Pytanie
Co oznacza biblijne „jesteście bogami” w Psalmie 82.6 oraz Ew. Jana 10.34?
Odpowiedź
Przyjrzyjmy się przez chwilę Psalmowi 82, psalm na który powołuje się Jezus w Ew. Jana 10.34. Hebrajskim słowem tłumaczonym w Psalmie 82.6 jako „bogowie” jest elohim. Zazwyczaj odwołuje się do prawdziwego Boga, chociaż używane jest także w innym sensie. Psalm 82.1 mówi, „Bóg wstaje w zgromadzeniu Bożym. Pośród bogów sprawuje sąd.” Jak widać z trzech występujących później wersetów słowo „bogowie” odnosi się do magistratów, sędziów i innych ludzi, którzy sprawują władzę. Nazywanie magistratu „bogiem” wskazuje na trzy rzeczy: 1) ma władzę nad innymi ludźmi, 2) siła, którą sprawują musi być respektowana, oraz 3) jego władza pochodzi od samego Boga, który obrazuje sędziego całego świata w wersecie 8.
Użycie słowa „bogowie” rzadko odnosi się do ludzi, ale znajduje się także w innych miejscach w Starym Testamencie. Na przykład, gdy Bóg wysłał Mojżesza do faraona, powiedział, „Oto ustanawiam cię bogiem dla faraona...” (2 Księga Mojżeszowa 7.1). Oznacza to, że Mojżesz- jako pośrednik Boży- przekazywał słowa Boga i był przed królem Bożym reprezentantem. Hebrajskie słowo elohim tłumaczone jest jako „sędziowie” w 2 Księdze Mojżeszowej 21.6 oraz 22.8, 9 oraz 28.
Cała istota Psalmu 82 jest w tym, że ziemscy sędziowie muszą być niezawistni i prawdziwie sprawiedliwi, ponieważ nawet oni będą musieli stanąć przed Bogiem pewnego dnia. Wersety 6 i 7 ostrzegają ludzkich sędziów, że oni także będą sądzeni: „Rzekłem: Wyście bogami. I wy wszyscy jesteście synami Najwyższego. Lecz jak ludzie pomrzecie i upadniecie jak każdy książę.” Fragment ten mówi, że Bóg wybrał ludzi do sprawowania władzy, w której przez innych ludzi są postrzegani jako bogowie. Powinni pamiętać, że pomimo iż reprezentują Boga w tym świecie, są śmiertelni i będą musieli w końcu zdać relacje z tego jak wykorzystali swoją władzę.
Przyjrzyjmy się jak Jezus wykorzystał ten fragment. Jezus twierdził, że jest Synem Bożym (Ew. Jana 10.25-30). Niewierzący Żydzi w odpowiedzi oskarżyli Jezusa o bluźnierstwo, przez to że twierdził iż jest Bogiem (werset 33). W Psalmie 82.6 Jezus przytacza, przypominając Żydom że Prawo odnosi się jedynie do ludzi- pozbywając ich władzy i prestiżu- jako „bogów.” Jezus wykazywał: oskarżacie mnie o bluźnierstwo na podstawie tego że twierdzę, iż jestem „Synem Bożym”; mimo, iż wasze Pisma odnoszą ten sam termin do sędziów w ogóle. Skoro ci, którzy wybrani są przez Boga do sprawowania władzy, a uważani są za „bogów”, to o ileż bardziej ten Jeden, którego Bóg wybrał i powołał (wersety 34-36)?
Jako kontrast możemy przytoczyć historię z wężem i Ewą w ogrodzie Eden. Stwierdzenie szatana, że „gdy tylko zjecie z niego [drzewa poznania dobra i zła] otworzą się wam oczy i będziecie jak Bóg, znający dobro i zło” (1 Księga Mojżeszowa 3.5), było jedynie półprawdą. Ich oczy otworzyły się (werset 7), ale nie stali się jak Bóg. W rzeczywistości, zamiast zyskać władzę- stracili ją. Szatan zwiódł Ewę odnośnie tego, że może stać się jak jedyny, prawdziwy Bóg. Jezus bronił swojego twierdzenia, że jest Synem Bożym zarówno w sensie bliblijnym jak i semantycznym- istnieje takie przekonanie że ludzi można postrzegać jako bogów; stąd też Mesjasz miał prawo użyć tego terminu względem siebie. Ludzie nie są „bogami” czy „małymi bożkami.” Nie jesteśmy Bogiem. Bóg jest Bogiem, a my którzy znamy Chrystusa jesteśmy Jego dziećmi.
English
Co oznacza biblijne „jesteście bogami” w Psalmie 82.6 oraz Ew. Jana 10.34?
