Odpowiedź:
Pismo Święte ma wiele do powiedzenia na temat pokusy, która jest kuszeniem do grzechu przeciwko Bogu. Bóg nie jest tym, który nas kusi, ponieważ nie może uczynić niczego złego i nie pragnie, by ktokolwiek grzeszył (List Jakuba 1:13; 1 List Jana 2:16). Bóg może jednak pozwolić, byśmy byli kuszeni i poddawani próbom, aby pomóc nam wzrastać (Jk 1:3). Pokusa pochodzi z naszych własnych grzesznych pragnień (Jk 1:14) i od szatana, który pragnie naszej ruiny (Rdz 3:1-4; 1 P 5:8). Ponieważ ludzie mają grzeszną naturę odziedziczoną po Adamie, pokusa jest nieuniknioną częścią istnienia na tym świecie.
W Biblii jest wiele przykładów ludzi, którzy byli kuszeni:
- Adam i Ewa. Bóg wyraźnie powiedział Adamowi i Ewie, aby nie jedli owocu z drzewa poznania dobra i zła (Rdz 2:16-17). Ewa została skuszona przez węża, który zachęcił ją do zakwestionowania Bożych instrukcji, zaprzeczył Bożemu ostrzeżeniu i powiedział jej, że zjedzenie owocu uczyni ją "podobną do Boga" (Rdz 3:1-5). Ewa uwierzyła w kłamstwa, a jej własne pragnienia wzięły górę, gdy zobaczyła, że owoc jest "przyjemny dla oka" (werset 6). Pomimo nakazu Pana, Ewa zjadła zakazany owoc i dała trochę Adamowi, który również zjadł.
- Józef. Podczas służby w domu Potifara w Egipcie, Józef był kuszony do popełnienia cudzołóstwa za namową żony Potifara (Rdz 39:6-7). Miał okazję i chętną partnerkę, a pokusa była obecna "dzień po dniu" (werset 10). Zamiast ulec pokusie, Józef uciekł od tej sytuacji (werset 12).
- Dawid. Podczas gdy jego ludzie byli na wojnie, król Dawid zobaczył kąpiącą się piękną kobietę o imieniu Batszeba i uległ pokusie zaspokojenia swojej żądzy (2 Samuela 11:1-4). Dawid uległ pokusie i z powodu cudzołóstwa Batszeba zaszła w ciążę. Dawid kazał zabić jej męża, aby zatuszować swój grzech (2 Samuela 11:5, 16-17).
- Piotr. Choć szczycił się swoją lojalnością, Piotr uległ pokusie i zaparł się, że znał Jezusa (Mt 26:69-75). Strach przed człowiekiem pokonał bojaźń Bożą w sercu Piotra. Jezus już wcześniej ostrzegał przed szatańskim planem kuszenia Piotra, ale mówił też o jego nawróceniu (Łk 22:31-32).
Bycie kuszonym nie jest grzechem. Jezus był kuszony przez diabła podczas czterdziestu dni spędzonych na pustyni (Mt 4:1-11). Chociaż nigdy nie zgrzeszył, kuszenie Jezusa pokazuje, że może On współczuć nam, gdy jesteśmy kuszeni (Hebrajczyków 4:15). Ponadto Jezus jest drugim Adamem: odniósł sukces tam, gdzie pierwszy Adam zawiódł (1 Koryntian 15:21-22, 45-47).
Pokusa do grzechu może być bardzo silna, ale Bóg obiecał nam wyjście: "Dotąd nie przyszło na was pokuszenie, które by przekraczało siły ludzkie; lecz Bóg jest wierny i nie dopuści, abyście byli kuszeni ponad siły wasze, ale z pokuszeniem da i wyjście, abyście je mogli znieść." (1 Koryntian 10:13). Nasze ciało i grzeszna natura sprawiają, że łatwo jest ulec pokusie, gdy pojawia się ona na naszej drodze, ale dzięki mocy Ducha Świętego możemy się jej oprzeć. Poddając się Bogu (List Jakuba 4:7) i zakładając zbroję Bożą, chrześcijanie mogą oprzeć się diabelskim planom i próbom kuszenia (List do Efezjan 6:10-18). Gdy wygrywamy bitwę z pokusą, nasza wiara staje się silniejsza.
Pokusa może zdarzyć się każdemu, ale chrześcijanin ma wybór: ulec pokusie grzechu lub oprzeć się jej dzięki Bożej sile. Mądrze jest, gdy chrześcijanie rozumieją swoje słabości i unikają sytuacji, o których wiedzą, że mogą skusić ich do grzechu (zob. 1 Tymoteusza 6:8-9 i 1 Koryntian 7:4-5). Modlitwa o Bożą pomoc, gdy jesteśmy kuszeni, i uzbrojenie się w Pismo Święte przeciwko diabelskim atakom to sposoby na ochronę w czasie pokusy (Łukasza 11:4; Efezjan 6:17).
