Księga Joela
Księga Joela
Autor: Księga Joela 1.1 stwierdza, że autorem jest prorok Joel.
Data napisania: Księga Joela została najprawdopodobniej spisana między 835 a 800 r. przed Chr.
Cel napisania: Juda, miejsce któremu poświęcona jest księga, została zniszczona przez plagę szarańczy. Ten atak szarańczy zniszczył wszystko- pola, winnice, ogrody i drzewa. Joel w symboliczny sposób opisuje szarańczę jako armię ludzką i postrzega ją jako boski sąd wylany na naród, który zgrzeszył przeciwko Bogu. W księdze pojawiają się dwa główne wydarzenia. Jednym z nich jest inwazja szarańczy, a drugim wylanie Ducha. Wydarzenie to przytoczone jest przez Piotra w 2 rozdziale Dziejów Apostolskich, gdy następuje wylanie Ducha podczas Zielonych Świąt.
Kluczowe wersety: Księga Joela 1.4, „Co zostało po gąsienicy, pożarła szarańcza, a co zostało po szarańczy, pożarł konik polny, co zaś zostało po koniku polnym, pożarła larwa.”
Księga Joela 2.25a, „I wynagrodzę wam szkody lat, których plony pożarła szarańcza...”
Księga Joela 3.1, „A potem wyleję mojego Ducha na wszelkie ciało, i wasi synowie i wasze córki prorokować będą, wasi starcy będą śnili, a wasi młodzieńcy będą mieli widzenia.”
Krótkie podsumowanie: Okropna plaga szarańczy, a po niej dotkliwy głód rozprzestrzenia się na cały kraj. Joel używa tych wydarzeń, aby wskazać na słowa ostrzeżenia dla Judy. Jeśli ludzie szybko odwrócą się od czynienia bezprawia, to wrogie armie opuszczą kraj podobnie jak naturalne zjawiska. Joel nawołuje wszystkich ludzi oraz kapłanów tego kraju, aby pościli i w pokorze serca uniżyli się przed Bogiem, by dostąpili jego przebaczenia. Jeśli tak uczynią, to wszystko zostanie odnowione, a na ich naród spłyną materialne i duchowe błogosławieństwa. Lecz Dzień Pański nadchodzi. W tym czasie wyschnięte szarańcze wydawać się będą się jedynie komarami w porównaniu z sądem jakiego doświadczą narody.
Wciąż przewijającym się tematem Księgi Joela jest Dzień Pański, dzień wylania Bożego gniewu i sądu. To jest Dzień, w którym Bóg okaże swój gniew, moc i świętość, jest to przerażający dzień dla wszystkich jego przeciwników. W pierwszym rozdziale, Dzień Pański przedstawiony jest w sensie historycznym poprzez plagi szarańczy, która nawiedziła kraj. W rozdziałach 2.1-17 Joel używając metafory plagi szarańczy i suszy, nawołuje do upamiętania. Rozdziały 2.18-3.21 opisują Dzień Pański używając terminów eschatologicznymi i odnoszą się do zawołania odnośnie upamiętania wraz z proroctwem o odnowie fizycznej (2.21-27), odnowie duchowej (2.28-32) oraz odnowie narodowej (3.1-21).
Zapowiedzi: Kiedykolwiek Stary Testament mówi o sądzie za grzech, zarówno w wymiarze osobistym jak i narodowym, to zapowiada to przyjścia Jezusa Chrystusa. Prorocy Starego Testamentu wciąż przywołują Izrael do pokuty, ale nawet gdy to czynią, ich odwrócenie się od czynienia bezprawia było ograniczone do przestrzegania praw i trwania w dobrych uczynkach. Ich ofiary świątynne były jedynie cieniami doskonałej ofiary, uczynionej raz na zawsze, a dokonanej na krzyżu (Hebrajczyków 10.10). Joel mówi nam, że „wielki jest dzień Pana i pełen grozy, któż go przetrwa?” (Księga Joela 2.11). Odpowiedź jest taka, że nikt z nas, z własnych siłach, nie jest w stanie wytrwać w takim momencie. Jeśli jednak pokładamy naszą wiarę w Chrystusie, jako Odkupicielu naszych grzechów, to nie będziemy mieli się czego bać w tym dniu.
Zastosowanie praktyczne: Bez upamiętania, przyjdzie dotkliwy sąd, który na pewno wyleje się na wszystkich. Nasze zaufanie nie powinno być pokładane w tym co posiadamy, lecz w Panu, naszym Bogu. Bóg może czasem użyć natury, smutku lub innych codziennych okoliczności, aby pociągnąć nas bliżej siebie. Lecz w swojej łasce i miłosierdziu, zapewnił nam plan zbawienia- dając Jezusa Chrystusa i krzyżując go za nasze grzechy, tego który gładzi nasze grzechy obdarzając nas swoją doskonałą sprawiedliwością (2 Koryntian 5.21). Nie ma czasu do stracenia. Boży sąd wkrótce przyjdzie, jak złodziej w nocy (1 Tesaloniczan 5.2), a my musimy być gotowi. Dzisiaj jest dzień wybawienia (2 Koryntian 6.2). „Szukajcie Pana, dopóki można go znaleźć, wzywajcie go, dopóki jest blisko. Niech bezbożny porzuci swoją drogę, a przestępca swoje zamysły i niech się nawróci do Pana, aby się nad nim zlitował, do naszego Boga, gdyż jest hojny w odpuszczaniu!” (Księga Izajasza 55.6-7). Tylko uchwyciwszy się Bożego sposobu zbawienia jesteśmy w stanie uniknąć Bożego gniewu w Dniu Pańskim (Dniu Ostatecznym).
English
Księga Joela
