Pytanie
Czy Duch Święty kiedykolwiek porzuci wierzącego?
Odpowiedź
Mówiąc najkrócej: nie. Duch Święty nigdy nie opuści wierzącego. Mowa jest o tym w wielu, różnych fragmentach Nowego Testamentu. Przykładowo, Rzymian 8.9 mówi nam: “…jeśli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten nie jest jego.” Ten werset w oczywisty sposób stwierdza, że jeśli w kimś nie przebywa Duch Święty, ten nie jest zbawiony. Dlatego, gdyby Duch Święty mógł opuścić wierzącego, to oznaczałoby to że dana osoba utraci zbawienie uzyskane w Chrystusie. Aczkolwiek jest to sprzeczne z tym, co naucza Biblia na temat wiecznej pewności Chrześcijan. Inny werset, który potwierdza wieczną obecność Ducha Świętego w życiu wierzącego jest Ew. Jana 14.16. Jezus mówi, że Ojciec da innego Pocieszyciela ‘by był z wami na wieki.’
Twierdzenie, że Duch Święty nigdy nie opuści wierzącego znajdujemy w Efezjan 1.13-14, gdzie mowa jest iż wszyscy wierzący są ‘zapieczętowani’ Duchem Świętym, “który jest rękojmią dziedzictwa naszego, aż nastąpi odkupienie własności Bożej, ku uwielbieniu chwały jego.” Obraz zapieczętowania Duchem jest znakiem własności i posiadania. Bóg przyobiecał życie wieczne wszystkim tym, którzy wierzą w Chrystusa, a potwierdzeniem że dochowa tej obietnicy jest posłany Duch Święty, który zamieszkuje w sercach wierzących aż na dzień odkupienia. Podobnie jak wpłacamy zaliczkę za samochód czy dom, tak Bóg zaopatrzył wszystkich wierzących zaliczką przyszłej relacji z Nim, posyłając Ducha Świętego aby zamieszkał w nich. Potwierdzenie, że wszyscy wierzący są zapieczętowani Duchem Świętym znajdujemy w 2 Koryntian 1.22 oraz Efezjan 4.30.
Zanim Chrystus umarł, zmartwychwstał i został wniebowzięty, Dych Święty ‘pojawiał się i odchodził’ w życiu różnych ludzi. Duch Święty zstąpił na króla Saula, ale później go opuścił (1 Samuela 16.14). Innym razem Duch nawiedził Dawida (1 Samuela 16.13). Po tym jak Dawid zcudzołożył z Batszebą bał się że Duch Święty będzie mu odebrany (Psalm 51.11). Besalel został napełniony Duchem aby uzdolnić go do wykonania przyrządów potrzebnych w miejscu świętym (II Mojż. 31.2-5), ale nie jest to opisane jako stałe doświadczenie. Wszystko to zmieniło się gdy Jezus wstąpił do nieba. Począwszy od dnia Zielonych Świąt, Duch Święty zaczął przebywać w wierzących na stałe (Dzieje Apostolskie rozdział 2). Ta ciągła obecność Ducha Świętego w nas jest wypełnieniem Bożej obietnicy, że teraz już na zawsze będzie w nas i nigdy nas nie opuści.
Skoro Duch Święty nigdy nie opuści wierzącego, to możliwe jest, że nasz grzech może “zgasić Ducha Świętego’ (1 Tesaloniczan 5.19) albo “zasmucić Ducha Świętego” (Efezjan 4.30). Grzech zawsze przynosi konsekwencje dla naszej relacji z Bogiem. Gdy relacja z Bogiem utwierdzona jest w Chrystusie, to niewyznany grzech w naszym życiu odsuwa nas od społeczności z Bogiem i efektywnie tłumi pracę Ducha Świętego w naszym życiu. Dlatego tak ważne jest, aby wyznawać Bogu nasze grzechy ponieważ Bóg jest “wierny i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości” (1 Jana 1.9). Dlatego, mimo iż Duch Święty nigdy nas nie opuści, to jednak możemy utracić radość i korzyści z Jego obecności w naszym życiu.
English
Czy Duch Święty kiedykolwiek porzuci wierzącego?
