Pytanie
Czy właściwe jest (w ogóle), aby wyrywać werset Pisma Świętego z kontekstu?
Odpowiedź
Używanie fragmentu Pisma Świętego poza kontekstem może prowadzić do błędu lub nieporozumienia, ale nie zawsze. Cytowanie pojedynczego wersetu oczywiście wyrywa go z kontekstu, ale to niekoniecznie oznacza, że werset jest nadużywany. Niektóre wersety "wyrwane z kontekstu" odsłaniają pojedynczą prawdę; inne wymagają zastanowienia odnośnie ich kontekstu, aby właściwie je zinterpretować lub zastosować.
Wiele z poprawnego i niepoprawnego cytowania pojedynczych wersetów zależy od intencji mówiącego czy piszącego. Jeśli pojedynczy werset, wyciągnięty z kontekstu, jest użyty do wskazania czegoś innego niż zamierzone znaczenie biblijnego autora czy przeoczenie intencji całego fragmentu, to jest to nieuczciwe użycie tego wersetu. Ale jeśli cytowany pojedynczy werset pozostawia oryginalne znaczenie w stanie nienaruszonym i szanuje intencje fragmentu, to jest to dobre i właściwe by cytować ten werset. Oczywiście wersety mogą być nadużywane nawet bez złych zamiarów, zatem musimy być ostrożni.
Przykładem błędnego wykorzystania wersetu wyrwanego z kontekstu jest cytowanie słów Jezusa z Ew. Łukasza 12.19 (tłum. Biblia Warszawsko- Praska), "Zgromadziłeś wielkie bogactwa, [starczą ci] na długie lata. Odpoczywaj sobie teraz, jedz, pij, zażywaj rozkoszy", próbując przekazać to jako życiową filozofię Jezusa. Kontekst w którym Jezus mówi przypowieść, naucza czegoś zupełnie przeciwnego od tego, co sugerują te słowa. Jako autor opowiadający historię, Jezus wkłada słowa w usta bogatego, niemądrego mężczyzny, osobie, która otrzymuje sąd od Boga za prowadzenie życia zgodnie z tą hedonistyczną filozofią.
Inny przykład nadużycia wersetu wyrwanego z kontekstu jest cytowanie pierwszej części Ks. Habakuka 2.15 (tłum. Biblia Tysiąclecia) po to, aby potępić czyn dawania komuś alkoholu: "Biada temu, co zmusza bliźniego do picia." Używając tego wersetu, aby powiedzieć, że niewłaściwe jest podawanie sąsiadowi napoju alkoholowego, osoba cytująca ten werset przekręca Pismo. Pozostała część wersetu zawiera kwalifikatory: "Biada temu, co zmusza bliźniego do picia, pucharem swego jadu go upaja, by się przyglądać jego nagości" [kursywa dodana]. Widoczne tutaj grzechy to pijaństwo, podglądanie, pożądanie i wykorzystywanie seksualne. Poza tym, badanie kontekstu Ks. Habakuka 2.15 ukazuje, że dawanie alkoholu jest metaforą do opisania grzechów narodowych Babilonu.
W dwóch poprzedzających przykładach oczywiste jest, że pewne wersety (czy porcje wersetów) nie mogą być brane pojedynczo i nauczane jako lekcja. Uczeń Biblii, który "wykłada należycie słowo prawdy" będzie ostrożny, aby uniknąć takich interpretacyjnych pułapek (2 Tymoteusza 2.15).
Ale nie wszystkie wersety ulegają wypaczeniu po wyjęciu ich z kontekstu. Istnieją przykłady w których możemy wykorzystać pojedynczy werset lub nawet część tego wersetu i nadal oddać sprawiedliwość boskiej intencji. Na przykład, jeśli próbujemy powiedzieć komuś, że zbawienie jest darem od Boga, możemy użyć Ew. Jana 3.16: "Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny." To zdecydowanie samodzielny werset. W wyraźny sposób mówi to co mówi i nawet pobieżne zrozumienie tego wersetu samo w sobie prowadzi do wiary zgodnie z kontekstem 3 rozdziału Ew. Jana.
Podsumowując, cytowanie pojedynczego wersetu Pisma Świętego "wyrwanego z kontekstu" może być czasem w porządku; innym razem staje się problematyczne. Jeśli nasze użycie wersetu, bez kontekstu, sugeruje inne znaczenie od tego o czym mówi większa część fragmentu, to jest to złe. Gdy kiedykolwiek czytamy czy słyszymy kogoś stosującego pojedynczy werset w odosobnieniu, dobrze jest umieścić ten werset z powrotem w jego oryginalnym fragmencie, aby zobaczyć czy nadal będzie pasował do jego zamierzonej interpretacji.
English
Czy właściwe jest (w ogóle), aby wyrywać werset Pisma Świętego z kontekstu?
