Pytanie
Co to jest Dzień Pański?
Odpowiedź
Dzień Pański (w odróżnieniu od Dnia Pana) to niedziela. Termin Dzień Pański użyty jest tylko raz w Piśmie Świętym. Ks. Objawienia 1.10 mówi, "W dzień Pański popadłem w zachwycenie i usłyszałem za sobą głos potężny, jakby trąby..." Skoro apostoł Jan nie rozpisuje się na temat znaczenia "Dnia Pańskiego", możemy zakładać że jego główni adresaci listu, chrześcijanie I wieku, już byli zaznajomieni z takim wyrażeniem.
Niektórzy zakładali, że Dzień Pański jest nowotestamentowym odpowiednikiem Sabatu. Dzień Sabatu został ustanowiony przez Boga dla Izraela, aby upamiętniał dzień wyzwolenia go z niewoli egipskiej (5 Ks. Mojżeszowa 5.15). Sabat rozpoczynał się od piątkowego zachodu słońca, a kończył w sobotę o zachodzie słońca i był to dzień całkowitego odpoczynku od pracy, symboliczny odpoczynek Stwórcy siódmego dnia w akcie stworzenia (1 Ks. Mojżeszowa 2.2-3; 2 Ks. Mojżeszowa 20.11; 23.12). Sabat był szczególnym znakiem dla Izraelitów, że zostali oddzieleni jako naśladowcy Boga Najwyższego. Przestrzeganie przez nich Sabatu miało wyróżniać ich od sąsiadujących narodów. Jednak, w żadnym miejscu Pisma Świętego Sabat nie odnosi się do Dnia Pańskiego. Termin Sabat nadal był wykorzystywany wśród wspólnoty żydowskiej za czasów Nowego Testamentu i w podobny sposób odnosił się do niego zarówno Jezus jak i apostołowie (Ew. Mateusza 12:5; Ew. Jana 7:23; Kolosan 2:16).
Niedziela była dniem w którym Jezus Chrystus zmartwychwstał, dzieło to na zawsze oddzieliło chrześcijaństwo od innej religii (Ew. Jana 20.1). Od tego czasu, wierzący zbierali się w pierwszy dzień tygodnia, aby świętować jego zwycięstwo nad grzechem i śmiercią (Dzieje Apostolskie 20.7; 1 Koryntian 16.2). I chociaż Sabat był dniem ustanowionym przez Boga jako dzień święty, to Jezus pokazał, że jest Panem Sabatu (Ew. Mateusza 12.8). Jezus powiedział, że nie przyszedł znieść prawa, lecz je wypełnić. Przestrzeganie zasad nikogo nie usprawiedliwia; jedynie poprzez Jezusa ludzka grzeszność może być usprawiedliwiona (Rzymian 3.28).
Paweł powtarza tą prawdę w Kolosan 2.16-17 gdy pisze: "Niechże was tedy nikt nie sądzi z powodu pokarmu i napoju albo z powodu święta lub nowiu księżyca bądź sabatu. Wszystko to są tylko cienie rzeczy przyszłych; rzeczywistością natomiast jest Chrystus."
Niedziela jest zazwyczaj uznawana za Dzień Pański, ale nie jest to bezpośrednie odniesienie do żydowskiego Sabatu- innymi słowy, niedziela nie jest "Sabatem chrześcijan." Mimo, iż powinniśmy przeznaczyć dzień na odpoczynek i uwielbienie Pana, który zmarł i powstał z martwych dla nas, to jednak nie jesteśmy pod Prawem (Rzymian 6.14-15). Jako nowonarodzeni naśladowcy Jezusa, jesteśmy wolni w tym, aby uwielbiać go w którykolwiek dzień, jakie podpowiada ci sumienie. Rzymian 14 jasno wyjaśnia to, jak chrześcijanie powinni postępować w tych subtelnych, szarych obszarach uczniostwa. Wersety 5-6 mówią, "Jeden robi różnicę między dniem a dniem, drugi zaś każdy dzień ocenia jednakowo; niechaj każdy pozostanie przy swoim zdaniu. Kto przestrzega dnia, dla Pana przestrzega; kto je, dla Pana je, dziękuje bowiem Bogu; a kto nie je, dla Pana nie je, i dziękuje Bogu."
Niektórzy Żydzi mesjanistyczni chcą nadal świętować dzień Sabatu jako święty ze względu na ich żydowskie dziedzictwo. Niektórzy pogańscy chrześcijanie przyłączają się do swoich żydowskich braci i sióstr, przestrzegając Sabatu jako sposobu uczczenia Boga. Oddawanie czci Bogu w Sabat jest dopuszczalne — jednak ponownie dzień tygodnia nie jest najważniejszą kwestią — ale kluczowa jest motywacja serca stojąca za tym wyborem. Jeśli legalizm lub przestrzeganie prawa motywuje nasz wybór w kwestii dnia przestrzegania Sabatu, wybór ten nie jest dokonywany z właściwej postawy serca (Galacjan 5: 4). Kiedy nasze serca są czyste przed Panem, możemy go uwielbiać w sobotę (Sabat) lub niedzielę (dzień Pański). Bóg jest zadowolony z obu dni.
Jezus ostrzega przed legalizmem, gdy cytuje proroka Izajasza : "Lud ten czci mnie wargami, ale serce ich daleko jest ode mnie. Daremnie mi jednak cześć oddają, głosząc nauki, które są nakazami ludzkimi." (Ew. Mateusza 15:8–9; Ks. Izajasza 29:13). Bóg nie jest zainteresowany w naszym przestrzeganiu rytuałów, zasad czy wymogów. On chce naszych serc rozpalonych jego miłością i łaską w Sabat, Dzień Pański i każdy inny dzień (Hebrajczyków 12:28–29; Psalm 51:15–17).
English
Co to jest Dzień Pański?
