Odpowiedź:
Ludzie mają różne obrazy, gdy słyszą słowo medytacja. Dla niektórych medytacja to siedzenie w określonej pozycji i oczyszczanie umysłu w celu relaksu; inni uważają, że jest to duchowa dyscyplina polegająca na skupieniu się na kluczowym słowie lub obrazie przez dłuższy czas; jeszcze inni uważają medytację za opróżnienie się ze wszystkich myśli i emocji. Biblia przedstawia inną definicję medytacji, która koncentruje się wyłącznie na Słowie Bożym i tym, co ono o Nim objawia.
Jozuemu nakazano rozmyślać nad Bożym prawem dniem i nocą, aby odnieść pobożny sukces w swoich przedsięwzięciach (Joz. 1:8). Dawid mówi o swojej miłości do prawa i późniejszej medytacji nad nim (Psalm 119:97). Biblia wspomina również o ludziach medytujących nad tym, co Słowo Boże objawia o Bogu: Jego dziełach (Psalm 143:5), czynach (Psalm 119:27), obietnicach (Psalm 119:148) i niezawodnej miłości (Psalm 48:9). Medytacja w Biblii obejmuje rozważanie Słowa Bożego i głęboką refleksję nad jego prawdami.
Kiedy Jozuemu powiedziano, by nieustannie rozmyślał nad Bożym prawem, jego medytacja miała sprawić, by "uważnie czynił wszystko, co jest w nim napisane" (Joz. 1:8). Rozmyślanie nad Słowem Bożym i Jego charakterem jest przedmiotem medytacji, a jej celem jest posłuszeństwo. Skupianie się na Biblii i Bożych drogach pomoże nam w naszym chodzeniu z Bogiem: "Ukryłem słowo twoje w sercu moim, abym nie zgrzeszył przeciwko tobie" (Psalm 119:11).
W Nowym Testamencie Tymoteusz ma "rozmyślać" nad tym, co napisał Paweł (1 Tymoteusza 4:15). Wszyscy wierzący są napominani w Liście do Filipian 4:8, aby kontrolowali swoje myśli: "Wreszcie, bracia, myślcie tylko o tym, co prawdziwe, co poczciwe, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co chwalebne, co jest cnotą i godne pochwały". Rozmyślanie o tym, co dobre i słuszne, ma na celu przekształcenie myśli w czyn i wprowadzenie ich w życie (Flp 4:9). Kontakt z Biblią powinien promować zmiany w życiu człowieka (Jakuba 1:22-25), a medytacja biblijna pomoże zapewnić właściwą zmianę.
Biblijne spojrzenie na medytację różni się od tego, co wmawia nam świat. Współczesne nauki na temat medytacji wywodzą się z fałszywych religii: na przykład medytacja transcendentalna ma swoje korzenie w hinduizmie. Świeckie poglądy na medytację mogą postrzegać ją jako zdrowy sposób na relaks i usunięcie stresu z życia. Ostatecznie niebiblijne formy medytacji, czy to z hinduizmu, czy ze świeckości, nie mogą zapewnić trwałego pokoju, ponieważ tylko Chrystus może dać prawdziwy i trwały pokój (J 14:27).
Chrześcijanie powinni podążać za biblijnym nauczaniem na temat medytacji i medytować nad Bogiem i Jego Słowem, a nie nad sobą lub rzeczami tego świata. Nie powinniśmy uczestniczyć w światowej wersji medytacji, ale zamiast tego medytować nad Słowem Bożym i pozwolić mu nas przemieniać (Rz 12:2).
