Odpowiedź:
Apollos był ewangelistą, apologetą, przywódcą kościoła oraz przyjacielem apostoła Pawła. Apollos był Żydem z Aleksandrii, Egiptu, opisany jako "człowiek uczony", "znający świetnie Pisma", "obeznany z drogę Pańską", który "przemawiał z wielkim zapałem" (Dz. Apostolskie 18.24-25; tłum. Biblia Tysiąclecia). W 54 r. po Chr., podróżował do Efezu, gdzie odważnie nauczał w synagodze. Jednak w tym czasie, zrozumienie Apollosa odnośnie ewangelii było niekompletne, skoro "znał tylko chrzest Jana" (Dz. Apostolskie 18.25). To prawdopodobnie oznacza, że Apollos głosił potrzebę odwrócenia się od popełniania grzechów oraz wiarę w Mesjasza- może nawet wierzył, że Jezus z Nazaretu był Mesjaszem- ale nie znał pełnego znaczenia ofiary Jezusa, jego śmierci i zmartwychwstania. Akwila i Pryscylla, przyjaciele Pawła, spędzili trochę czasu z Apollosem i uzupełnili braki w jego zrozumieniu przesłania ewangelii o Jezusie Chrystusie (Dz. Apostolskie 18.26). Apollos wyposażony w pełną ewangelię natychmiast rozpoczął służbę głoszenia i stał się niezwykle skutecznym apologetą używanym przez Boga (Dz. Apostolskie 18.28).
Apollos podróżował przez Achaję i ostatecznie trafił do Koryntu (Dz. Apostolskie 19.1), gdzie "podlewał" to, co Paweł "zasiał" (1 Koryntian 3.6). To jest ważne, aby pamiętać o tym podczas studiowania 1 listu do Koryntian. Apollos, ze swoimi naturalnymi darami, przyciągnął zwolenników w kościele korynckim, ale zwykły podziw przerodził się w podziały. Wbrew życzeniom Apollosa, w Koryncie powstała grupa zwolenników, którzy uważali go za swojego duchowego mentora, wyłączając z tego Pawła i Piotra. Paweł rozprawia się z takim podziałem w 1 Koryntian 1.12-13. Chrystus nie jest podzielony i też nie powinien. Nie możemy kochać jakiejś osoby ponad prawdę.
Ostatnia wzmianka w Biblii na temat Apollosa pochodzi z listu Pawła do Tytusa: "Biegłego w Prawie Zenasa i Apollosa troskliwie zaopatrz na drogę, żeby im nic nie brakowało" (Tytusa 3.13; tłum. Biblia Poznańska). Oczywiście Apollos był w tym czasie w drodze przez Kretę (gdzie był Tytus). I co oczywiste, Paweł nadal uważał Apollosa za wartościowego współpracownika i przyjaciela.
Niektóry wierzą, że Apollos ostatecznie powrócił do Efezu, aby służyć tam w kościele. Bardzo możliwe, że tak było, chociaż nie ma żadnego biblijnego potwierdzenie tego wątku. Niektórzy również wskazują Apollosa na nieznanego autora Listu do Hebrajczyków; nie ma jednak żadnego biblijnego potwierdzenia dla takiego wskazania. Autor Listu do Hebrajczyków pozostaje nieznany.
Podsumowując, Apollos był człowiekiem wykształconym, gorliwym dla Pana oraz talentem w nauczaniu słowa. Był zaangażowany w dzieło Pańskie, pomagając w służbie apostołów i wiernie pobudzając wierzących do duchowego wzrostu, budując przy tym kościół. Jego życie powinno zachęcać każdego z nas, "Wzrastajcie raczej w łasce i w poznaniu Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa" (2 Piotra 3.18), aby wykorzystywać dary otrzymane od Boga w krzewieniu prawdy.
