Co Biblia mówi o odpowiedzialności chrześcijanina?
Odpowiedź:
Bez wątpienia największym powodem, dla którego żyjemy dla Boga, jest nasza wiara w zmartwychwstanie Jego Syna, Jezusa Chrystusa. To dzięki Jego zmartwychwstaniu z grobu mamy nadzieję i obietnicę życia wiecznego z Nim. W 15 rozdziale 1 Listu do Koryntian apostoł Paweł wyjaśnia, że ze względu na obietnice przyszłego zmartwychwstania i życia wiecznego w królestwie, wierzący mają nie tylko motywację, ale także wieczną odpowiedzialność za nasze życie tutaj na ziemi.
Apostoł Paweł odnosi się do takiej odpowiedzialności w swoim końcowym stwierdzeniu w 15 rozdziale pierwszego listu do Koryntian. Oświadcza, że jeśli naprawdę wierzymy i jesteśmy naprawdę wdzięczni za to, że nasze zmartwychwstanie jest pewne, powinniśmy "dlatego" zademonstrować naszą pewność i naszą wdzięczność, "stojąc mocno, nie pozwalając, by cokolwiek nas poruszyło" i "zawsze oddając się w pełni dziełu Pana" (1 Koryntian 15:58). Taka jest zatem odpowiedzialność wierzącego: trwać mocno w wierze i całkowicie oddać się Panu.
Greckie słowo oznaczające "stać mocno" to hedraios, które dosłownie odnosi się do "bycia usadowionym, osiadłym i mocno osadzonym". Greckie określenie "nie pozwalając, by cokolwiek cię poruszyło" to ametakinetos, które niesie ze sobą tę samą podstawową ideę, ale z większą intensywnością. Oznacza to "bycie całkowicie nieruchomym i nieporuszonym", wskazując, że nie powinniśmy nawet o centymetr odsuwać się od Jego woli. Będąc całkowicie zgodni z wolą Bożą, mamy "zawsze oddawać się pracy Pańskiej", uważając, by nie być "miotanymi i unoszonymi lada wiatrem nauki przez oszustwo ludzkie i przez podstęp, prowadzący na bezdroża błędu" (Efezjan 4:14).
Dlaczego Paweł dał nam to ostrzeżenie? Po prostu dlatego, że jeśli nasza ufna nadzieja w zmartwychwstanie się zachwieje, z pewnością nie porzucimy dróg i standardów tego świata. Dlatego też, jeśli nie ma żadnych wiecznych konsekwencji tego, co robimy w tym życiu, znika motywacja do bezinteresownej służby i świętego życia. Innymi słowy, porzucamy nasze wieczne obowiązki.
I odwrotnie, gdy nasza nadzieja w zmartwychwstanie jest jasna i pewna, będziemy mieli wielką motywację, by zwracać uwagę na odpowiedzialność, jaką mamy, by "zawsze oddawać się pracy Pańskiej". Greckie znaczenie tego wyrażenia niesie ze sobą ideę przekraczania wymagań, przelewania się lub przesadzania. Dobry przykład tego znajdujemy w Liście do Efezjan 1:7-8, gdzie słowo to jest użyte w odniesieniu do Boga, który "obficie" obdarzył nas bogactwem swojej łaski. Ponieważ Bóg tak obficie zaopatrzył nas, którzy na nic od Niego nie zasługujemy, powinniśmy postanowić dawać z siebie obficie w służbie dla Niego, któremu zawdzięczamy wszystko.
Biblia uczy nas, że naszym obowiązkiem jako wierzących jest bezkompromisowa praca w taki sposób, w jaki Pan nas uzdolnił i prowadzi w tym życiu. Musimy w pełni zrozumieć, że aż do powrotu Pana są dusze, do których należy dotrzeć i wszelkiego rodzaju posługi, które należy wykonywać. Jesteśmy odpowiedzialni za nasze pieniądze, czas, energię, talenty, dary, ciało, umysł i ducha i nie powinniśmy inwestować w nic, co w jakiś sposób nie przyczynia się do dzieła Pana. Jakub mówi nam: "Jak ciało bez ducha jest martwe, tak i wiara bez uczynków jest martwa" (Jakuba 2:26).
Nasza praca dla Pana, jeśli jest naprawdę dla Niego i wykonywana w Jego mocy, nie może nie osiągnąć tego, czego On chce. Każde dobre dzieło wierzących przynosi wieczne korzyści, które gwarantuje sam Pan. Jezus mówi nam: "Oto przyjdę wkrótce! Moja nagroda jest ze Mną i oddam każdemu według tego, co uczynił" (Objawienie 22:12).
Mówiąc najprościej, nasza odpowiedzialność polega na pracy dla Pana, niezależnie od tego, czy jest to "opieka nad sierotami lub wdowami w potrzebie" (Jakuba 1:27), dawanie głodnym, nagim, odwiedzanie więźniów (zob. Mateusza 25:35-36), służenie w miejscu pracy (zob. Kolosan 3:22), czy robienie czegokolwiek (Kolosan 3:23). Naszą motywacją jest Boża obietnica, że nasza praca "nie jest daremna" w Panu, "wiedząc, że od Pana otrzymacie jako zapłatę dziedzictwo, gdyż Chrystusowi Panu służycie" (Kol 3:24).
