Księga Habakuka
Księga Habakuka
Autor: Księga Habakuka 1.1 wskazuje, że jest to orędzie proroka Habakuka.
Data napisania: Księga Habakuka została najprawdopodobniej spisana między 610 a 605 r. przed Chr.
Cel napisania: Habakuk zastanawiał się z jakiego powodu wybrani ludzie Boży doświadczają cierpienia z rąk swoich wrogów. Bóg udziela mu odpowiedzi i odnawia jego wiarę.
Kluczowe wersety: Księga Habakuka 1.2, „Dokądże, Panie, będę wołał o pomoc, a Ty nie wysłuchasz? Jak długo będę krzyczał: Pomocy! A Ty nie wybawisz?”
Księga Habakuka 1.5, „Spójrzcie na narody i zobaczcie, patrzcie ze zdumieniem i trwogą! Bo za waszych dni dokonuję dzieła, w które nie uwierzycie, gdy wam ktoś o nim będzie opowiadał.”
Księga Habakuka 1.12a, „Lecz Ty, Panie, który jesteś od wieków, Boże mój, Święty mój, nie daj nam zginąć!”
Księga Habakuka 2.2-4, „I odpowiedział mi Pan, mówiąc: Zapisz to, co widziałeś, i wyryj to na tablicach, aby to można było szybko przeczytać. Gdyż widzenie dotyczy oznaczonego czasu i wypełni się niezawodnie. Jeżeli się odwleka, wyczekuj go, gdyż na pewno się spełni, nie opóźni się. Oto człowiek niesprawiedliwy nie zazna spokoju duszy, ale sprawiedliwy z wiary żyć będzie.”
Księga Habakuka 2.20, „Ale Pan jest w swym świętym przybytku. Umilknij przed nim, cała ziemio!”
Księga Habakuka 3.2, „Panie, słyszałem od ciebie wieść, widziałem, Panie, twoje dzieło. W najbliższych latach tchnij w nie życie, w najbliższych latach objaw je! W gniewie pomnij na miłosierdzie!
Księga Habakuka 3.19, „Wszechmocny Pan jest moją mocą. Sprawia, że moje nogi są chyże jak nogi łań, i pozwala mi kroczyć po wyżynach.”
Krótkie podsumowanie: Księga Habakuka rozpoczyna się wołaniem Habakuka do Boga, aby ten odpowiedział z jakiego powodu Boży ludzie doświadczają cierpienia (Księga Habakuka 1.1-4). Pan udziela Habakukowi odpowiedzi stwierdzając, że: „nie uwierzycie, gdy wam ktoś o nim będzie opowiadał” (Księga Habakuka 1.5-11). Habakuk dalej mówi, „muszę wypatrywać i baczyć, co mi powie, co odpowie na moją skargę” (Księga Habakuka 1.17-2.1). Bóg wówczas ponownie mu odpowiada i podaje więcej informacji, po czym mówi ziemi, aby ucichła przed nim (Księga Habakuka 2.2-20). Później Habakuk zapisuje modlitwę wyrażając swoją silną wiarę w Boga, mimo tych trudności (Księga Habakuka 3.1-19).
Zapowiedzi: Apostoł Paweł przytacza słowa z Księgi Habakuka 2.4 w dwóch różnych momentach (Rzymian 1.17; Galacjan 3.11), aby podkreślić doktrynę usprawiedliwienia z wiary. Wiara jest darem Bożym, dostępna przez Chrystusa, jedynie dzięki niej dostępujemy zbawienia (Efezjan 2.8-9), w wierze idziemy przez całe życie. Otrzymujemy życie wieczne z wiary i dzięki tej samej wierze prowadzimy życie chrześcijańskie. Inaczej aniżeli „pyszni” ludzie, którzy mają złą postawę przed Bogiem, a ich pragnienia są niewłaściwe. Wierzący w Chrystusa stają się usprawiedliwieni przez wiarę w Niego, są oni całkowicie usprawiedliwieni, ponieważ on swoją doskonałością zakrył nasze grzechy (2 Koryntian 5.21) i uzdolnił nas do życia z wiary.
Zastosowanie praktyczne: Zastosowaniem księgi Habakuka jest chociażby to, że Bóg zachęca nas do zadawania Mu pytań. Bóg jest suwerenny, wszechmocny i sprawuje kontrolę nad wszystkim. My powinniśmy w nim trwać, wiedząc że On nie stracił kontroli i wciąż nas prowadzi. On ukarze niegodziwców. Nawet jeśli tego nie widzimy, On nadal zasiada na tronie wszechświata. Powinniśmy wciąż skupiać na tym swoją uwagę: „Wszechmocny Pan jest moją mocą. Sprawia, że moje nogi są chyże jak nogi łań, i pozwala mi kroczyć po wyżynach” (Księga Habakuka 3.19). Uzdalnianie nas do chodzenia po wyżynach jest zabieraniem nas do wyższych miejsc, gdzie jest On i gdzie my jesteśmy oddzieleni od świata. Czasem, abyśmy mogli się tam dostać, musimy przejść przez cierpienia i ból, lecz jeśli mu zaufamy i będziemy na nim polegać, to dojdziemy tam gdzie On chce byśmy byli.
English
Księga Habakuka
