Odpowiedź:
Czystość to wolność od wszystkiego, co zanieczyszcza. Czystość to cecha bycia bezbłędnym, bezkompromisowym lub nieskażonym. Czysta woda jest wolna od jakichkolwiek innych substancji. Czyste złoto zostało oczyszczone do takiego stopnia, że wszystkie zanieczyszczenia zostały usunięte. Czyste życie to takie, w którym grzech nie determinuje już dokonywanych wyborów.
Czystość jest ważna dla Boga, który sam jest prawdziwie czysty. Czystość jest często używana w Piśmie Świętym jako środek do komunikowania świętości lub doskonałości. Kiedy Mojżesz budował przybytek, Bóg nakazał, aby świecznik i inne przedmioty wewnątrz Miejsca Świętego były wykonane "z czystego złota" (Wj 25:31; por. 37:2, 16). Oliwa używana w przybytku miała być czysta, podobnie jak kadzidło (Kpł 24:2, 7). Pan ma "czyste" oczy (Habakuka 1:13) i wypowiada "czyste" słowa (Psalm 12:6). Nowe Jeruzalem jest opisane jako "miasto z czystego złota, czyste jak szkło" (Objawienie 21:18).
Kiedy Bóg stworzył niebiosa i ziemię (Rdz 1-2), wszystko było czyste. Nie było śmierci, rozkładu, zanieczyszczenia ani grzechu. Bóg tworzy czyste rzeczy, ponieważ sam jest czysty. W Nim nie ma zamieszania, sprzeczności ani kompromisów. Wszystko, co czyni, jest dobre (Psalm 18:30; 145:17). Stworzył ludzi, aby odzwierciedlali Jego obraz i żyli w czystej, nieprzerwanej komunii z Nim (Rdz 1:27). Jednakże grzech jest niszczycielem czystości (Psalm 14:3). Nieczystość jest często wymieniana jako jeden z czynników, który oddala nas od obecności Boga (Kolosan 3:5-6; Galacjan 5:19-21; 1 Koryntian 6:9-10). Nieczystość czyni osobę lub naród niezdolnymi do wejścia w Bożą obecność (Jozuego 3:5; Objawienie 21:27; Efezjan 5:5; Jakuba 4:8). Aby mieć społeczność ze świętym Bogiem, musimy odzyskać czystość, którą On pierwotnie dla nas przeznaczył: "Któż może wstąpić na górę Pana? Kto może stanąć na jego świętym miejscu? Ten, kto ma czyste ręce i czyste serce" (Psalm 24:3-4).
W Starym Testamencie ludzie odzyskiwali czystość poprzez składanie ofiar ze zwierząt w sposób określony przez Boga. Bóg oświadczył, że oczyści ich (Kpł 22:32), jeśli będą przestrzegać wszystkich Jego przykazań (Kpł 22:31), Jego szabatów (Kpł 26:2) i Jego ofiar (Wj 8:27). Pokuta i wiara w nadchodzącego Zbawiciela, okazane w posłuszeństwie Prawu, były wystarczające, aby Bóg ogłosił ludzi sprawiedliwymi. W Nowym Testamencie czystość odzyskuje się, pokładając wiarę w doskonałej ofierze Pana Jezusa Chrystusa (Rz 6:3-7). Sami nie możemy być wystarczająco czyści, by oglądać Boga (Rz 3:23). Musimy mieć sprawiedliwość Chrystusa zapisaną na naszych kontach (2 Koryntian 5:21). To właśnie oznacza bycie chrześcijaninem.
Termin czystość jest dziś często używany w odniesieniu do seksualności. Czystość seksualna to wolność od niemoralności lub perwersji. Dziewczęta czasami noszą pierścienie czystości, aby wskazać na swoje zaangażowanie w zachowanie abstynencji seksualnej do ślubu. Czystość jest ściśle związana ze świętością, a ci, którzy chodzą w świętości, zachowują czystość seksualną: wstrzemięźliwość przed ślubem i monogamię w małżeństwie.
Kiedy narodziliśmy się na nowo przez wiarę w Jezusa (Jana 3:3), pragniemy żyć w czystości (1 Piotra 1:15-16). Czystość ta nie ogranicza się do naszej seksualności, choć jest ona ważna (Efezjan 5:2; 1 Koryntian 6:18). Bóg pragnie, abyśmy żyli w czystości we wszystkich naszych relacjach z innymi (Ezechiela 45:10; Łukasza 6:31). Czystość powinna określać nasze myśli (2 Kor 10:5), słowa (Ef 4:29) i czyny (1 Kor 10:31). Jezus powiedział: "Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą" (Mt 5:8). Kiedy nasze serca są przesiąknięte nieczystością, nie możemy doświadczyć Bożej obecności ani usłyszeć Jego głosu. Ale kiedy nasze roszczenie do sprawiedliwości opiera się na tym, co uczynił Jezus (Tytusa 3:5), będziemy starać się porzucić grzech (1 Jana 3:9) i żyć w czystości serca, ciesząc się społecznością z Bogiem czystości.
