami diabła. Pierwszy etap to zawierzenie Chrystusowi (2.8-9), który przezwycięża „władcę, który rządzi w powietrzu” (2.2). Dzięki łasce Boga powinniśmy odrzucić rzeczy tego świata, wraz ze złym postępowaniem, a przyoblec się w rzeczy dobre (4.17-24). Nie dotyczy to wypędzania demonów, a raczej odnawiania naszych umysłów (4.23). Po udzieleniu kilku praktycznych wskazówek odnośnie posłuszeństwa dziecka Bożego względem Boga, Paweł przypomina, że uczestniczymy w walce duchowej. Walczymy w chrześcijańskiej zbroi, dzięki której możemy przeciwstawiać się oszustwom świata demonicznego, a nie wyganiać demony (6.10). Trwajmy w prawdzie, sprawiedliwości, ewangelii, wierze, zbawieniu, Słowie Bożym i modlitwie (6.10-18).
Wydaje się, że do czasu ukończenia Pisma Świętego, chrześcijanie mieli więcej broni do prowadzenia wojny ze światem duchowym niż pierwsi chrześcijanie. Wyganianie demonów zostało zastąpione, w dużej części ewangelizacją i uczniostwem poprzez Słowo Boże. A ponieważ metody walki duchowej za czasów Nowego Testamentu nie były związane z wyganianiem demonów, to trudno jest określić sposób w jaki należałoby to czynić. Jeśli w ogóle jest to potrzebne, to wydaje się że należałoby czynić to głosząc danej osobie prawdę Słowa Bożego i imię Jezusa Chrystusa.
English
Czy chrześcijanie powinni wyganiać demony/ wykonywać egzorcyzmy?
