Odpowiedź:
Hojność to cecha bycia życzliwym i bezinteresownym, szczególnie w odniesieniu do dzielenia się pieniędzmi i innymi cennymi rzeczami z innymi. Biblia ma wiele do powiedzenia na temat hojności jako pożądanej cesze charakteru. Ks. Przyp. Salomona 22.9 mówi: "Błogosławiony jest człowiek życzliwy, gdyż udziela ze swojego chleba ubogiemu" (tłum. Biblia Warszawska). Bóg jest hojny i oczekuje, że pójdziemy za Jego przykładem.
Hojność Boga jest widoczna wszędzie wokół nas. Bóg stworzył tę planetę, która jest specjalnie przystosowana do zapewnienia nam utrzymania i zaspokajania naszych potrzeb i przyjemności. Dostarcza nam kolorów, światła, dźwięku, powietrza i zdolności do smakowania i cieszenia się, słyszenia i doceniania, dotykania i bycia zadowolonym. Przede wszystkim Bóg okazał swoją hojność, gdy złożył swojego Syna w ofierze, aby zadośćuczynić za nasz grzech. W obliczu takiej hojności możemy jedynie powiedzieć: "Bogu niech będą dzięki za niewysłowiony dar jego" (2 Koryntian 9.15). Dar Jezusa dla grzesznej ludzkości był najwyższym aktem hojności.
Ponieważ nam przebaczono, mamy przebaczać (Efezjan 4.32). A gdy widzimy, że Bóg jest hojny, mamy być hojni. Hojność może przejawiać się na wiele sposobów. Możemy ofiarować nasz czas, nasze zasoby materialne, naszą gościnność i naszą przyjaźń. Biblia naucza ogólnej zasady, że ci, którzy są hojni, znajdą łaskę: "Jeden daje hojnie, lecz jeszcze więcej zyskuje; inny nadmiernie skąpi i staje się tylko uboższy. Kto jest dobroczynny, będzie wzbogacony, a kto innych pokrzepia, sam będzie pokrzepiony. Kto chowa zboże, tego ludzie przeklinają, lecz błogosławieństwo spoczywa na głowie tego, kto je sprzedaje" (Ks. Przyp. Salomona 11.24-26; tłum. Biblia Warszawska). Słowo Boże jasno mówi, że hojni są pamiętani i nagradzani, czy to w tym, czy w przyszłym życiu.
Bóg wzywa nas do hojności, ponieważ chce, abyśmy otrzymali błogosławieństwo, które z niej płynie. Jezus powiedział: "Dawajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, natłoczoną, potrzęsioną i przepełnioną dadzą w zanadrze wasze; albowiem jakim sądem sądzicie, takim was osądzą, i jaką miarą mierzycie, taką i wam odmierzą" (Ew. Łukasza 6.38). Obietnica ta jest odzwierciedleniem prawdy zawartej w 2 Ks. Kronik 16.9, że "Pan wodzi oczyma swymi po całej ziemi, aby wzmacniać tych, którzy szczerym sercem są przy nim".
Powinniśmy okazywać hojność każdemu, gdy mamy taką możliwość: "Temu, kto cię prosi, daj, a od tego, który chce od ciebie pożyczyć, nie odwracaj się" (Ew. Mateusza 5.42; tłum. Biblia Warszawska). Byli złodzieje muszą porzucić swoje dotychczasowe życie i "niech raczej żmudną pracą własnych rąk zdobywa dobra, aby miał z czego udzielać potrzebującemu" (Efezjan 4.28). Bogaci powinni być "hojni i chętnie dzielić się z innymi" (1 Tymoteusza 6.18).
W naszej hojności nie powinniśmy oczekiwać zwrotu z nawiązką. Nasza nagroda przyjdzie od Pana, na Jego sposób i w Jego czasie. Mamy okazywać hojność nawet naszym wrogom: "kto ci zabiera płaszcz, i sukni nie odmawiaj. . . jeśli pożyczacie tym, od których spodziewacie się zwrotu, na jaką wdzięczność zasługujecie? I grzesznicy pożyczają grzesznikom, aby to samo odebrać z powrotem. Ale miłujcie nieprzyjaciół waszych i dobrze czyńcie, i pożyczajcie, nie spodziewając się zwrotu, a będzie obfita nagroda wasza, i synami Najwyższego będziecie, gdyż On dobrotliwy jest i dla niewdzięcznych, i dla złych" (Ew. Łukasza 6.29, 34-35).
Bóg szuka ludzi, którzy będą odzwierciedlać Jego charakter i wzorować się na Jego hojności. Z radością błogosławi ich i okazuje się silny w ich imieniu. W 2 Koryntian 9.6-15 Paweł zachęca kościół do hojności w dawaniu datków na dzieło Pana. I chwali Filipian za to, że byli tak hojni dla niego, dodając, że cieszy się nie ze względu na siebie, ale ze względu na nich - otrzymają błogosławieństwo z powodu ich daru (Filipian 4.17). Możemy zastosować te zachęty w naszym życiu i starać się być hojnymi i mądrymi we wszystkim, co Bóg nam powierzył.
