Pytanie
Kim był Łazarz w Biblii?
Odpowiedź
Istnieje dwóch mężczyzn o imieniu Łazarz w Biblii. Pierwszy Łazarz jest postacią historii opowiedzianej przez Jezusa (Ew. Łukasza 16.19-31). Łazarz był bardzo biedny, prawdopodobnie bezdomny i z pewnością żebrakiem (Ew. Łukasza 16.20). Często przebywał przy bramie bogatego człowieka w nadziei otrzymania jakiś resztek z jego stołu. Obu mężczyzn umarło i Jezus mówi jak Łazarz został zabrany na "łono Abrahama", miejsce komfortu i odpoczynku, podczas gdy bogaty poszedł do "Hadesu", miejsca cierpienia (Ew. Łukasza 16.22-23). Niektórzy bibliści wierzą, że Jezus mówi przypowieść, czyli fikcyjną historię, która z założenia nie miała być dosłowną relacją. Jednak, Jezus używa dokładnych imion w historii, On nie interpretuje historii ani też nie dodaje zakończenia z morałem. On pozwala, aby sama historia przemawiała. Ze względu na te szczegóły, historia Łazarza i bogatego człowieka mogłaby być prawdziwą relacją, odnoszącą się do rzeczywistych losów Łazarza i niewierzącego, bogatego człowieka. W każdym razie, nauczanie Jezusa na temat rzeczywistości nieba i piekła jest jasne. Łazarz w historii Łazarza nie pojawia się nigdzie indziej w Biblii i nie wiemy kiedy na przestrzeni biegu historii mógł żyć, jeśli był prawdziwą osobą.
Drugi Łazarz, zwany także Łazarzem z Betanii, był bratem Marii i Marty. Tych troje rodzeństwa byli przyjaciółmi i uczniami Jezusa, i byli ludźmi, których Jezus kochał (Ew. Jana 11.5). Raz, pilna wiadomość przyszła z Betanii do Jezusa: jego przyjaciel Łazarz zachorował, a Maria i Marta chciały, aby Jezus przybył i go uzdrowił, ponieważ był bliski śmierci. Jezus wówczas zdumiał swoich uczniów i przyjaciół. Zaczął od powiedzenia tego, że choroba ta nie jest na śmierć; raczej będzie na chwałę Bożą (Ew. Jana 11.4). Potem Jezus pozostał jeszcze dwa dni tam, gdzie przebywał zanim zasugerował, aby udać się do Judei, gdzie był Łazarz, gdzie również byli wrogowie Jezusa, którzy próbowali go tam ostatnio ukamienować (Ew. Jana 11.5-6). W czasie, gdy Jezus zwlekał z przyjściem, Łazarz umarł, ale Jezus odniósł się do Łazarza jako "śpiącego" i powiedział uczniom, że go obudzi (Ew. Jana 11.11). Uczniowie odpowiedzieli, "Panie! Jeśli zasnął, zdrów będzie" ewidentnie myśląc, że faktycznie śpi (Ew. Jana 11.12). Później Jezus wyraźnie im powiedział, że Łazarz nie żyje, ale ponownie go ujrzą (Ew. Jana 11.14). Tomasz doskonale wyraził zdezorientowaną frustrację uczniów mówiąc, "Pójdźmy i my, abyśmy razem z nim pomarli" (Ew. Jana 11.16)- widział, że Jezus był zdecydowany, ale mieli świadomość niebezpieczeństwa takiej podróży (Ew. Jana 11.8).
Gdy przybyli do domu Łazarza w Betanii, znaleźli Marię i Martę pogrążone w żalu. Pochowały swojego brata cztery dni wcześniej. Jezus nie przyszedł, by im pomóc. Były oszołomione i rozbite, ale ich wiara była nienaruszona (Ew. Jana 11.17-36). Wszystko stało się oczywiste, gdy Jezus uczynił to, czego się nie spodziewały: poszedł do grobu Łazarza i wzbudził go z martwych (Ew. Jana 11.43-44).
Cała ta historia z chorobą, śmiercią i zmartwychwstaniem Łazarza była po to, aby oddać Bogu chwałę i wzmocnić wiarę naśladowców Jezusa, tak jak Jezus wcześniej przepowiedział, gdy usłyszał o chorobie Łazarza. Zanim wzbudził Łazarza, Jezus modlił się, "Ojcze, dziękuję ci, żeś mnie wysłuchał. A Ja wiedziałem, że mnie zawsze wysłuchujesz, ale powiedziałem to ze względu na lud stojący wkoło, aby uwierzyli, żeś Ty mnie posłał" (Ew. Jana 11.41-42). Modlitwa Jezusa została wysłuchana: Łazarz powrócił do życia i "wielu więc z Żydów, którzy przyszli do Marii i ujrzeli to, czego dokonał Jezus, uwierzyło w niego" (Ew. Jana 11.45).
Gdy Jezus zawołał Łazarza, Łazarz powstał z grobu- nie jakieś zombie, półżywy czy nieżywy, ale w pełni żywy i zdrowy człowiek. Taka jest moc Chrystusa. Pismo Święte nigdy nie relacjonuje tego, czego doświadczył Łazarz w trakcie tych czterech dni w grobie. Zakładamy, że jego duch był w niebie, tam gdzie był inny Łazarz.
Po tym jak Łazarz powstał z martwych, arcykapłani i faryzeusze spiskowali jak by go zabić, ponieważ tak wielu świadków dokonanego cudu uwierzyło w Jezusa (Ew. Jana 12.9-11). Wrogowie Chrystusa nie mogli zaprzeczyć dokonanemu cudowi; kolejną najlepszą rzeczą zgodnie z ich poglądem, było zniszczenie dowodu- w tym przypadku, dowodem była żywa, oddychająca osoba. Ale nie mogli powstrzymać prawdy przed jej rozprzestrzenianiem się.
English
Kim był Łazarz w Biblii?
