Księga Sędziów
Księga Sędziów
Autor: Księga Sędziów nie podaje dokładnie kto jest jej autorem. Zazwyczaj przyjmuje się, że autorem tej księgi jest prorok Samuel. Dowody zamieszczone w księdze potwierdzają, że autor Księgi Sędziów żył w niedługim czasie po opisywanych tam wydarzeniach. Samuel spełnia te wymogi.
Data napisania: Księga Sędziów została spisana w latach 1045- 1000 przed Chr.
Cel napisania: Księgę Sędziów można podzielić na dwie części: 1) Rozdziały 1-16, które podają relacje odnośnie wojen pomiędzy Izraelitami a Kananejczykami, kończąc na zwycięskiej bitwie z Filistyńczykami i śmierci Samsona; 2) Rozdziały 17-21 które są dodatkiem, a które nie odnoszą się do poprzednich rozdziałów. Rozdziały te są określone czasem „w którym nie było jeszcze króla w Izraelu” (Księga Sędziów 17.6; 18.1; 19.1; 21.25). Początkowo Księga Rut była częścią Księgi Sędziów, lecz w 450 r. po Chr. została rozdzielona, stając się oddzielną księgą.
Kluczowe wersety: Księga Sędziów 2.16-19, „Wtedy Pan wzbudzał sędziów i ci ratowali ich z rąk ich łupieżców. Lecz nawet swoich sędziów nie słuchali, tylko cudzołożyli, idąc za innymi bogami, i oddawali im pokłon; rychło zboczyli z drogi, którą kroczyli ich ojcowie, słuchając przykazań Pana; oni tak nie postępowali. Ilekroć zaś Pan wzbudzał im sędziów, to Pan był z tym sędzią i wybawiał ich z rąk ich wrogów, póki żył ten sędzia, gdyż Pan litował się nad ich skargami na ich gnębicieli i ciemiężców. Lecz po śmierci sędziów odwracali się i postępowali jeszcze gorzej niż ich ojcowie, idąc za innymi bogami, aby im służyć i oddawać im pokłon; nie zaniechali żadnego ze swych czynów i upartych postępków.”
Księga Sędziów 10.15: „I rzekli synowie izraelscy do Pana: Zgrzeszyliśmy; uczyń z nami to, co ci się dobrym wydaje, tylko wyrwij nas dzisiaj!”
Księga Sędziów 21.25: „W tym czasie nie było jeszcze króla w Izraelu; każdy robił, co mu się podobało.”
Krótkie podsumowanie: Księga Sędziów relacjonuje w jaki tragiczny sposób dzieci Boże wykorzystywały relację z Bogiem. Księga Sędziów jest smutnym zaprzeczeniem tego, co opisuje Księga Jozuego, gdzie Bóg wylewa swoje błogosławieństwo na Izraelitów, gdyż są mu posłuszni w zdobywaniu ziemi. W Księdze Sędziów, lud był nieposłuszny, bałwochwalczy, co prowadziło do wielu porażek. Mimo to, Bóg nigdy nie zaprzestał obdarzać swój lud opieką, gdy tylko ten odwrócił się od czynienia zła i wzywał jego imienia (Księga Sędziów 2.18). Poprzez 15 sędziów panujących w Izraelu, Bóg wypełnił swoją obietnicę złożoną Abrahamowi, że będzie chronił i błogosławił jego potomstwo (1 Księga Mojżeszowa 12.2-3).
Po śmierci Jozuego i jemu współczesnych, Izraelici ponownie zaczęli służyć Baalom i Asztartom. Bóg dopuścił do tego, by Izraelici ponieśli konsekwencje ich oddania innym bogom i cierpieli. Wtedy właśnie lud Boży zaczął wołać do Boga o pomoc. Bóg posyłał sędziów do swojego ludu, aby ci zaprowadzili sprawiedliwe życie. Lecz co jakiś czas odwracali się oni od Boga i powracali do dawnego życia. Jednak, dotrzymując swojego przyrzeczenia złożonego Abrahamowi, Bóg chronił swój lud od ciemiężycieli przez 480 lat (Księga Sędziów).
Prawdopodobnie najbardziej szlachetnym sędzią był 12 sędzia Izraela- Samson, który prowadził Izrael po 40 latach niewolnictwa bezwzględnych Filistyńczyków. Samson poprowadził lud Boży do zwycięstwa nad Filistyńczykami, gdzie po 20 latach służenia Izraelowi jako sędzia, stracił własne życie.
Zapowiedzi: Przepowiednia złożona matce Samsona odnośnie tego, że urodzi syna który poprowadzi Izrael, jest zapowiedzią przepowiedni danej Marii, która pocznie Mesjasza. Bóg do obydwu kobiet posłał swojego Anioła, który powiedział im „oto poczniesz i porodzisz syna” (Księga Sędziów13.7; Ew. Łukasza 1.31), który poprowadzi Boży lud.
Boże uwolnienie przepełnione współczuciem dla swojego ludu, mimo grzechu i odrzucenia wskazuje na krzyż Chrystusa. Jezus umarł, aby wyzwolić swój lud- wszystkich, którzy w niego uwierzą- od grzechu. Jednak większość z tych, którzy poszli za nim gdy był jeszcze na ziemi, odeszło od niego i go odrzuciło, a jednak On nadal pozostał wierny swojej obietnicy i poszedł za nas na krzyż.
Zastosowanie praktyczne: Nieposłuszeństwo zawsze przynosi sąd. Izraelici w doskonały sposób wskazują w jaki sposób nie powinniśmy funkcjonować. Zamiast uczyć się z własnego doświadczenia, że Bóg zawsze ukarze bunt przeciwko niemu, oni wciąż trwali w swoim nieposłuszeństwie i zmagali się z różnymi trudnościami i Bożą dyscypliną. Jeśli będziemy trwali w nieposłuszeństwie, to doprowadzimy do tego, że Bóg nas będzie dyscyplinował, nie dlatego że jemu sprawia radość zadawanie nam bólu, lecz dlatego że „kogo Pan miłuje, tego karze, i chłoszcze każdego syna, którego przyjmuje” (Hebrajczyków 12.6).
Księga Sędziów jest testamentem mówiącym o Bożej wierności. Nawet jeśli „my nie dochowujemy wiary, On pozostaje wierny, albowiem samego siebie zaprzeć się nie może” (2 Tymoteusza 2.13). Nawet jeśli my nie dochowujemy mu wierności, tak jak czynili Izraelici, to jednak On jest wierny i zachowuje nas i chroni (1 Tesaloniczan 5.24) i przebacza gdy szukamy przebaczenia (1 Jana 1.9). „Który też utwierdzi was aż do końca, tak iż będziecie bez nagany w dniu Pana naszego Jezusa Chrystusa. Wierny jest Bóg, który was powołał do społeczności Syna swego Jezusa Chrystusa, Pana naszego” (1 Koryntian 1.8-9).
English
Księga Sędziów
