Pytanie
Czy Bóg jest suwerenny czy mamy wolną wolę?
Odpowiedź
Gdy mówimy na temat wolnej woli, zazwyczaj łączymy to z kwestią zbawienia. Chcielibyśmy wiedzieć kto dokładnie ma kontrolę nad naszym wiecznym przeznaczeniem.
Jakakolwiek dyskusja o wolnej woli człowieka musi zaczynać się od zrozumienia ludzkiej natury, ponieważ wola ludzka jest z nią związana. Więzień ma swobodę poruszania się po swojej celi, ale jest ograniczony ścianami tej celi i nie może iść dalej, bez względu na to, jak bardzo jego wola tego pragnie.Tak jest ze wszystkimi ludźmi. Z powodu grzechu ludzie są uwięzieni w celi zepsucia i niegodziwości, która przenika każdą cząstkę naszego istnienia. Każda część człowieka jest w niewoli grzechu- nasze ciało, nasz umysł i nasza wola. Ks. Jeremiasza 17.9 mówi nam, jaki jest stan ludzkiego serca: jest "podstępne" i "zepsute." W naszym naturalnym, nieodrodzony stanie, mamy cielesny sposób myślenia, a nie myślenie duchowe. "Tymczasem to, czego pożąda ciało prowadzi do śmierci, to zaś, ku czemu zmierza duch, daje życie i pokój. Bo pożądliwość ciała jest Bogu wroga. Nie jest poddana i nawet nie może się poddać Prawu Bożemu" (Rzymian 8.6-7). Wersety te mówią nam, że zanim doświadczymy zbawienia, jesteśmy w stanie wrogości (wojny) z Bogiem, nie podporządkowujemy się Bogu ani Jego prawu, ani też nie możemy. Biblia jasno wskazuje, że w naszym naturalnym stanie, ludzie nie są zdolni wybierać tego, co dobre i święte. Innymi słowy, nie mamy "wolnej woli", aby wybrać Boga, ponieważ nasza wola nie jest wolna. Jest ograniczona naszą naturą, tak jak więzień jest uwięziony w swojej celi.
Jak ktoś zatem może być zbawiony? Efezjan 2.1 opisuje ten proces. My, którzy jesteśmy "martwi z powodu naszych grzechów" zostaliśmy "ożywieni" przez Chrystusa. Umarły nie może siebie ożywić, ponieważ brakuje mu potrzebnej mocy by tak uczynić. Łazarz leżał w swoim grobie przez cztery dni i nie był w stanie nic uczynić, aby siebie wskrzesić z martwych. Chrystus przyszedł i nakazał mu powstać do życia (Ew. Jana 11). Tak jest też z nami. Jesteśmy duchowo martwi, niezdolni do wzbudzenia samych siebie z martwych. Ale "kiedy byliśmy jeszcze grzesznikami, Chrystus za nas umarł" (Rzymian 5.8). On zawołał nas, gdy byliśmy w naszych duchowych grobach i dał nam całkowicie nową naturę, nieskażoną grzechem (2 Koryntian 5.17). Bóg widział rozpaczliwy i beznadziejny stan naszej duszy i (z powodu) swojej wielkiej miłości i łaski, On suwerennie zdecydował, aby posłać swojego Syna na krzyż, aby nas wykupić. Dzięki Jego miłosierdziu jesteśmy zbawieni przez dar wiary, którym nas obdarzył, abyśmy mogli wierzyć w Jezusa. Jego łaska jest niezasłużonym darem, nasza wiara jest niezasłużonym darem i nasze zbawienie jest niezasłużonym darem danym tym, których Bóg wybrał "przed założeniem świata" (Efezjan 1.4). Dlaczego postanowił tak uczynić? Uczynił tak "według upodobania woli swojej, ku uwielbieniu chwalebnej łaski swojej, którą nas obdarzył w Umiłowanym" (Efezjan 1.5-6). Ważne jest, aby rozumieć, że plan zbawienia ostatecznie prowadzi do uwielbienia Boga, a nie człowieka. Naszą odpowiedzią jest uwielbienie Jego za "chwałę Jego łaski." Jeśli wybieramy nasz sposób zbawienia, kto otrzyma chwałę? My ją otrzymamy, a Bóg jasno to wyraził, że nie odda należnej Mu chwały nikomu innemu (Ks. Izajasza 48.11).
W sposób naturalny pojawia się pytanie, skąd możemy wiedzieć, kto został zbawiony "przed założeniem świata"? Nie możemy. Z tego powodu niesiemy dobrą wiadomość o zbawieniu przez Jezusa Chrystusa na krańce świata, mówiąc wszystkim, aby pokutowali i przyjęli dar Bożej łaski. 2 Koryntian 5.20 mówi nam, że mamy zabiegać o to, aby inni pojednali się z Bogiem zanim będzie za późno. Nie możemy wiedzieć kogo Bóg wybrał, aby uwolnić z ich celi grzechu. Pozostawiamy tą kwestię Jemu i przedstawiamy ewangelię każdemu. Tych, którzy przyjdą do Jezusa, (On) "nie wyrzuci precz" (Ew. Jana 6.37).
English
Czy Bóg jest suwerenny czy mamy wolną wolę?
