Odpowiedź:
"Azazel" lub "kozioł ofiarny" jest wspomniany w Księdze Kapłańskiej 16 jako część Bożych instrukcji dla Izraelitów dotyczących Dnia Pojednania. W tym dniu arcykapłan najpierw składał ofiarę za grzechy swoje i swoich domowników, a następnie składał ofiary za naród. "Od zboru synów izraelskich weźmie dwa kozły na ofiarę za grzech i jednego barana na ofiarę całopalną." (w. 5). Kapłan przyprowadzał zwierzęta przed Pana i rzucał losy między dwoma kozłami - jeden miał być ofiarą, a drugi kozłem ofiarnym. Pierwszy kozioł został zabity za grzechy ludu, a jego krew użyta do oczyszczenia Miejsca Najświętszego, Namiotu Spotkania i ołtarza (w. 20). Po oczyszczeniu, żywy kozioł był przynoszony do najwyższego kapłana. Kładąc ręce na koźle ofiarnym, arcykapłan "wyzna nad nim wszystkie przewinienia synów izraelskich i wszystkie ich przestępstwa, którymi zgrzeszyli, i złoży je na głowę kozła, i wypędzi go przez wyznaczonego męża na pustynię. Tak poniesie na sobie ten kozioł wszystkie ich przewinienia do ziemi pustynnej; a tamten wypuści tego kozła na pustynię." (w. 21-22). Symbolicznie, kozioł ofiarny wziął na siebie grzechy Izraelitów i usunął je (w. 10). Dla chrześcijan jest to zapowiedź Chrystusa.
Chrystus jest całkowitym zadośćuczynieniem za nasze grzechy. Pod wieloma względami uosabia On każdy aspekt Dnia Pojednania. Powiedziano nam, że jest On naszym wielkim Arcykapłanem (List do Hebrajczyków 4:14). Jest także "Barankiem który został zabity" (Objawienie 13:8) jako ofiara za nasze grzechy. Jest też naszym kozłem ofiarnym. Drugi List do Koryntian 5:21 mówi: "On tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą". Nasze grzechy zostały złożone na Chrystusa - On poniósł nasze grzechy, tak jak kozioł ofiarny ponosił grzechy Izraelitów. Izajasz 53:6 przepowiada przyjęcie przez Chrystusa ciężaru grzechu: "Wszyscy jak owce zbłądziliśmy, każdy z nas na własną drogę zboczył, a Pan jego dotknął karą za winę nas wszystkich". Po złożeniu grzechów na kozła ofiarnego, został on uznany za nieczystego i wypędzony na pustynię. W istocie, kozioł został wypędzony. To samo stało się z Jezusem. Został ukrzyżowany poza miastem. "Wzgardzony był i opuszczony przez ludzi, mąż boleści, doświadczony w cierpieniu jak ten, przed którym zakrywa się twarz, wzgardzony tak, że nie zważaliśmy na Niego. ... Dlatego dam mu dział wśród wielkich i z mocarzami będzie dzielił łupy za to, że ofiarował na śmierć swoją duszę i do przestępców był zaliczony. On to poniósł grzech wielu i wstawił się za przestępcami." (Izajasza 53:3 i 12). Jezus uosabiał to, co reprezentował kozioł ofiarny - usunięcie grzechów ze sprawców.
Zaprawdę, rytuały Starego Testamentu niosą ze sobą głębię i bogactwo, które mógł stworzyć tylko Bóg. Dzień Pojednania zapowiadał ostateczne odkupienie, które zapewnia Chrystus. Nie musimy już składać ofiar ze zwierząt, aby przykryć nasze grzechy, ani przypisywać naszych grzechów kozłowi ofiarnemu, aby zostały one usunięte. Jezus został złożony w ofierze i jest "kozłem ofiarnym" za nas. Nasze grzechy zostały odkupione i usunięte. "Albowiem zakon, zawierając w sobie tylko cień przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy", czytamy w Liście do Hebrajczyków 10:1. "one (ofiary) właśnie przywodzą na pamięć grzechy co roku. Jest bowiem rzeczą niemożliwą, aby krew wołów i kozłów mogła gładzić grzechy.(...) mocą tej woli jesteśmy uświęceni przez ofiarowanie ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze." (Hebrajczyków 10:3-4, 10).
Na marginesie, imię "Azazel" pojawia się w niektórych mitologiach żydowskich. Chociaż istnieją różne wersje w Księdze Henocha, Księdze Gigantów i innych pseudoepigraficznych księgach, historia jest zasadniczo taka, że Azazel był imieniem jednego z upadłych aniołów, który zgrzeszył w 6 rozdziale Księgi Rodzaju. Jako przekleństwo za swój grzech, Azazel został zmuszony do przybrania postaci kozopodobnego demona. Mit ten nie został zapisany w Biblii. Niezależnie od tożsamości Azazela, Biblia podkreśla wystarczalność i kompletność ofiary Chrystusa zarówno w celu usunięcia naszego grzechu, jak i pojednania nas z Bogiem.
