Pytanie
Czy List do Hebrajczyków 6:4-6 oznacza, że możemy utracić nasze zbawienie?
Odpowiedź
List do Hebrajczyków 6:4-6 mówi: "Nie da się bowiem raz oświeconych, którzy ponadto posmakowali niebiańskiego daru i którym dano stać się uczestnikami Ducha Świętego, (5) którzy zakosztowali wspaniałości Słowa Bożego oraz mocy przyszłego wieku, (6) a którzy odpadli, ponownie doprowadzić do opamiętania". Jest to jeden z najtrudniejszych do zinterpretowania fragmentów Biblii, ale jedna rzecz jest jasna - nie naucza on, że możemy utracić nasze zbawienie. Istnieją dwa właściwe sposoby patrzenia na te wersety:
Jedna z interpretacji utrzymuje, że fragment ten nie jest napisany o chrześcijanach, ale o niewierzących, którzy są przekonani o podstawowych prawdach ewangelii, ale nie pokładają wiary w Jezusie Chrystusie jako Zbawicielu. Są oni intelektualnie przekonani, ale duchowo niezaangażowani.
Zgodnie z tą interpretacją, wyrażenie raz oświecony (Hebrajczyków 6:4) odnosi się do pewnego poziomu instrukcji w biblijnej prawdzie. Jednak zrozumienie słów Pisma Świętego nie jest tym samym, co odrodzenie przez Ducha Świętego. Na przykład Ewangelia Jana 1:9 opisuje Jezusa, "prawdziwą Światłość", dającą światło "każdemu człowiekowi"; ale nie może to oznaczać światła zbawienia, ponieważ nie każdy człowiek jest zbawiony. Dzięki suwerennej mocy Bożej każdy człowiek ma wystarczającą ilość światła, aby zostać pociągniętym do odpowiedzialności. Światło to albo prowadzi do całkowitego przyjęcia Jezusa Chrystusa, albo powoduje potępienie u tych, którzy je odrzucają. Ludzie opisani w Liście do Hebrajczyków 6:4-6 należą do tej drugiej grupy - niewierzących, którzy zostali wystawieni na działanie Bożej odkupieńczej prawdy i być może złożyli wyznanie wiary, ale nie praktykowali prawdziwej zbawczej wiary.
Ta interpretacja postrzega również wyrażenie "skosztował daru niebios" (Hbr 6:4) jako odnoszące się do chwilowego doświadczenia, podobnego do "skosztowania" śmierci przez Jezusa (Hbr 2:9). To krótkie doświadczenie z niebiańskim darem nie jest postrzegane jako równoważne zbawieniu; jest raczej porównywane do drugiej i trzeciej gleby w przypowieści Jezusa (Mt 13:3-23), która opisuje ludzi, którzy przyjmują prawdę ewangelii, ale nie są prawdziwie zbawieni.
Wreszcie, ta interpretacja postrzega "odpadnięcie" (Hebr. 6:6) jako odniesienie do tych, którzy zakosztowali prawdy, ale nie doszli do wiary i odpadli nawet od objawienia, które zostało im dane. Skosztowanie prawdy nie jest wystarczające, aby uchronić ich przed odpadnięciem od niej. Muszą oni dojść aż do Chrystusa w zupełnej pokucie i wierze; w przeciwnym razie ponownie ukrzyżują Chrystusa i potraktują Go pogardliwie. Ci, którzy grzeszą przeciwko Chrystusowi w taki sposób, nie mają nadziei na przywrócenie lub przebaczenie, ponieważ odrzucają Go z pełną świadomością i świadomym doświadczeniem. Doszli do wniosku, że Jezus powinien zostać ukrzyżowany i stoją po stronie Jego wrogów. Niemożliwe jest odnowienie ich do pokuty.
Inna interpretacja utrzymuje, że fragment ten jest napisany o chrześcijanach, a wyrażenia uczestnicy Ducha Świętego, oświeceni i skosztowali niebiańskiego daru są opisami prawdziwych wierzących.
Ta druga interpretacja opiera się na alternatywnym tłumaczeniu, w którym List do Hebrajczyków 6:6 zaczyna się od wyrażenia jeśli odpadną, przy czym kluczowym słowem jest jeśli. Zgodnie z tym poglądem, autor Listu do Hebrajczyków formułuje hipotetyczne stwierdzenie: "JEŚLI chrześcijanin odpadnie". Chodzi o to, że odnowienie zbawienia byłoby niemożliwe (gdyby chrześcijanin odpadł). Dzieje się tak dlatego, że Chrystus umarł raz za grzech (Hbr 9:28), a jeśli Jego ofiara jest niewystarczająca, to nie ma żadnej nadziei.
W tym ujęciu fragment ten przedstawia argument oparty na fałszywej przesłance (że prawdziwy chrześcijanin może odpaść) i prowadzi go do bezsensownego wniosku (że Jezus musiałby być wciąż na nowo składany w ofierze). Absurdalność wniosku wskazuje na niemożliwość pierwotnego założenia. Takie rozumowanie nazywa się reductio ad absurdum, w którym przesłanka jest obalana poprzez wykazanie, że logicznie prowadzi do absurdu. Słabością tego poglądu jest to, że grecki tekst nie zawiera słowa odpowiadającego polskiemu "jeśli".
Obie te interpretacje wspierają bezpieczeństwo wierzącego w Chrystusa. Pierwsza interpretacja, która ma silniejszą podstawę tekstową, przedstawia niewierzących odrzucających Chrystusa, a tym samym tracących szansę na zbawienie; druga, słabsza interpretacja przedstawia samą ideę utraty zbawienia przez wierzących jako niemożliwą. Wiele fragmentów wyjaśnia, że zbawienie jest wieczne (Jana 10:27-29; Rzymian 8:35, 38-39; Filipian 1:6; 1 Piotra 1:4-5), a Hebrajczyków 6:4-6 potwierdza tę doktrynę.
English
Czy List do Hebrajczyków 6:4-6 oznacza, że możemy utracić nasze zbawienie?
