Autor:
Nie możemy do końca potwierdzić autorstwa 1 Księgi Mojżeszowej. Najczęściej autorstwo księgi przypisuje się Mojżeszowi. Nie ma też przekonywujących podstaw, aby podważyć autorstwo Mojżesza.
Data napisania:
1 Księga Mojżeszowa nie podaje daty jej powstania. Datę autorstwa określa się przypuszczalnie na lata 1440- 1400 r. przed Chr., kiedy Mojżesz wyprowadził Izraelitów z niewoli egipskiej do czasu jego śmierci.
Cel napisania:
1 Księga Mojżeszowa jest czasem określana jako „zalążek przesłania” wszystkich ważniejszych tematów poruszanych w całej Biblii.
1 Księga Mojżeszowa odpowiada na wiele życiowych pytań. 1) Skąd pochodzę? (Bóg nas stworzył- 1 Księga Mojżeszowa 1.1); 2) Po co żyję? (Jesteśmy na świecie, aby mieć relację z Bogiem- 1 Księga Mojżeszowa 15.6); 3) Dokąd zmierzam? (Naszym przeznaczenie jest życie wieczne- 1 Księga Mojżeszowa 25.8). 1 Księga Mojżeszowa odnosi się do naukowca, historyka, teologa, mamy wychowującej dzieci, rolnika, podróżnika, czyli do każdej kobiety i każdego mężczyzny. Tutaj rozpoczyna się Boży plan dla ludzkości.
Kluczowe wersety:
1 Księga Mojżeszowa 1.1, „Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię.”
1 Księga Mojżeszowa 3.15, „I ustanowię nieprzyjaźń między tobą a kobietą, między twoim potomstwem a jej potomstwem; ono zdepcze ci głowę, a ty ukąsisz je w piętę.”
1 Księga Mojżeszowa 12.2-3, „A uczynię z ciebie naród wielki i będę ci błogosławił, i uczynię sławnym imię twoje, tak że staniesz się błogosławieństwem. I będę błogosławił błogosławiącym tobie, a przeklinających cię przeklinać będę; i będą w tobie błogosławione wszystkie plemiona ziemi.”
1 Księga Mojżeszowa 50.20, „Wy wprawdzie knuliście zło przeciwko mnie, ale Bóg obrócił to w dobro, chcąc uczynić to, co się dziś dzieje, zachować przy życiu liczny lud.”
Krótkie podsumowanie:
1 Księga Mojżeszowa może być podzielona na dwie części: Historia Początków i Historia Patriarchalna. Historia Początków relacjonuje wydarzenia związane ze stworzeniem (1 Księga Mojżeszowa rozdziału 1-2); upadek pierwszych ludzi (1 Księga Mojżeszowa rozdziały 3-5); potop (1 Księga Mojżeszowa rozdziały 6-9), rozproszenie (1 Księga Mojżeszowa rozdziały 10-11). Historia patriarchalna opowiada o życiu czterech wielkich mężów: 1) Abrahama (1 Księga Mojżeszowa 12-25.8); Izaaka (1 Księga Mojżeszowa 21.1-35.29); Jakuba (1 Księga Mojżeszowa 25.21-50.14) oraz Józefa (1 Księga Mojżeszowa 30.22-50.26).
Bóg stworzył wszechświat, który był dobry i wolny od grzechu. Bóg stworzył ludzkość, dla bliskiej więzi. Adam i Ewa zgrzeszyli, przez co sprowadzili na ziemię zło i śmierć. Zło w świecie powoli zaczęło narastać, aż do momentu gdy na ziemi została tylko jedna rodzina w której Bóg dostrzegł dobro. Bóg zesłał na ziemię potop, aby zmyć wszelkie zło, lecz zachował Noego wraz z jego rodziną i zwierzętami w arce. Po potopie, ludzkość ponownie zaczęła się rozmnażać i zaludniać ziemię.
Bóg wybrał Abrahama z którego powstanie lud wybrany, a ostatecznie obiecany Mesjasz. Wybranie Boże rozciągało się na Izaaka, syna Abrahama, a potem na jego syna Jakuba. Bóg zmienił imię Jakuba na Izrael, a jego dwunastu synów dało początek dwunastu plemionom Izraela. W swojej suwerenności, Bóg posłał syna Jakuba- Józefa- do Egiptu. Złe postępowanie braci Józefa, zostało wykorzystane przez Boga ku dobremu, co w konsekwencji przyniosło wyzwolenie z potwornego ubóstwa Jakuba i jego rodziny dzięki pomocy Józefa, który w tym czasie piastował wysokie stanowisko w Egipcie.
Zapowiedzi:
Wiele tematów nowotestamentowych ma swoje początki w 1 Księdze Mojżeszowej. Jezus Chrystus jest tym, który zniszczy moc szatana (1 Księga Mojżeszowa 3.15). Podobnie jak z Józefem, Boży plan dla ludzkości ma służyć ku dobremu poprzez ofiarę jego Syna, mimo iż ci którzy ukrzyżowali Jezusa czynili to dla złych powodów. Noe i jego rodzina są pierwszymi z „resztki” opisanej w Biblii. Pomimo bardzo dziwnych i trudnych okoliczności, Bóg zawsze chroni „resztkę” swojego wiernego ludu. Gdy pozostała część Izraelitów powróciła do Jerozolimy po niewoli babilońskiej; Bóg zachował „resztkę” doświadczającą różnych prześladowań opisanych w Księgach Izajasza i Jeremiasza; resztka 7000 kapłanów została oszczędzona przed gniewem Jezebel; Bóg obiecuje pozostałej części Żydów, że pewnego dnia poznają oni prawdziwego Mesjasza (Rzymian 11). Wiara okazana w postępowaniu Abrahama będzie darem Bożym i podstawą zbawienia zarówno dla Żydów jak i pogan (Efezjan 2.8-9; Hebrajczyków 11).
Zastosowanie praktyczne:
Tematem przewodnim 1 Księgi Mojżeszowej jest Boża wieczna obecność i stworzenie świata. Autor nie zamierzał bronić kwestii istnienia Boga; on po prostu stwierdza że Bóg jest, zawsze był i zawsze będzie, wszechmocny. W podobny sposób, mamy pewność odnośnie prawd zawartych w 1 Księdze Mojżeszowej, mimo twierdzeń tych którzy jej zaprzeczają. Wszyscy ludzie, bez względu na kulturę, narodowość czy język ojczysty, są odpowiedzialni przed Stworzycielem. Lecz przez grzech, który pojawił się na świecie wraz z upadkiem pierwszych ludzi, jesteśmy od niego oddzieleni. Jednak poprzez jeden maleńki naród- Izrael- Bóg realizuje swój plan odkupienia ludzkości, który dostępny jest dla wszystkich. Jego plan jest dla nas źródłem radości.
Bóg stworzył wszechświat, ziemię i wszystko co na niej. Możemy ufać, że On zatroszczy się o nasze sprawy w życiu. Bóg może wykorzystać beznadziejną sytuację, jak np. bezdzietność Abrahama i Sary, i uczynić niesamowite rzeczy, jeśli po prostu zaufamy i będziemy jemu posłuszni. Okropne i niesprawiedliwe rzeczy mogą się wydarzyć w naszym życiu, podobnie jak w sytuacji z Józefem, lecz Bóg zawsze uczyni jeszcze większe i wspanialsze rzeczy, jeśli będziemy trwali w nim w wierze i podążali według jego planu. „A wiemy, że Bóg współdziała we wszystkim ku dobremu z tymi, którzy Boga miłują, to jest z tymi, którzy według postanowienia jego są powołani” (Rzymian 8.28).
