Co Biblia ma na myśli mówiąc, że coś jest nieczyste?
Odpowiedź:
Hebrajskie słowo przetłumaczone jako "nieczysty" w Księdze Kapłańskiej jest użyte prawie sto razy w tej jednej księdze, wyraźnie podkreślając status "czysty" w porównaniu z "nieczystym". Zwierzęta, przedmioty, żywność, odzież, a nawet ludzie mogą być uważani za "nieczystych".
Ogólnie rzecz biorąc, Prawo Mojżeszowe określało coś jako "nieczyste", jeśli nie nadawało się do użycia w oddawaniu czci Bogu. Bycie "czystym" lub "nieczystym" było ceremonialnym określeniem regulującym rytuał kultu zbiorowego. Na przykład pewne zwierzęta, takie jak świnie, były uważane za nieczyste i dlatego nie mogły być używane w ofiarach (Kpł 5:2); były też pewne działania, takie jak dotykanie martwego ciała, które czyniły żywą osobę nieczystą i tymczasowo niezdolną do udziału w ceremonii kultu (Kpł 5:3).
Księga Kapłańska 10:10 nauczała: "abyście umieli rozróżniać między tym, co święte, a tym, co nie święte, między tym, co czyste, a tym, co nieczyste". Równoległość między "świętym" i "czystym" (oraz "pospolitym" i "nieczystym") ujawnia, że polecenie to odnosiło się do stanu duchowego człowieka, choć często wiązało się z czynnościami fizycznymi.
Niektóre pokarmy były nieczyste dla Żydów i zabronione do spożywania, takie jak wieprzowina, niektóre ryby i niektóre ptaki. Infekcja skóry mogła uczynić osobę nieczystą lub niezdolną do przebywania w przybytku, a nawet w społeczności (Kpł 13:3). Dom z pewnymi rodzajami pleśni był nieczysty. Kobieta była nieczysta przez pewien czas po porodzie. W dni święte pary nie mogły angażować się w aktywność seksualną, ponieważ uwolnienie nasienia czyniło ich nieczystymi aż do wieczora (Kpł 15:18).
Podczas gdy wiele różnych okoliczności mogło uczynić osobę, zwierzę lub przedmiot nieczystym, większość przepisów przedstawiała działania dyskwalifikujące osobę lub zwierzę w związku z ofiarami składanymi w przybytku. Zwierzę składane w ofierze musiało być wolne od wad. Osoba składająca ofiarę również musiała być "czysta" przed Prawem, tj. czciciel musiał przestrzegać Prawa i podchodzić do Boga z szacunkiem.
W Nowym Testamencie Jezus wykorzystał ideę bycia "czystym", aby mówić o byciu świętym. W Ewangelii Łukasza 11:39-41 mówi do faryzeuszy: "wy, faryzeusze, oczyszczacie to, co jest zewnątrz kubka i misy, ale to, co jest wewnątrz was, pełne jest łupiestwa i złości. (40) Głupcy, czy ten, który uczynił to, co jest zewnątrz, nie uczynił i tego, co jest wewnątrz? (41) Ale dajcie to, co wewnątrz, na jałmużnę, a oto wszystko dla was będzie czyste".
Pojęcia "czysty" i "nieczysty" były bardzo dobrze znane osobom podlegającym Prawu Starego Testamentu. Bóg wzywał swój lud do oddzielenia się od nieczystości tego świata. Zasada bycia czystym przenika również do Nowego Testamentu, z ideą życia w duchowej czystości (2 Koryntian 6:17) i dążenia do świętości, życia godnego naszego powołania (Kolosan 1:10).
