Odpowiedź:
Oddanie dzieci do adopcji może być sposobem okazania rodzicielskiej miłości względem dzieci, o które rodzice z różnych powodów nie są w stanie zadbać. To może być także odpowiedź na modlitwy wielu par, które same nie mogą mieć dzieci. Adopcja dla niektórych jest powołaniem do rozwijania opieki rodzicielskiej względem dzieci, które nie są ich biologicznym potomstwem. Adopcja w całym Piśmie Świętym jest bardzo pochlebnie opisywana.
2 Księga Mojżeszowa opowiada historię hebrajskiej kobiety imieniem Jochebed, która urodziła syna w czasie, gdy faraon rozkazał zabijać wszystkie noworodki płci męskiej z plemienia hebrajskiego (2 Księga Mojżeszowa 1.15-22). Jochebed wzięła koszyk z trzciny, powlekła go żywicą i smołą, a potem włożyła do niego swoje dziecko i położyła na brzegu Nilu. Jedna z córek Faraona dostrzegła koszyk i posłała swą służącą, aby go przyniosła. Później zaadoptowała go jako członka swojej królewskiej rodziny i nazwała go Mojżesz. Gdy dorósł stał się wiernym i błogosławionym sługą Bożym (2 Księga Mojżeszowa 2.1-10).
W Księdze Estery, śliczna dziewczynka imieniem Estera, adoptowana przez swojego wuja po śmierci swoich rodziców, została królową, przez którą Bóg przyniósł wolność dla narodu izraelskiego. W Nowym Testamencie czytamy, że Jezus Chrystus został poczęty z Ducha Świętego, nie z mężczyzny (Ew. Mateusza 1.18). Był on „adoptowany” i wychowany przez męża swojej matki- Józefa, który uznał Jezusa za swojego syna.
Gdy powierzamy swoje serca Chrystusowi, wierząc i ufając jemu w kwestii naszego zbawienia, Bóg mówi, że stajemy się częścią jego rodziny- nie przez naturalne poczęcie, lecz przez adopcję. „Wszak nie wzięliście ducha niewoli, by znowu ulegać bojaźni, lecz wzięliście ducha synostwa, w którym wołamy: Abba, Ojcze!” (Rzymian 8.15). Podobnie także czynimy, gdy przez adopcję włączamy jakąś osobę do własnej rodziny. Jest to podyktowane dobrowolnym wyborem i miłością. „Przeznaczył nas dla siebie do synostwa przez Jezusa Chrystusa według upodobania woli swojej” (Efezjan 1.5). Jak Bóg adoptuje do swojej duchowej rodziny tych, którzy przyjmują Chrystusa jako swojego Zbawiciela, tak i my powinniśmy z modlitwą rozważyć adopcję- przyłączenie dziecka (dzieci) do naszej biologicznej rodziny.
Dokładnie widać, że zarówno fizyczny jak i duchowy wymiar adopcji w świetle Pisma Świętego jest czymś wspaniałym. I zarówno ci, którzy adoptują, jak i ci którzy są adoptowani, doświadczają ogromnego błogosławieństwa, przywileju jakim Bóg obdarzył nas poprzez włączenie do swojej duchowej rodziny.
