List do Rzymian
Odpowiedź
List do Rzymian
Autor: List do Rzymian 1.1 wskazuje, że autorem jest apostoł Paweł. List do Rzymian 16.22 podkreśla, że Paweł używał Tercjusza, aby spisał jego słowa.
Data napisania: List do Rzymian został najprawdopodobniej spisany między 56-58 r. po Chr.
Cel napisania: Podobnie jak w przypadku innych listów Pawła do kościołów, jego celem w napisaniu listu było ogłoszenie chwały Pana Jezusa Chrystusa poprzez nauczanie doktryny, pokrzepianie i zachęcanie wierzących, którzy otrzymają jego list. Ze szczególną troską odnosił się do tych, do których pisał ten list- do tych, którzy „jesteście w Rzymie, umiłowanym Boga, powołanym świętym” (Rzymian 1.7). Ponieważ on sam był obywatelem rzymskim, toteż przejawiał szczególną pasję względem społeczności wierzących w Rzymie. A ponieważ do tego czasu jeszcze nie odwiedził kościoła w Rzymie, dlatego list ten posłużył jako sposób przedstawienia się im przez Pawła.
Kluczowe wersety: List do Rzymian 1.16, „Albowiem nie wstydzę się ewangelii Chrystusowej, jest ona bowiem mocą Bożą ku zbawieniu każdego, kto wierzy, najpierw Żyda, potem Greka.”
List do Rzymian 3.9-11, „Cóż więc? Przewyższamy ich? Wcale nie! Albowiem już przedtem obwiniliśmy Żydów i Greków o to, że wszyscy są pod wpływem grzechu. Jak napisano: Nie ma ani jednego sprawiedliwego. Nie masz, kto by rozumiał, nie masz, kto by szukał Boga.”
List do Rzymian 3.21, „Ale teraz niezależnie od zakonu objawiona została sprawiedliwość Boża, o której świadczy zakon i prorocy.”
List do Rzymian 3.23, „Gdyż wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej.”
List do Rzymian 5.8, „Bóg zaś daje dowód swojej miłości ku nam przez to, że kiedy byliśmy jeszcze grzesznikami, Chrystus za nas umarł.”
List do Rzymian 6.23, „Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, lecz darem łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.”
List do Rzymian 8.9, „Ale wy nie jesteście w ciele, lecz w Duchu, jeśli tylko Duch Boży mieszka w was. Jeśli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten nie jest jego.”
List do Rzymian 8.28, „A wiemy, że Bóg współdziała we wszystkim ku dobremu z tymi, którzy Boga miłują, to jest z tymi, którzy według postanowienia jego są powołani.”
List do Rzymian 8.38-39, „Albowiem jestem tego pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani potęgi niebieskie, ani teraźniejszość, ani przyszłość, ani moce. Ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Bożej, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.”
List do Rzymian 10.9-10, „Bo jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził go z martwych, zbawiony będziesz. Albowiem sercem wierzy się ku usprawiedliwieniu, a ustami wyznaje się ku zbawieniu.”
List do Rzymian 12.1, Wzywam was tedy, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście składali ciała swoje jako ofiarę żywą, świętą, miłą Bogu, bo taka winna być duchowa służba wasza.”
List do Rzymian 12.19, „Najmilsi! Nie mścijcie się sami, ale pozostawcie to gniewowi Bożemu, albowiem napisano: Pomsta do mnie należy, Ja odpłacę, mówi Pan.”
List do Rzymian 16.17, „A proszę was, bracia, abyście się strzegli tych, którzy wzniecają spory i zgorszenia wbrew nauce, którą przyjęliście; unikajcie ich.”
Krótkie podsumowanie: Paweł bardzo cieszył się na myśl, że może w końcu usłużyć temu kościołowi, o czym również każdy z nich wiedział (Rzymian 1.8-15). List do Rzymian został napisany z Koryntu, tuż przed jego podróżą do Jerozolimy, gdzie miał wesprzeć zebranymi datkami tamtejszych ubogich. Miał zamiar udać się do Rzymu, a później do Hiszpanii (Rzymian 15.24), lecz jego plany zostały udaremnione, gdy został aresztowany w Jerozolimie. Ostatecznie uda się do Rzymu, jednak jako więzień. Feba, która była członkiem (diakonisą) zboru w Kenchreach blisko Koryntu (Rzymian 16.1), najprawdopodobniej dostarczyła list do Rzymu.
List do Rzymian jest przede wszystkim opisem doktryny i może być podzielony na cztery części: potrzebie potrzeba sprawiedliwości 1.18-3.20; zabezpieczeniem sprawiedliwości 3.21-8.39; utwierdzeniem sprawiedliwości 9.1-11.36; praktykowaniem sprawiedliwości 12.1-15.13. Główny temat listu dotyczy sprawiedliwości. Paweł prowadzony Duchem Świętym najpierw wskazuje, że wszyscy są potępieni potępia wszystkich ludzi za ich grzeszność. Wyraża swoje pragnienie, by móc głosić prawdę o Słowie Bożym dla tych, co są w Rzymie. Miał nadzieję, że oni stoją pewnie na drodze do której zostali powołani. Mocno podkreślał, że nie wstydzi się ewangelii Chrystusowej (Rzymian 1.16), ponieważ jest ona mocą Bożą ku zbawieniu każdego kto wierzy.
List do Rzymian mówi nam o Bogu, o tym kim On jest i co dla nas uczynił. Opowiada o tym, czego dokonał Jezus Chrystus, poprzez swoją śmierć. Opowiada o nas, o tym jacy jesteśmy bez Chrystusa i kim się stajemy, gdy mu zaufamy. Paweł wskazuje, że Bóg nie oczekuje od ludzi, aby najpierw „naprawili” swoje życie zanim przyjdą do Chrystusa, bo gdy byliśmy jeszcze grzesznikami Chrystus umarł za nasze grzechy na krzyżu.
Powiązania: Paweł wskazuje na kilka osób i wydarzeń ze Starego Testamentu jako przykładów wspaniałej prawdy tego listu. Abraham uwierzył i zostało mu to poczytane za sprawiedliwość, nie z uczynków (Rzymian 4.1-5). W Rzymian 4.6-9 Paweł odwołuje się do Dawida, potwierdzając tą samą prawdę: „Błogosławieni, którym odpuszczone są nieprawości. I których grzechy są zakryte. Błogosławiony mąż, któremu Pan grzechu nie poczyta.” Paweł używa przykładu Adama, aby wytłumaczyć Rzymianom doktrynę [nauczanie] dziedziczenia grzechu oraz powołuje się na przykład Sary i Izaaka, dziecka obietnicy, aby przedstawić zasadę co to znaczy, że jak chrześcijanie są dziećmi obietnicy na podstawie Bożej łaski poprzez Chrystusa. W rozdziałach 9-11 Paweł odnosi się do historii narodu izraelskiego i ogłasza, że Bóg całkowicie i na wieki nie odrzucił Izraela (Rzymian 11.11-12), ale dopuścił aby „upadli” tylko do momentu gdy poganie nie dojdą do zbawienia.
Zastosowanie praktyczne: List do Rzymian jasno wskazuje, że nie możemy nic uczynić sami z siebie, aby zostać zbawionym. Każdy „dobry” uczynek, jaki kiedykolwiek zrobiliśmy bez Boga nie ma żadnej wartości przed Bogiem. Jesteśmy martwi przez nasze postępowanie i grzechy i jedynie łaska i miłosierdzie Boże mogą nas zbawić. Bóg okazał swoją łaska i miłosierdzie przez to, że posłał swojego Syna, Jezusa Chrystusa aby umarł na krzyżu zamiast każdego z nas. Gdy zwrócimy się do Chrystusa, to nie jesteśmy już w niewoli grzechu, lecz pod działaniem Ducha Świętego. Jeśli wyznamy, że Jezus jest naszym Panem, i uwierzymy że powstał z martwych, zostaniemy zbawieni, doświadczymy nowonarodzenia. Powinniśmy żyć w taki sposób, aby podobać się Bogu. Naszym największym pragnieniem powinno być oddawanie Bogu chwały poprzez nasze życie. Prawdopodobnie najlepszym praktycznym zastosowaniem Listu do Rzymian będzie uchwycenie się słów Pawła z Rzymian 1.16 i nie wstydzenie się ewangelii Chrystusowej. Bądźmy wierni Bogu i ogłaszajmy ją!
English
List do Rzymian
