Pytanie: Czy Biblia mówi, że porzucenie przez małżonka jest wiążącym powodem do rozwodu i ponownego małżeństwa?
Odpowiedź:
Pismo Święte wyraźnie wskazuje, że małżeństwo jest częścią aktu stworzenia. Jedyną rzeczą w akcie stworzenia, którą Bóg określił, że "nie jest dobra" to samotność człowieka (1 Ks. Mojżesza 2.18), więc została stworzona kobieta i została zapoczątkowana relacja małżeńska. Kobieta została stworzona jako dopełniająca relacja z mężczyzną, będąca jego pomocnicą (1 Ks. Mojżeszowa 2.21-22). Bóg ich pobłogosławił i ustanowił, że mężczyzna jest odpowiedzialny za opuszczenie domu rodzinnego i założenie nowego domu ze swoją żoną. Tych dwoje ma się stać "jednym ciałem"- w tym, że nie są już dwojgiem autonomicznych, oddzielonych osób, ale jednym domem (1 Ks. Mojżeszowa 2.24).
Przez całe Pismo Święte widzimy koncepcję, że małżeństwo reprezentuje relację Boga ze swoim ludem. Małżeństwo jest opisane jako relacja przymierza w Ks. Malachiasza 2.14 oraz w Ks. Przyp. Salomona 2.17. W Ks. Ozeasza, Bóg mówi, że połączy się ze swoim ludem w małżeństwie (2.19-20). W Nowym Testamencie, Paweł opisuje małżeństwo jako typ relacji Chrystusa z Jego kościołem (Efezjan 5.22-32).
Ze względu na wagę przywiązywaną do związku małżeńskiego i ze względu na to, co przedstawia, nie dziwi fakt, że Bóg ograniczył rozwód. 5 Ks. Mojżeszowa rozdział 24 zawiera pewne wytyczne dotyczące rozwodu (wersety 1-4), ale są one tak ogólne, że były podatne na znaczące zmiany w interpretacji rabinicznej. Niektórzy rabini ostatecznie nauczali, że rozwodu można było dokonać z jakiegokolwiek powodu, podczas gdy inni opowiadali się za bardziej rygorystycznymi granicami. Jezus pokazywał, że Prawo Mojżeszowe nie usprawiedliwia rozwodu, ale raczej je ogranicza (Ew. Mateusza 19.3-9). Mojżesz zezwolił na rozwód tylko z powodu uznania, że nasza grzeszna natura będzie tego wymagać („z powodu zatwardziałości waszych serc”). Pogląd Jezusa na trwałość małżeństwa jest jasno przedstawiony w Ewangelii Mateusza 5:31-32, gdzie mówi, że jedynym możliwym usprawiedliwieniem jest cudzołóstwo.
Koncepcja, że porzucenie przez małżonka jest możliwym usprawiedliwieniem rozwodu pochodzi z listu Pawła do Koryntian (1 Koryntian 7.10-16). Po ustaleniu, że zgodnie z wyraźnym nauczaniem Jezusa na ten temat, rozwód nie nastąpi, Paweł odnosi się do sytuacji, co do których Pan konkretnie się nie odnosił. Słowa Pawła tutaj, poprzedzone słowami „pozostałym ja, nie Pan mówię…”, nie należy uważać za mniej natchnione przez Ducha Świętego. W wersecie 15 Paweł mówi, że w przypadku zamężnej chrześcijanki/ żonatego chrześcijanina z niewierzącą osobą, jeśli niewierzący zdecyduje, aby zerwać relację, wierzący nie jest zobowiązany do nalegania, by małżeństwo trwało. Ostatnie słowa tego wersetu wyjaśniają dlaczego- "Bóg wezwał nas do pokoju." Małżeństwo, które pozostaje dalej ze sobą pomimo chęci odejścia jednego z partnerów, z pewnością nie będzie spokojne.
Tradycyjnie doktryna reformowana głosi, że rozwód powinien być możliwy tylko z powodu niewierności. Jednak fakt, że coś jest zgodne z prawem, nie oznacza, że jest to najlepszy sposób działania (zob. 1 Koryntian 6.12). Małżeństwo jest najbardziej intymną z ludzkich relacji (stąd deklaracja „jednego ciała” z 1 Ks. Mojżeszowej 2). W związku z tym słowa oznaczające „rozwód” zarówno w języku hebrajskim, jak i greckim są bardzo mocne, co wskazuje na prawdziwe zerwanie związku. Wielokrotnie udowadniano, że biblijny wzorzec małżeństwa odnosi sukces w społeczeństwie. Silne małżeństwa budują silne rodziny, a silne rodziny budują silne kościoły i silne społeczności. Chociaż w niektórych przypadkach rozwód jest dozwolony, prawdziwie biblijnym sposobem postępowania byłoby upomnienie, odwrócenie się od grzechu, ofiarowanie przebaczenia i pojednanie (zob. Ew. Mateusza 18.15-17).
