Autor:
2 List św. Jana nie podaje dokładnie kto jest autorem. Od początków kościoła przyjęło się, że autorem jest apostoł Jan. W przeciągu lat powstały pewne spekulacje, jakoby autorem listu był jakiś inny uczeń Chrystusa, który także miał na imię Jan. Nie mniej jednak, wszystkie dowody potwierdzają, że autorem jest Jan- umiłowany uczeń, który napisał również Ewangelię Jana.
Data napisania:
2 List św. Jana najprawdopodobniej został spisany w podobnych latach co pozostałe jego listy (1 i 3), czyli na przełomie 85-95 po Chr.
Cel napisania:
Treść 2 Listu św. Jana jest gorliwą prośbą skierowaną do czytelników listu Jana, aby okazywali miłość do Boga i jego Syna Jezusa przez to, że będą posłuszni przykazaniu o wzajemnej miłości i życiu w posłuszeństwie Bożemu Słowu. 2 List św. Jana ostrzega również przed fałszywymi nauczycielami, którzy twierdzili że Chrystus tak naprawdę nie przyszedł w ciele.
Kluczowe wersety:
2 List św. Jana 6, „A to jest miłość, abyśmy postępowali według przykazań jego. Takie jest to przykazanie, które słyszeliście od początku, aby było zasadą waszego postępowania.”
2 List św. Jana 8-9, „Miejcie się na baczności, abyście nie utracili tego, nad czym pracowaliśmy, lecz abyście pełną zapłatę otrzymali. Kto się za daleko zapędza i nie trzyma się nauki Chrystusowej, nie ma Boga. Kto trwa w niej, ten ma i Ojca, i Syna.”
Krótkie podsumowanie:
2 List św. Jana jest zaadresowany do „wybranej pani i do jej dzieci.” Może to dotyczyć kobiety, zajmującej ważną pozycję w kościele lub wskazywać na zaszyfrowaną wiadomość- odnoszący się do lokalnego kościoła i tamtejszej wspólnoty. W czasach, gdy chrześcijanie byli okrutnie prześladowani, w treści powitania często używano zakodowanego (zaszyfrowanego) języka.
2 List św. Jana w dużej mierze skupia się na ostrzeżeniach dotyczących zwodzicieli, którzy nie wykładali poprawnej doktryny o Chrystusie, przedstawiając że Jezus nie przyjął postaci cielesnej lecz jedynie duchową. Jan zdaje sobie sprawę z tego, że prawdziwi wierzący powinni mieć świadomość istnienia takich fałszywych nauczycieli i wystrzegać się ich towarzystwa.
Powiązania:
Jan opisuje miłość nie jako emocję lub uczucie, lecz jako posłuszeństwo względem Bożych nakazów. Jezus także skupia się na znaczeniu przykazań, szczególnie na „pierwszym i najważniejszym,” aby kochać Boga (5 Księga Mojżeszowa 6.5) oraz drugim- aby kochać bliźniego swego (Ew. Mateusza 22.37-40; 3 Księga Mojżeszowa 19.18). Jezus nie przyszedł na świat, aby znieść Prawo Starego Testamentu, ale po to by je całkowicie wypełnić, dokonując dzieła zbawienia.
Zastosowanie praktyczne:
Jest to szczególnie ważne, abyśmy sprawdzali wszystko co mieni się „chrześcijańskim”, abyśmy to co widzimy, słyszymy i czytamy badali w świetle Pisma Świętego. Jedną z najpotężniejszych broni szatana jest zwiedzenie. Bardzo łatwo jest zachwycić się nową i ekscytującą doktryną, która z początku wydaje się być oparta na Piśmie Świętym, lecz po jej wnikliwej analizie okazuje się, że tak naprawdę jest ona odejściem od Słowa Bożego. Jeśli coś wydaje się słuszne, a nie wypływa z wykładni (nauczania) Pisma Świętego, to jest to fałszywa nauka i nie pochodzi od Ducha Świętego, dlatego powinniśmy ją odrzucić.
