Odpowiedź:
Porażka od czasu do czasu jest częścią życia ludzkiego, ale określenie siebie „przegranym” następuje wtedy, gdy zostajemy pokonani przez porażkę, odmawiając wstania i spróbowania ponownie. Chrześcijanie czasami wierzą, że powinni być odporni na porażki z tytułu ich relacji z Bogiem, ale prawda jest taka, że Bóg często dopuszcza abyśmy doświadczyli porażki z różnych powodów. Joba 14.1 (tłum. Biblia Tysiąclecia) mówi, "Człowiek zrodzony z niewiasty ma krótkie i bolesne życie." Fragment ten nie mówi o "niewierzącym" czy "bezbożnym." Mówi o człowieku zrodzonym z kobiety. Do kogo się to odnosi? Do każdego. Życie pełne jest trudności, nawet dla tych, którzy należą do Boga dzięki wierze w Chrystusa. Mamy się tego spodziewać. To oznacza, że Bóg nie obiecuje życia bez problemów, smutku oraz porażki, tylko dlatego, że w niego wierzymy.
Ew. Łukasza 9.1-5 opisuje to jak Jezus posłał swoich uczniów, aby głosili ewangelię i dokonywali cudów. On również nauczał ich jak mają radzić sobie z porażkami. "A jeśli was nie przyjmą, wychodząc z tego miasta, strząśnijcie pył z waszych nóg na świadectwo przeciwko nim" (Ew. Łukasza 9.5; tłum. Uwspółcześniona Biblia Gdańska). Jezus chciał, aby przyszli apostołowie wzorowali się na Nim. On dał im moc i autorytet nad demonami, moc do uzdrawiania chorych itp. Przede wszystkim Jezus chciał, aby mieli odwagę. On wiedział, że nie każdy przyjmie prawdę o nim, ale mówiąc, "strząśnijcie pył z waszych nóg" miał na myśli to, aby szli dalej i siali. Zwiastowanie i doświadczenie odrzucenia może sprawić, że poczujemy się przegranymi, ale jeśli rozumiemy to, że mamy się tego spodziewać (Ew. Jana 15.18), to co wydaje się porażką właściwie staje się odznaką honoru.
Gdy czujemy, że nadchodzi porażka, naszą pierwszą reakcją może być ucieczka lub poddanie się. Jeśli chodzi o grzech, jesteśmy zdolni go uniknąć. Nawet w całkowitej miłości, wierze i oddaniu Bogu, możemy upaść, ale Bóg nie jest tym zaskoczony, z tego powodu posłał swojego Syna, aby umarł za nasze grzechy. Wstajemy ponownie i zaczynamy od nowa. Ale powinniśmy wiedzieć, że nie robimy tego samotnie. Musimy kierować swój wzrok na naszego Zbawiciela, podążając za nim i będąc mu posłusznymi, odsuwając grzech, który nieuchronnie prowadzi do porażki, jak mówi fragment z Hebrajczyków 12.1 (tłum. Biblia Warszawska), "Przeto i my, mając około siebie tak wielki obłok świadków, złożywszy z siebie wszelki ciężar i grzech, który nas usidla, biegnijmy wytrwale w wyścigu, który jest przed nami." Bóg wyznaczył kurs dla każdego z nas i czasem ten kurs obejmuje porażkę. Lecz jeśli lgniemy do Zbawiciela, nawet nasze porażki mogą zmienić się w sukcesy dzięki Jedynemu, który kontroluje wszystkie rzeczy i który wzmacnia nas w naszych słabościach (Filipian 4.11-13). Nasze ostateczne zwycięstwo w Jezusie jest zapewnione, ale całkowite zwycięstwo przyjdzie jedynie, gdy nie będzie już w świecie pokus i gdy będziemy bezpieczni w ramionach Pana w niebie.
